ترجمه نهج البلاغه، ص: 382

پيمانهايی كه خداوند خواهان آنهاست، و بر بندگانش دليل و حجّت است! اما بحثهای زيادت نسبت به عثمان و كشندگانش: تو وقتی به ياری او برخاستی كه سود آن ياری متوجه تو بود، و زمانی كه ياريت برای او سودمند بود به ياريش اقدام نكردی. والسلام.

38 از نامه های آن حضرت است

به اهل مصر، زمانی كه اشتر را زمامدار آنان نمود

از بنده خدا علی اميرالمؤمنين، به مردمی كه برای خدا غضبناك شدند وقتی كه خدا در زمينش معصيت شد و حق او از بين رفت، و ستم سراپرده خود را بر سر نيك و بد، و مقيم و مسافر زد، در نتيجه نه معروفی بود كه در پناهش بياسايند، و نه منكَری كه از آن بازداشته شود.

اما بعد، بنده ای از بندگان خدا را به سوی شما گسيل داشتم، كه در ايّام خوف و ترس نخوابد، و ساعات هولناك از دشمنان نهراسد و عقب ننشيند، از آتش سوزان بر بدكاران سوزنده تر است، و او مالك بن حارث از قبيله مَذحِج است. سخنش را بشنويد، و امرش را در آنچه مطابق حق است اطاعت نماييد، كه او شمشيری از شمشيرهای خداست، كه تيزيش كنْد نگردد، و ضربتش بی اثر نشود، اگر شما را دستور به حركت داد حركت كنيد، و اگر فرمان توقف داد بازايستيد، كه او قدم برنمی دارد و بازپس نمی نهد، و به تأخير نمی اندازد و پيش نمی برد مگر به فرمان من. شما را در فرستاند او بر خود مقدّم داشتم چون او را خيرخواه شما، و نسبت به دشمنتان سرسخت تر يافتم.