ترجمه نهج البلاغه، ص: 130

طی كرده و آن را به پايان برده اندق، و نشانه ای را قصد كرده گويا به آن رسيده اند.

آن كه مركب به سوی هدف می راند مگر اميدوار است در چه مدتی براند تا به آن برسد؟ و كسی كه برايش مدتی معين شده كه از آن تجاوز نخواهد كرد چه مقدار اميد به درنگ دارد با آنكه برای بيرون رفتن از دنيا مرگ با شتاب او را به جلو می راند؟! پس در عزت و فخر كردن به دنيا رقابت نكنيد، و به زيور و نعمت آن گول نخوريد، و از رنج و سختی آن بيتابی مكنيد، زيرا عزت و فخرش از ميان می رود و زيور و نعمتش فانی می شود، و رنج و سختی آن پايان می پذيرد، و هر مدت آن به آخر می رسد، و هر زنده آن می ميرد.

آيا برای شما در آثار گذشتگان مايه خودداری از گناه نيست؟ آيا برای شما در سرگذشت پدرانتان بينش و عبرتی نيست اگر اهل تعقّل باشيد؟ آيا نديديد كه گذشتگانتان بر نمی گردند، وبرای ماندگان بقايی نيست؟ مگر مردم دنيا را نمی نگريد كه شبانه روز دارای حالاتی گوناگون هستند؟ مرده ای است كه بر وی می گريند، و ديگری را تسليت می دهند، يكی مبتلا به بيماری شده بر زمين افتاده، و آن ديگر به عيادت مريض می رود. يكی در حال جان كندن است، و ديگری به دنبال دنياست در حالی كه مرگ او را دنبال می كند، و يكی در بی خبری است و خدا از او غافل نيست، و به دنبال گذشته باقی مانده هم می گذرد.

آگاه باشيد، از نابود كننده لذّات، و بر هم زننده عيش ها، و قطع كننده آرزوها ياد كنيد، آن زمان كه شتابان به سوی گناهان می رويد. و برای ادای حق واجب خداوند، و سپاس نعمتها و احسان بی شمارش از او كمك بجوييد.

99 از خطبه ای ديگر است