نگاهی به مقام قمر بنی هاشم عليه السلام، ص: 5
«»، و در آن چهار حقيقت را بيان كرده و كنار هر چهار حقيقت، ضمير جمع «نا»، قرار داده است. «نا» همان معنای «نحن» را می دهد؛ «نحن» ضمير جمع است. معنای اين كه خداوند سبحان، با اين كه احد، واحد و فرد است، در اين جای قرآن، خود را با ضمير جمع مطرح می كند، آن است كه اين وجود مقدس كه هم حقايق را، هم اسمای حُسنی و صفات عُليا را، به صورت يكجا پيش خود دارد، می خواهد انسان را گرامی بدارد: «وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ ». امّا اين گرامی داشتن انسان، به هندس هيكل او مرتبط نيست؛ چراكه هم موجودات عالم، دارای هندس هيكل هستند. كُرات هم هندس هيكل دارند؛ درختان هم هندس هيكل دارند؛ حيوانات هم آن را دارند، و چه بسا كه بعضی از موجودات، زيبايی خاصی را در ظاهر خود دارند، در صورتی كه انسان چنين زيبايی خاصی را در
