راه نجات، ص: 4

می كنند، می گويند، جاندار، صاحب نفس و صاحب حيات، فراوان است. در درياها، در خاك، در فضا، موجود زنده زياد است، و حتی به فرموده قرآن در سوره مباركه الرحمن، موجود زنده در آسمان ها و كرات ديگر و منظومه های ديگر، زياد است. كثرت موجودات زنده در همين زمين؛ چنان كه دانشمندان درباره آن تحقيق كرده اند و نوشته اند، به اندازه ای است كه در يك تپه خاكی، خداوند متعال آن قدر موجود زنده دارد كه اگر اين شش ميليارد جمعيت كره زمين در آن تپه بروند و در جمع موجودات زنده آن قرار بگيرند، اگر يك وقتی اين شش ميليارد نفر تصميم بگيرند، با همديگر آن تپه را خالی و رها كنند و اين تصميم را عملی كنند و از ميان جمع اين موجوداتی كه در تپه هستند، بيرون بيايند و از اين جمع جدا بشوند، آن جمع، متوجّه كم شدن جمع خود نمی شوند. اين، كثرت موجود زنده و جاندار در يك تپه خاكی است. آن وقت، اين دانشمندان می گويند، انسان نسبت به تمام جانداران عالم، موجودی عزيزالوجود است؛ يعنی