حلال و حرام مالی، ص: 136

كم توجهی كند؟ مؤمن قرآن را برای عمل كردن و به اجرا درآوردن دستورات و مضامين آن می خواهد. همه هدف مؤمن از ارتباط با قرآن اين است كه آيات پروردگار را اطاعت و پيروی كند.

قرآن، برای هدايت مؤمنين

قرآن نيز برای عمل كردن نازل شده است:

«إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَ يُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً كَبِيراً» «1»

اين عمل در آيه ای مطرح است كه خدا اهميت و اوصاف قرآن را مطرح می كند.

می فرمايد: اين قرآن، مؤمنين را هدايت می كند، كدام مؤمنين را؟ آن مؤمنينی كه عمل صالح انجام دهند. عمل صالح آن عملی است كه از آيه قرآن و معارف اهل بيت عليهم السلام نشأت گرفته باشد.

مؤمنی كه قرآن را باور دارد، مگر می تواند نسبت به موارد اخلاقی قرآن بی تفاوت باشد؟ وقتی مؤمن آيات منكرات اخلاقی را در قرآن می بيند، خودش را می سنجد كه منكری از منكرات اخلاق در او نباشد، كه اگر هست، آن را معالجه كند، مبادا موردی از حسنات اخلاقی را كم داشته باشد، كه اگر كم دارد، كاستی آن را تأمين كند.

حال به سراغ چند آيه از قرآن در ارتباط با مسائل بسيار پر ارزش اخلاقی برويم.

البته همه موارد اخلاقی در اين چند آيه بيان نشده است. در قرآن موارد اخلاقی در آيات متعدّدی از سوره های مختلف بيان شده و اين نيز از محسّنات قرآن است كه

______________________________
(1)- اسراء (17): 9؛ «بی ترديد اين قرآن به استوارترين آيين هدايت می كند، و به مؤمنانی كه كارهای شايسته انجام می دهند، مژده می دهد كه برای آنان پاداشی بزرگ است.»