عقل: محرم راز ملكوت، ص: 527

نابرده رنج گنج ميسر نمی شود، 484

نبيع إليك إسلاما و دينا، 47

نتوان ديد در آئينه كه نورانی نيست، 269

نصيحتی كنمت بشنو و بهانه مگير، 329

نفس سركش ملك تن را می دهد آخر به باد حاكم ظالم ديار خويش ويران می كند، 261

نه چندان بخور كز دهانت برآيد، 67

نه چندان كه از ضعف جانت درآيد، 67

هرآنچه ناصح مشفق بگويدت بپذير، 329

هركسی را هرچه لايق بود داد، 210

هركه در زندگی بخيل بود، 364

هركه را بينی چنان بايد كه هست، 210

همچو منصور سر دار فنا سر بازم، 488

ور با تو بود دوزخ، در سلسله آويزم، 436

و گر تو می ندهی داد، روز دادی هست، 126

و مولانا أمير المؤمنينا، 47

يا رب از نيست به هست آمده لطف توئيم، 269

يعنی ببين كه می روم و دست خاليم، 286

يعنی به غير حرص و غضب نيست حاليم، 286