حلال و حرام مالی، ص: 194

آن وقت اين ها از اين شكل مرگ، چه استقبالی كردند. حرف امام، حرف خداست. اين هفتاد و دو نفر، با تمام وجود خود به حضرت ابی عبدالله الحسين عليه السلام ارادت می ورزيدند و می دانستند كه حرف حضرت، حرف خداست.

مرگ برای ما فقط مانند پل است. اين طرف پل، دنيايی است كه می بينيد، آن طرف پل نيز لقا، رضوان و بهشت پروردگار است. اين پل خيلی طولانی نيست. با ضربت خنجری، تيری و يا شمشيری ما را از اين پل عبور می دهند.

ديدگاه حضرت زينب عليه السلام در مرگ عزيزان

حضرت زينب كبری عليها السلام به ابن زياد فرمود:

فكر می كنيد در كربلا به ما ضربه زده ايد؟ خسارت، زيان و ضرری به ما رسانده ايد؟ اين فكر خيلی اشتباهی است؛ چون عزيزان ما با شمشير شما به لقای حضرت حق رسيدند و گناه غيرقابل بخشش كشتن اين هفتاد و دو نفر به گردن تو و آنهايی كه به جنگ فرستاديد، می ماند. ما در اين كارزار هيچ خسارتی نديديم، بلكه با شمشيرها و خنجرهای شما، كمال منفعت را برديم. «1» در كربلا، قفس خاكی اين هفتاد و دو نفر را شكستيد و از بند اين قفس درآمده

______________________________
(1)- بحار الأنوار: 45/ 115- 116، باب 39، ذيل حديث 1؛ «إِنَّ ابْنَ زِيَادٍ جَلَسَ فِي الْقَصْرِ لِلنَّاسِ وَ أَذِنَ إِذْناً عَامّاً وَ جِي ءَ بِرَأْسِ الْحُسَيْنِ عليه السلام فَوُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ أُدْخِلَ نِسَاءُ الْحُسَيْنِ وَ صِبْيَانُهُ إِلَيْهِ فَجَلَسَتْ زَيْنَبُ بِنْتُ عَلِيٍّ عليه السلام مُتَنَكِّرَةً فَسَأَلَ عَنْهَا فَقِيلَ هَذِهِ زَيْنَبُ بِنْتُ عَلِيٍّ فَأَقْبَلَ عَلَيْهَا فَقَالَتْ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي فَضَحَكُمْ وَ أَكْذَبَ أُحْدُوثَتَكُمْ فَقَالَتْ إِنَّمَا يَفْتَضِحُ الْفَاسِقُ وَ يَكْذِبُ الْفَاجِرُ وَ هُوَ غَيْرُنَا فَقَالَ ابْنُ زِيَادٍ كَيْفَ رَأَيْتِ صُنْعَ اللَّهِ بِأَخِيكِ وَ أَهْلِ بَيْتِكِ فَقَالَتْ مَا رَأَيْتُ إِلَّا جَمِيلًا هَؤُلَاءِ قَوْمٌ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْقَتْلَ فَبَرَزُوا إِلَی مَضَاجِعِهِمْ وَ سَيَجْمَعُ اللَّهُ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُمْ فَتُحَاجُّ وَ تُخَاصَمُ فَانْظُرْ لِمَنِ الْفَلْجُ يَوْمَئِذٍ ثَكِلَتْكَ أُمُّكَ يَا ابْنَ مَرْجَانَة.»