عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَنْ يَرْحَمَكُمْ ۚ وَإِنْ عُدْتُمْ عُدْنَا ۘ وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ حَصِيرًا﴿٨﴾إِنَّ هَٰذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَيُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِيرًا﴿٩﴾وَأَنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا﴿١٠﴾وَيَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ ۖ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا﴿١١﴾وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ آيَتَيْنِ ۖ فَمَحَوْنَا آيَةَ اللَّيْلِ وَجَعَلْنَا آيَةَ النَّهَارِ مُبْصِرَةً لِتَبْتَغُوا فَضْلًا مِنْ رَبِّكُمْ وَلِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفْصِيلًا﴿١٢﴾وَكُلَّ إِنْسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَائِرَهُ فِي عُنُقِهِ ۖ وَنُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنْشُورًا﴿١٣﴾اقْرَأْ كِتَابَكَ كَفَىٰ بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا﴿١٤﴾مَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۗ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبْعَثَ رَسُولًا﴿١٥﴾وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا﴿١٦﴾وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِنَ الْقُرُونِ مِنْ بَعْدِ نُوحٍ ۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا﴿١٧﴾« 283 » امید است پروردگارتان [درصورتی‌که از ستمکاری‌های خود توبه کنید] بر شما رحم کند، و اگر [به تبهکاری و فتنه‌انگیزی] بازگردید ما نیز [به عذاب‌دادنتان] بازمی‌گردیم، و دوزخ را برای کافران، زندانی تنگ قرار داده‌ایم (٨) مسلّماً این قرآن به استوارترین [آیین] هدایت می‌کند، و به مؤمنانی که کارهای شایسته انجام می‌دهند مژده می‌دهد که برای آنان پاداش بزرگی است (٩) و برای آنان‌که به قیامت ایمان ندارند عذاب دردناکی آماده کرده‌ایم (١٠) انسان همانگونه که [با شتاب] خواهانِ نیکی است، [به همان صورت و بدون توجه به عواقب امور] خواهان بدی است، و انسان [به سبب نادانی‌اش به سود و زیان حقیقی خود] بسیار شتابزده است (١١) ما شب و روز را دو نشانۀ [قدرت و حکمت خود] قرار دادیم، پس شب را تاریک، و روز را روشن ساختیم تا [در آن با کوشش و تلاش،] جویای احسان و روزی پروردگارتان شوید، و [نیز] شمارِ سال‌ها و حساب [اوقات و زمان و امورتان] را بدانید، و هرچیزی را [که برای دنیا و دین و آخرتتان به آن نیازمند هستید] به روشنی توضیح داده‌ایم (١٢) عمل هر انسانی را برای همیشه ملازم او کرده‌ایم، و روز قیامت نوشته‌ای را [که کتاب عمل اوست] برای او بیرون می‌آوریم که آن را پیشِ رویش گشوده می‌بیند (١٣) [به او می‌گویم:] کتاب [عمل] خود را بخوان! کافی است که امروز خودت بر خود حسابگر باشی (١٤) هرکس هدایت یافت جز این نیست که به سود خودش هدایت می‌یابد، و هرکس گمراه شد فقط به زیان خودش گمراه می‌شود، و هیچ‌کس بارِ گناه کسی را به دوش نمی‌گیرد، و ما بر آن نبودیم که پیش از فرستادن پیامبری، امتی را عذاب کنیم (١٥) چون بخواهیم شهری را نابود کنیم خوش‌گذرانان غرق در ناز و نعمتِ آن را فرمان [به طاعت و تقوا] می‌دهیم، [هنگامی که روی برتابند] و در آن به گنهکاری و نافرمانی روی آرند، وعدۀ عذاب بر آنان حتمی می‌شود، در نتیجه آنان را به شدت درهم می‌کوبیم (١٦) چه‌بسیار از ملت‌های پس از نوح را [به سبب تبهکاری و فتنه‌انگیزی] نابود کردیم، و [برای نابودی این‌گونه ملت‌ها] بس است که پروردگارت به گناهان بندگانش آگاه و بینا است (١٧) « 283 »
صفحه قبلي
انتهاي قرآن
ابتداي قرآن