جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ﴿٨﴾ ترتيبها 99 سوره الزلزلة آياتها 8 مدينه إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا﴿١﴾وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا﴿٢﴾وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا﴿٣﴾يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا﴿٤﴾بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا﴿٥﴾يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ﴿٦﴾فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ﴿٧﴾وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ﴿٨﴾ ترتيبها 100 سوره العاديات آياتها 11 مكيه وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا﴿١﴾فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا﴿٢﴾فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا﴿٣﴾فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا﴿٤﴾فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا﴿٥﴾إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ﴿٦﴾وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ﴿٧﴾وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ﴿٨﴾أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ﴿٩﴾« 599 » پاداششان نزد پروردگارشان بهشت‌های پاینده‌ای است که از زیر [درختانش] نهرها جاری است، در آن همواره جاودانه‌اند، خداوند از آنان خشنود است، آنان هم از خداوند خشنودند، این [پاداش] ویژۀ کسی است که از پروردگارشان هراسانند (٨) شماره سوره 99 نام سوره زلزله تعداد آيات 8 مدني به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی چون زمین را با شدیدترین لرزشش بلرزانند (١) و زمین بارهای گرانش را بیرون اندازد (٢) و انسان بگوید: زمین را چه شده است؟ (٣) آن روز زمین اخبارش را گزارش می‌دهد (٤) زیرا پروردگارت به او وحی کرده است (٥) در آن روز مردم گروه‌گروه بازمی‌گردند تا اعمال [مجسم یافته خود را به‌صورت نعمتِ بهشت یا عذابِ دوزخ] نشانشان دهند (٦) پس هرکس هموزن ذرّه‌ای نیکی کند، آن را می‌بیند (٧) و [نیز] هرکس هموزن ذرّه‌ای بدی کند، آن را می‌بیند (٨) شماره سوره 100 نام سوره عاديات تعداد آيات 11 مکي به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی سوگند به اسبان دونده‌ای که همهمه‌کنان [به‌سوی میدان جهاد] می‌تازند! (١) و به اسبانی که با کوبیدن سُمشان بر سنگ‌ها جرقّه می‌جهانند! (٢) و به سواران مجاهدی که هنگام صبح غافل‌گیرانه [به دشمن] هجوم می‌برند! (٣) و با آن [هجوم] گرد و غبار فراوانی برمی‌انگیزند (٤) پس [در آن هنگامه] در بین گروهی دشمن درآیند (٥) که همانا انسان به پروردگارش بسیار ناسپاس است (٦) و البته خودش بر این [ناسپاسی] گواه است (٧) و البته او به سبب عشق و دلدادگی به ثروت، به شدت بخیل است (٨) آیا نمی‌داند وقتی آنچه را در گورهاست بیرون می‌ریزند (٩) « 599 »
أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ ﴿٩﴾ 
صفحه قبلي
انتهاي قرآن
ابتداي قرآن