با توجه به مطالب بسيار مهمى كه در سطور قبل گذشت، بايد به اين معنا توجه داشت كه تكذيب و كفر به قرآن تكذيب تورات و انجيل و در حقيقت تكذيب خدا و قيامت و انبيا و به ويژه موسى و عيسى و همه حقايق ملكوتى و عرشى و تكذيب احكام و فرمان ها و خواسته هاى پروردگار عالم است.
به يهود مى گويد شما غير از مشركين هستيد، مشركين تورات و انجيل را نمى شناختند و خبرى از نزول قرآن و بعثت پيامبر نداشتند، ولى شما پيش از نزول قرآن و بعثت پيامبر نسبت به قرآن و نبوت پيامبر شناخت داشتيد و اوصاف رسول اسلام را در تورات و انجيل خوانده بوديد و جداً انتظار ظهور او را مى برديد، بنابراين كفر شما آگاهان و تكذيب شما عالمان غير از كفر ديگران است و زيان و خسارتش با كفر ديگران قابل مقايسه نيست، پس شما اولين آگاهان و عالمانى نباشيد به تكذيب قرآن و كفر به اين منبع حقايق دست يازيد، كه كفر شما و تكذيب حقايق به وسيله شما و خلاصه كتمان شما نسبت به حق كه عالم و آگاه به آن هستيد و مورد توجه و اعتماد ملت خود مى باشيد سبب كفر و تكذيب ديگران و پراكنده شدن آنان از حول محور دين و در نتيجه ضربه بسيار سنگين و غير قابل جبران به مسئله هدايت و فطرت و عقل و زندگى انسان است و يقينا موجب مى شود كه گناه بشريت و عصيان و كفر و تكذيب جوامع و ملت ها بر عهده شما قرار گيرد و شما را به غضب و خشم خدا و عذاب دردناك قيامت و آتش دوزخ كه رهائى از آن براى ابد غير ممكن است گرفتار كند.
از رسول خدا روايت شده:
«من سنّ سنه حسنه فله اجرها و اجر من عمل بها الى يوم القيامه، و من سن سنه سيئه كان عليه وزرها و وزر من عمل بها الى يوم القيامه:»
كسى كه روش نيكى را بنا نهد، پاداش آن روش معادل و پاداش هر كه تا قيامت به آن عمل كند براى او خواهد بود و هر كس روش زشتى را بنا گذارد، كيفر آن روش و معادل هر كه تا قيامت به آن عمل كند بر عهده اوست.
بى ترديد سبب كفر به قرآن از ناحيه هر كس كه باشد كبر و غرور و حسد و تعصب جاهلى است.
يهود به دعوت حضرت حق كه عامل سعادت دنيا و آخرت آنان بود توجه نكردند، و به تكذيب قرآن كه در حقيقت تكذيب تورات و انجيل بود برخاستند و خود را مستحق خزى دنيا و عذاب آخرت نمودند و بار كفر ديگران را هم تا قيامت به دوش برداشتند!!
آرى از گروه عالمان و آگاهان اگر آنان اوّل مؤمن به قرآن مى شوند ديگران را نيز تا قيامت به عرصه ايمان آورده بودند و از اين طريق به خير بى نهايت و رحمت واسعه حق و بهشت عنبر سرشت دست مى يافتند.
منبع : پایگاه عرفان
