پرسشها و پاسخها، ص: 337
سؤال 1:
چرا برخی از مردم در تعريف و برخی ديگر در لعن كردن اهل سنّت افراط و تفريط می كنند؟
متأسّفانه همين طور است. البته نبايد فراموش كرد كه توهين كردن به اهل سنّت صحيح نيست و همچنين تعريف و تمجيد افراطی از آنان.
بنابراين هر شيعه ای بايد از افراط و تفريط بپرهيزد و اعتدال را رعايت كند و زمينه بدبينی و خدای ناكرده بدگويی به رهبران الهی خود را به دست مغرضان و جاهلان ايجاد نكند. اگرچه تبرّی و دوری جستن از رهبران كفر و دشمنان ائمّه اطهار عليهم السلام جزء اركان دين ماست و در قلب و زبان خود بايد از جبت و طاغوت كه كسانی جز حاكمان جور نيستند تبرّی جست «1».
مطلب قابل توجّه ديگر: انتقال اين فرهنگ تبرّی جستن از دشمنان اهل بيت به نسل آينده و محكم كردن پايه اعتقادی و افكار دينی خود و فرزندان است كه در برابر شبهه ها، افكار آلوده، رنگ و لعاب های ظاهری و فريبنده محكم و استوار باشند و به هر بادی نلرزند.
با دقّت كردن در اصول عقايد شيعه و پی بردن به حقايق الهی از روی اعتقاد و باور قلبی می توان رشد كاملی به افكار و عقايد خود داد.
______________________________ (1) اما نبايد فراموش كرد كه قرآن كريم دستور فرموده: به رهبران كفر دشنام ندهيد چرا كه باعث می شود آن ها نيز بزرگان دين ما را مورد جسارت قرار دهند.
