مدار عرفانى مكاتب الهى

 مدار عرفانى كه ناشى از مكتب اصيل انبيا و امامان عليهم السلاماست سه چيز است :
1 ـ خداشناسى كه اصل و ريشه همه حقايق و واقعيت ها است .
2 ـ خودشناسى ، يعنى بحث در هويّت و شخصيّت و نفس انسانى و موضع او در عالم خلقت و ويژگى هاى او و بحث در مصالح و مفاسد انسانى .
3 ـ انتخاب راه صحيح به سوى كمالات ، يعنى شناخت تكاليف عبادى و وظائف اخلاقى و تشخيص زندگى سالم و رفتار معتدلانه و تصفيه نفس و تزكيه آن براى وصول به سعادت و خوشى كه به ناچار در اين زمينه همه جويندگان راه به اسلام واقعى رسيده و با قدرت آن به كمالات و حقايق رسيده اند .عارف ، معتقد است كه با آراسته شدن به علوم الهى و به كارگيرى آن و به خصوص تصفيه باطن از تمام آلودگى ها ، انسان به مقام كشف نايل شده و از اين راه مستقيما به معرفت خدا واصل خواهد شد ، اين علم ، نتيجه قيل و قال غرورزا نيست ؛ بلكه پس از جهاد انسان بسته به اراده و فضل و توفيق حضرت اوست كه اين معرفت را به آنهايى كه خود مستعدّ اخذ معرفت و وصول به حقيقت كرده است عطا مى فرمايد .
معرفت ، نور رحمت الهى است كه به قلب سالك مستعدّ و قابل مى تابد و جميع تعينات و قواى او را در اشعه نورانى خود محو و مضمحل ساخته و از كار غير او باز مى دارد .