ترجمه نهج البلاغه، ص: 240

و هر فسادی را بر آنان اصلاح می كند. من بر شما از اينكه در غرور و جهل قرار بگيريد می ترسم، كارهايی گذشت كه شما نسبت به آن رغبت كرديد و بدين سبب نزد من پسنديده نبوديد، و اگر روش نيكی كه داشتيد به شما برگردد از نيك بختان خواهيد شد، من تكليفی ندارم جز اينكه بكوشم، اگر می خواستم (معايب گذشتگان را) بگويم می گفتم. خداوند بگذرد از آنچه گذشت.

178 از سخنان آن حضرت است

وقتی ذِعْلِب يَمانی از حضرت پرسيد: يا اميرالمؤمنين، آيا پروردگارت را ديده ای؟ فرمود: آيا چيزی را كه نمی بينم می پرستم؟ ذعلب گفت:

چگونه او را ديده ای؟ حضرت فرمود:

ديده ها او را آشكار نبينند، اما دلها به حقيقت ايمان او را درك كنند. به اشياءِ نزديك است بدون مماس بودن با آنها، و دور است از اشياء بدون جدايی از آنان، گوياست نه با انديشه، اراده كننده است نه با تصميم، سازنده است نه با عضو، لطيف است ولی به پنهانی وصف نشود، بزرگ است و به خشنونت و ستمكاری تعريف نگردد، بيناست ولی به داشتن چشم معرفی نگردد، مهربان است ولی به نازكدلی توصيف نمی شود. چهره ها برای عظمتش فروتنند، و دلها از بيمش لرزانند.

179 از خطبه های آن حضرت است

در نكوهش اصحابش