مسح سر ، اشارت است به اين كه سر و دماغ را تر و تازه مى كنيم در طلب دوست و مسح پا به اين كه پاى استقامت مى خواهم در پيمودن راه دوست كه تلوين مردود است و استقامت و تمكين مقبول كه در هر مقامى خطرها است و حال و ملكه و استقامت اين است كه در مسح پا گويى : اللّهُمَّ ثَبِّتْ قَدَمَىَّ عَلَى الصِّراطِ.
و تر كردن پا به مسح اشارت است به آن كه لينت و سرعت مى خواهم در پيمودن راه دوست كه لينت در اعضا موجب سهولت حركت و ارسال و انعطاف آن هاست كه : الْمُؤْمِنُونَ هَيِّنُونَ لَيِّنُونَ وَالْمُؤْمِنُ لَيِّنُ الْعَريكَةِ .
و اين كه بايد دست راست را تا ميان شست كه مرفق باشد كه آلت رفق و مدارا است ، اشارت است به ميانه روى در امور دنيا كه بالمره دست از امور دنيا كشيدن كه متضرر شود خوب نيست .
منبع : برگرفته از کتاب عرفان اسلامی استاد حسین انصاریان
