مرگ و فرصت ها، ص: 40
منظور از چهل چراغ فروزانتر از خورشيد اين است كه اينها از اين عالم ظلمانى- چون اين عالم، تنها عالمى است كه در آن معصيت خدا مىشود، لذا ظلمانى است- وارد عالم نور مىشوند.
كسب نور آخرتى در دنيا
نور و روشنايى آخرت از كيست؟ از خودشان. خودشان اين نور را در اين دنيا كسب كردهاند:
«يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ يَسْعى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ» «1»
در اين سند قرآنى، خدا به پيغمبر نمىگويد: تو در عالم بعد، مردان و زنان مؤمن را مىبينى كه نور پيشاپيش آنها در حركت است، نمىگويد: «نور اللّه» مىگويد «يَسْعى نُورُهُمْ» روشنايى خودشان.
وقتى كه وارد عالم بعد مىشوند، نور آن چشم، گوش، شكم، شهوت، دست، بدن، قدم، قلم، نيت و عمل پاك، همگى بيرون مىزند. البته اين نورى كه اينها دارند، در واقع از خداست كه از طريق قرآن و اهل بيت عليهم السلام به صورت ايمان و عمل به دين، به آنها منتقل شده است.
درباره قرآن مىخوانيم:
«وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ نُوراً مُبِيناً» «2»
درباره اهل بيت عليهم السلام مىخوانيم:
«خلقكم الله انواراً» «3»
روشنتر آن در زيارت اربعين است:
«اشهد انّك كنت نوراً فى الاصلاب الشامخة» «4»
______________________________ (1)- حديد (57): 12؛ « [اين پاداش نيكو و باارزش در] روزى [است] كه مردان و زنان باايمان را مىبينى كه نورشان پيش رو و از جانب راستشان شتابان حركت مىكند.»
(2)- نساء (4): 174؛ «و نور روشنگرى [مانند قرآن] به سوى شما نازل كرديم.»
(3)- من لايحضره الفقيه: 2/ 613، زيارة جامعة لجميع الائمه عليهم السلام، حديث 3213.
(4)- تهذيب الاحكام: 6/ 114، زيارة الاربعين، حديث 17.
