ترجمه نهج البلاغه، ص: 417

55 از نامه های آن حضرت است

به معاويه

اما بعد، خداوند سبحان دنيا را برای آخرت قرار داده، و مردم دنيا را در دنيا به عرصه آزمايش نهاده تا معلوم كند عمل كدام يك بهتر است. ما را برای دنيا نيافريده اند، و به كوشش در كار دنيا مأمور نشده ايم، ما را در دنيا قرار داده اند تا به آن آزمايش شويم. خداوند مرا به تو، و تو را به من آزمايش نموده، و يكی از ما را بر ديگری حجت قرار داده، با تأويل قرآن به دنبال دنيا دويدی، و از من خونی را خواستی كه دست و زبانم به آن آلوده نشده، و تو و اهل شام تهمت ريخته شدن آن را به من زديد، تا جايی كه آگاهتان جاهلتان را، و در كارتان از كارافتادگانتان را به جنگ با من برانگيخت. درباره خود تقوای الهی را رعايت نما، و مهارت را از دست شيطان بيرون كن، روی خود را به جانب آخرت كه راه ما و توست بگردان، و بترس از اينكه خداوند به زودی به بلای كوبنده ای گرفتارت كند كه بنيانت را بردارد، و دنباله ات را قطع نمايد، كه من برای تو به خداوند سوگند می خورم سوگندی كه دروغ را به آن راه نيست، اگر مقدّراتِ گردآورنده من و تو را در پيكار با هم روی در روی قرار دهد، همواره با تو می مانم تا خداوند بين ما داوری كند، كه او بهترين داوران است.

56 از سفارش های آن حضرت است

كه به شريح بن هانی سفارش نموده، هنگامی كه وی را به فرماندهی لشگر به طرف شام فرستاد

خدا را در هر صبح و شام پروا كن، بر خود از دنيای فريب دهنده بترس، و در هيچ حال از آن ايمن مشو. و آگاه باش اگر خود را از امور فراوانی كه دوست داری به خاطر ترس