مرگ و فرصت ها، ص: 275

حضرت آسيه عليها السلام الگوی مؤمنان

نمونه ای كه همه ما در مراسم قرآن به سر گرفتن، خدا را به او قسم می دهيم كه ما را راه بدهد، از چهره های باعظمتی كه فرصت نبوت موسی بن عمران عليه السلام را به زيباترين شكل غنيمت دانست، ملكه مملكت مصر، حضرت آسيه عليها السلام «1» بود.

او مقداری از حرف های موسی عليه السلام را گوش داد، متوجه شد كه حرف های خيلی محكم و استواری است. قوی، حكيمانه، سازنده و هماهنگ با عقل، ولی حرفهايی كه ديگران می زنند، باطل، ياوه، پوك و پوچ است. درك كرد كه شوهرش كه می گويد: من خدای بلند مرتبه شما هستم، دروغ می گويد. درك كرد كه شوهرش سر مردم را كلاه می گذارد، متقلب و حيله گر است.

فرصت نبوت موسی عليه السلام را غنيمت دانست، ايمان آورد و مؤمن واقعی شد. كار به جايی رسيد كه پروردگار چند هزار سال بعد از موسی عليه السلام در قرآن، اين زن را به عنوان اسوه ايمان برای تمام مردان و زنان عالم قلمداد كرد. «2» يك زن سرمشق كل انسان ها، تا قيامت شد.

آيه را ببينيد؛

«وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ وَ نَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ» «3»

توان عقلی، روانی و بدنی ما كه از زن كمتر نيست؟ اين آيه خيلی عجيب است.

معنای آيه اين است: يعنی ای مردم دنيا! از فرهنگ سراپا آلوده، فرصت را غنيمت دانستم و ارتباط خود را از اين فرهنگ فاسد و ظالمانه بريدم و از بدبخت هايی كه اسير اين فرهنگ شده بودند دور شدم.

______________________________
(1)- بحار الأنوار: 13/ 164، باب 5؛ همسر فرعون آسيه، از بنی اسرائيل و زنی مؤمن و مخلص بود كه خدا را در نهان عبادت می كرد، تا وقتی كه فرعون، همسر حزقيل (زن مشّاطه) را به قتل رسانيد و او به چشم بصيرت مشاهده كرد كه ملائكه روح او را به آسمان عروج می دهند و لذا به يقين و اخلاصش افزوده شد و وقتی كه فرعون به نزد او آمد تا او را از عمل خود با خبر كند، آسيه گفت: وای بر تو ای فرعون، چه چيز باعث جرأت تو بر پروردگار عز و جل شد؟! فرعون گفت: تو را چه شده، مثل اينكه همان جنونی كه به او رسيده بود، به تو نيز اصابت كرده، آسيه گفت: من مجنون نشده ام، بلكه به خدای يگانه پروردگار خود و تو و پروردگار همه جهانيان ايمان آورده ام، آنگاه فرعون مادر او را فرا خواند و به او گفت: دخترت به من كافر شده، پس سوگند می خورم اگر به معبود موسی كافر نشود، او را به قتل برسانم، لذا مادر آسيه با او خلوت كرد و از او درباره سخنان فرعون تحقيق نمود، امّا او فقط گفت: من هرگز به خدای واحد كفر نمی ورزم، سپس فرعون دستور داد تا او را به چهار ميخ كشيدند و آنقدر در عذاب بود تا وقتی كه شهيد شد. از (ابن عباس) نقل شده: فرعون وقتی كه ايمان آسيه برايش آشكار شد او را شكنجه كرد تا دست ازايمان بردارد، در همان حال موسی از آنجا عبور می كرد و او را درحال شكنجه ديد، آسيه با انگشت اشاره نمود و از سختی عذاب به او شكايت كرد، موسی هم به درگاه الهی دعا كرد تا خداوند عذاب او را تخفيف دهد، ازآن پس ديگردردی ازشكنجه احساس نمی كرد و درهنگام شكنجه می گفت: پروردگارا برای من در نزد خود خانه ای در بهشت بنا كن آنگاه به او وحی شد: سرخود را بلند كن، وقتی سر بلند كرد، خانه ای از مرواريد مشاهده كرد كه برای او در بهشت ساخته شده و با ديدن آن، لبخند زد، فرعون گفت: به او نگاه كنيد كه درحال عذاب می خندد! شايد جای خود را دربهشت می بيند! سرانجام او در حال شكنجه از دنيا رفت. گفته شده: همسر فرعون با اشعه آفتاب عذاب می شد و وقتی كه مأموران شكنجه او را رها می كردند. ملائكه می آمدند و روی بدنش سايه می افكندند و جايگاهش را در بهشت به او نشان می دادند.

بحار الأنوار: 43/ 51، باب 3، ذيل حديث 48؛ «النَّبِيَّ صلی الله عليه و آله قَالَ حَسْبُكَ مِنْ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ مَرْيَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ وَ خَدِيجَةُ بِنْتُ خُوَيْلِدٍ وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ صلی الله عليه و آله

قَالَتْ عَائِشَةُ لِفَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلَامُ أَ لَاأُبَشِّرُكِ أَنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله عليه و آله يَقُولُ لَسَيِّدَاتُ نِسَاءِ أَهْلِ الْجَنَّةِ أَرْبَعٌ مَرْيَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ وَ خَدِيجَةُ بِنْتُ خُوَيْلِدٍ وَ آسِيَةُ بِنْتُ مُزَاحِمٍ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ.

بحار الأنوار: 66/ 305- 306، باب 27، حديث 2؛ «رَسَولُ اللَّهِ صلی الله عليه و آله: ثَلَاثَةٌ لَمْ يَكْفُرُوا بِالْوَحْيِ طَرْفَةَ عَيْنٍ؛ مُؤْمِنُ آلِ يس وَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عليه السلام وَ آسِيَةُ امْرَأَةُ فِرْعَوْن.

(2)- بحار الأنوار: 43/ 53، باب 3، ذيل حديث 48؛ «النَّبِيَّ صلی الله عليه و آله قَالَ: اشْتَاقَتِ الْجَنَّةُ إِلَی أَرْبَعٍ مِنَ النِّسَاءِ مَرْيَمَ بِنْتِ عِمْرَانَ وَ آسِيَةَ بِنْتِ مُزَاحِمٍ زَوْجَةِ فِرْعَوْنَ وَ هِيَ زَوْجَةُ النَّبِيِّ صلی الله عليه و آله فِي الْجَنَّةِ وَ خَدِيجَةَ بِنْتِ خُوَيْلِدٍ زَوْجَةِ النَّبِيِّ صلی الله عليه و آله فِي الدُّنْيَاوَ الآْخِرَةِ وَ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ صلی الله عليه و آله.»

(3)- تحريم (66): 11؛ «و خدا برای مؤمنان همسر فرعون را مثل زده است هنگامی كه گفت: پروردگارا! برای من نزد خودت خانه ای در بهشت بنا كن ومرا از فرعون وكردارش رهايی بخش ومرا از مردم ستمكار نجات ده.»