ترجمه نهج البلاغه، ص: 356

نيكو به خداوند كسی است كه ترسش از خداوند شديدتر باشد.

ای محمّد بن ابوبكر، آگاه باش كه من تو را به بزرگترين لشكرم كه لشكر مصر است سرپرستی دادم، شايسته توست كه با نفس خود مخالفت ورزی، و از دينت دفاع كنی گرچه از زندگيت بيش از يك ساعت نمانده باشد. خدا را به خاطر خشنودی احدی از مردم، خشمگين مساز، كه خشنودی حق جايگزين ديگر چيزهاست، و چيزی جانشين رضای خدا نيست.

نماز را در وقت معيّنش بخوان، و به خاطر بيكاری پيش از وقت اقامه نكن، و به علّت كار داشتن از وقت مقرّرش تأخير مينداز، و معلومت باد كه هر چيزی از عملت تابع نماز است.

از اين پيمان است

مسلّماً امام هدايت و امام گمراهی، و دوست پيامبر و دشمن او يكسان نيستند. پيامبر خدا صلی الله عليه و آله به من فرمود: «بر امّتم از مؤمن و مشرك وحشتی ندارم. خداوند مؤمن را به خاطر ايمانش از فساد باز می دارد، و مشرك را بخاطر شركش قلع و قمع می نمايد. ولی بر شما از كسی كه در دل منافق و در زبان داناست می ترسم، كه می گويد آنچه را خوب می دانيد، و انجام می دهد آنچه را زشت به شمار می آوريد».

28 از نامه های آن حضرت است

در جواب معاويه، كه از بهترين نامه هاست