ترجمه نهج البلاغه، ص: 499

توسل به ديگران. آن را كه بدون كوشش نصيبی ندهند با كوشش هم سهمی نمی دهند. روزگار دو روز است: روزی به سود تو، و روزی به زيان تو. هرگاه روزی به سود تو بود گردنكشی مكن، و هرگاه روزی به زيان تو بود شكيبا باش.

حكمت 397

و آن حضرت فرمود: مشك عطر نيكويی است، مشكدانش سبك و بوی آن خوش است.

حكمت 398

و آن حضرت فرمود: فخر فروشی را بگذار، كبر خود را فرو ريز، و قبرت را ياد كن.

حكمت 399

و آن حضرت فرمود: برای فرزند بر عهده پدر حقّی است، و برای پدر نيز بر عهده فرزند حقّی است، حق پدر بر فرزند اينكه پدر را در همه امور جز در معصيت خدا اطاعت كند، و حق فرزند بر پدر اينكه برای او نام نيكو قرار دهد، و وی را نيكو تربيت نمايد، و به او قرآن تعليم دهد.

حكمت 400

و آن حضرت فرمود: چشم زخم، و افسونگری، و جادوگری، و فال نيك واقعيّت دارد، اما فال بد زدن، و اثرگذاری از يكی به ديگری در امور خرافی درست نيست.

بوی خوش، عسل، سواركاری، و نظر به سبزه غم و اندوه را می زدايد و كسالت را بهبودی می بخشد.

حكمت 401

و آن حضرت فرمود: هماهنگی با اخلاق مردم ايمنی در برابر كينه های آنهاست.

حكمت 402

و آن حضرت به كسی كه در محضرش به سخن برخاست و سخنی گفت كه از مانند او زيبنده نبود، فرمود: پيش از بال درآوردن پريدی، و به خردسالی بانگ زدی «شكير» در اينجا اولی بالهايی است كه بر پرنده می رويد پيش از آنكه قوی و محكم شود. و «سَقْب» بچه شتر است، كه تا بزرگ نشده فرياد نمی زند.

حكمت 403

و آن حضرت فرمود: آن كه خود را به كارهای مختلف دراندازد تدبيرها او را واگذارند.

حكمت 404

حضرت را معنای «لاحول ولاقوّة الّا باللَّه» پرسيدند فرمود: با وجود خدا دارنده