مرگ و فرصت ها، ص: 143

«قرع» يعنی كوبنده، يعنی ای حبيب من! نمی دانی اين كوبنده، چه كوبنده ای است و چگونه می كوبد؟ چه پتكی است كه بر سر جهان می زنم و همه چيز را با يك بار كوبيدن به هم می ريزم؛ تمام كهكشان ها، سحابی، كوه ها و دره ها، همه خراب می شوند. خورشيدها، ماه ها، ستارگان همه خاموش و نابود می شوند. كوه ها مانند پنبه حلّاجی شده می شوند. درياها خشك و تبديل به آتش برافروخته می شوند.

معنای آن كوبنده، اين است.

آن روزِ كوبيدن كه كوبنده می كوبد و همه را در هم می ريزد، تمام مردم، مانند پروانه هايی كه دور شمع، ديوانه وار می چرخند و اين در و آن در می زنند شده، نمی دانند چه خبر شده و چه می خواهد بشود. كوه های سر به فلك كشيده، مانند پنبه رنگين حلاجی شده پودر می شوند. ببينيد كه قدرت اين كوبندگانی تا چه مقدار است.

كسی كه جنس مورد وزنش، اعمالش باشد، او قيمتی است. سنگين به معنای قيمتی بودن است، نه سنگين جِرمی. «ثقل» يعنی ترازوی آنهايی كه اعمالشان وزن و قيمت دارد. در آن روز گار كوبندگی كه مردم مانند پروانه های دور شمع پخش هستند و ديوانه وار نگاه می كنند، كسانی كه پرونده سنگينی دارند، در زندگی خوشی هستند. آنهايی كه پرونده هايشان سبك، بی ارزش و بی قيمت است، قابليت خريد خدا را ندارند.

خريد و فروش اعمال مؤمن

در سوره توبه، پروردگار قيامت را به بازار تشبيه و خودش را خريدار معرفی می كند. فقط مردم مؤمن را فروشندگانِ در قيامت می داند، چون فقط آنها جنس قابل فروش به خدا را دارند، كافر و منافق كه چيزی ندارد تا بفروشد. اين ها در دنيا هر چه داشتند، خوردند و مصرف كردند و لخت و عريان به قيامت رفتند و چيزی