سوم، از حقايق شش گانه اين است كه:
«وَ الرِّزْقُ مِنّى وَ الشُّكْرُ مِنْكُمْ»
ساختن روزى شما از هوا، زمين، دريا، صحرا، جنگل، زراعت، باغ و ميوه با من است. شما دغدغه روزى نداشته باشيد. ميلياردها سال است كه روزى موجودات را مى سازم. شما توان ساختن عدس، گندم و يك قطره آب و دانه برف را
نداريد، اين كار تا قيامت كار من است، نه كار شما.
شما اين نعمت هاى مرا شكر كنيد. شكر چيست؟ در آيه اى بيان مى كند:
«اعْمَلُواْ ءَالَ دَاوُدَ شُكْرًا» شما تمام رزق مرا در مسيرهاى مثبت و پاك خرج كنيد، اين شكر است. نه اين كه چون بهترين غذاها را مى توانى بخورى، روى تخت تكيه بدهى و بگويى: الهى شكر. اين شكر من نيست. اين سخن، دروغ و مسخره كردن من است. شكر يعنى هزينه كردن روزى هاى من در جاده مثبت، كار خير، امور مثبت، عبادت، خدمت به مردم، درمانگاه، مسجد، بيمارستان مدرسه، يتيم، تهيه جهيزيه فقرا.
منبع : پایگاه عرفان
