ترتيبها 97 سوره القدر آياتها 5 مكيه إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ﴿١﴾وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ﴿٢﴾لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴿٣﴾تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ﴿٤﴾سَلَامٌ هِيَ حَتَّىٰ مَطْلَعِ الْفَجْرِ﴿٥﴾ ترتيبها 98 سوره البينة آياتها 8 مدينه لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ﴿١﴾رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً﴿٢﴾فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ﴿٣﴾وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ﴿٤﴾وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَذَٰلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ﴿٥﴾إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ أُولَٰئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ﴿٦﴾إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ﴿٧﴾« 598 » شماره سوره 97 نام سوره قدر تعداد آيات 5 مکي به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی همانا ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم (١) و تو چه می‌دانی شب قدر چیست؟ (٢) شب قدر از هزار ماه بهتر است (٣) در آن شب فرشتگان و روح به اِذن پروردگارشان برای [تنظیم و تقدیر] هر کاری نازل می‌شوند (٤) آن شب تا برآمدن سپیده سرشار از سلامت است (٥) شماره سوره 98 نام سوره بينة تعداد آيات 8 مدني به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی کافران از اهل کتاب و مشرکان بر این نبوده‌اند که [از آیینشان] جدا شوند، تا آن دلیل روشن برای آنان بیاید (١) [دلیل روشن همان] فرستادۀ [باعظمت و بی‌نظیر] از سوی خدا [محمّد‌بن‌عبداللّه صلی الله علیه وآله] است که صحیفه‌های پاک [و پیراسته از هر باطلی] را [بر مردم] می‌خوانَد (٢) در آن‌ها نوشته‌هایی استوار و بی‌شائبه است (٣) اهل کتاب گروه‌گروه [و دارای عقاید و آیین‌های گوناگون] نشدند مگر پس از آن‌که دلیل روشنِ [الهی] برای آنان آمد (٤) درحالی‌که در این صحیفه های پاک فرمان نیافته بودند جز آن‌که خدا را بپرستند، و ایمان و عبادت را برای او [از شرک] خالص کرده، و حق‌گرا باشند، و نماز را [با شرایط ویژه‌اش] بخوانند، و زکات بپردازند؛ این است دین مستقیم و قوام‌بخش [به زندگی] (٥) همانا کافران از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخ جاودانه‌اند، اینان بدترین مخلوقاتند (٦) بی‌تردید کسانی که مؤمنند و کارهای شایسته انجام داده‌اند بهترین مخلوقاتند (٧) « 598 »
صفحه قبلي
انتهاي قرآن
ابتداي قرآن