نگاهی به مقام امام زين العابدين (ع)، ص: 29
زين العابدين (ع). اين كتاب، دعاها و نيايش های او است. گفتند كه آقا سيّد! ايستگاه مقصد ما نزديك است، ما چهار نفر را شيعه كن تا دستمان پاك باشد كه بتوانيم اين كتاب را بگيريم. من كتاب را با گريه به آن ها دادم و آن ها هم با گريه از ما خداحافظی كردند. موقع خداحافظی، آن زن به ما گفت، شما من را نجات داديد. من بيدار نبودم. من خواب بودم:
مرده بودم، به سخن های تو گشتم زنده
خفته بودم، صفت حسن تو بيدارم «1»
______________________________ (1) 1. اوحدی مراغه ای
