در حدیث معتبر از حضرت صاحب الامر منقول است که بعد از نماز صبح روز فطر این دعا را بخواند:
اللَّهُمَّ إِنِّي تَوَجَّهْتُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ أَمَامِي وَ عَلِيٍّ مِنْ خَلْفِي عَنْ يَمِينِي وَ أَئِمَّتِي عَنْ يَسَارِي،
خدایا به سوى تو روى مى‌آورم به محمد پیشرویم و على از پشت سرم و از سمت راستم و امامانم از سمت چپم
أَسْتَتِرُ بِهِمْ مِنْ عَذَابِكَ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ زُلْفَى، لَا أَجِدُ أَحَداً أَقْرَبَ إِلَيْكَ مِنْهُمْ،
خود را مى‌پوشانم با ایشان از عذاب و به سوى تو تقرب مى‌جویم نزدیکى‌اى که هیچ کس را نمى‌یابم که نزدیک‌تر باشد به سوى تو از آنها،
فَهُمْ أَئِمَّتِي فَآمِنْ بِهِمْ خَوْفِي مِنْ عِقَابِكَ وَ سَخَطِكَ وَ أَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ.
پس آنها امامان من هستند، به حقّ آنها ترسم را از عذابت و خشمت ایمن ساز و به حق رحمت خودت مرا در بندگان صالحت داخل گردان.
أَصْبَحْتُ بِاللَّهِ مُؤْمِناً مُخْلِصاً عَلَى دِينِ مُحَمَّدٍ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى دِينِ عَلِيٍّ وَ سُنَّتِهِ وَ عَلَى دِينِ الْأَوْصِيَاءِ وَ سُنَّتِهِمْ
صبح کردم، مؤمن به خدا و مخلص بر دین محمد و سنت او و بر دین على و سنتش و بر دین اوصیاى وى و سنت آنها،
آمَنْتُ بِسِرِّهِمْ وَ عَلَانِيَتِهِمْ وَ أَرْغَبُ إِلَى اللَّهِ تعالى فِيمَا رَغِبَ فِيهِ إِلَيْهِ مُحَمَّدٌ وَ عَلِيٌّ وَ الْأَوْصِيَاءُ
به پنهانى و آشکارشان ایمان آورده‌ام و به سوى خدا شوق دارم در آنچه محمد و على و جانشینانش به سوى او شوق دارد
وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ وَ لَا عِزَّةَ وَ لَا مَنْعَةَ وَ لَا سُلْطَانَ إِلَّا بِللَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ الْعَزِيزِ الْجَبَّارِ
و هیچ نیرو و توانى نیست جز به خداى بلندمرتبه بزرگ و عزت و بازدارنده و پادشاهی نیست مگر از براى خداى یکتاى قهار ارجمند جبار.
تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ، إِن اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ.
بر خدا توکل مى‌کنم. هرکه بر خدا توکل کند پس او بس است، قطعا خدا رساننده است امرش را.
اللَّهُمَّ إِنِّي أُرِيدُكَ فَأَرِدْنِي وَ أَطْلُبُ مَا عِنْدَكَ فَيَسِّرْهُ لِي وَ اقْضِ لِي حَوَائِجِي،
خدایا! من تو را اراده کرده‌ام، تو مرا اراده کن و آنچه در نزد توست مى‌طلبم پس برایم آسان گردان، حاجت‌هایم را برآور،
فَإِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُ ﴿شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ﴾
قطعا تو در کتاب خودت گفته‌اى و گفتار تو حق است «ماه رمضانى که در آن قرآن نازل شده است براى هدایت مردم و نشانه‌هایى از هدایت و جدا کننده‌ى حق و باطل»
فَعَظَّمْتَ حُرْمَةَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ خَصَصْتَهُ وَ عَظَّمْتَهُ بِتَصْيِيرِكَ فِيهِ لَيْلَةَ الْقَدْرِ
پس حرمت ماه رمضان را به سبب نزول قرآن در آن ماه بزرگ شمرده‌اى و آن را به سبب قرار دادن شب قدرت در آن مخصوص ساخته و با عظمت نموده‌اى
فَقُلْتَ ﴿لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ﴾
پس گفته‌اى «شب قدر بهتر از هزار ماه است که ملائکه‌ها و روح در آن به اذن پروردگارشان از هرامر فروفرستاده مى‌شوند سلامتى در این شب تا طلوع صبح است».
اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ قَدِ انْقَضَتْ وَ لَيَالِيهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ قَدْ صِرْتُ مِنْهُ
خدایا! این روزهاى ماه رمضان گذشت و شب‌هایش به پایان رسید و اى خدایا! من به سوى آنچه تو مى‌دانى گرویده‌ام و به تحقیق که من تا این‌جا رسیده‌ام که مى‌دانى.
يَا إِلَهِي إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي وَ أَحْصَى لِعَدَدِهِ مِنْ عَدَدِي.
اى خدایا! به سوى آنچه تو داناترى به آن از ما و به شمارشش از ما داناترى گرویده‌ام،
فَأَسْأَلُك يَا إِلَهِي بِمَا سَأَلَكَ بِهِ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ
پس از تو مى‌خواهم، اى خدا، به آنچه بندگان صالحت از تو خواسته‌اند، این‌که درود فرستى بر محمد و آل محمد
وَ أَنْ تَتَقَبَّلَ مِنِّي مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ وَ تَتَفَضَّلَ عَلَيَّ بِتَضْعِيفِ عَمَلِي وَ قَبُولِ تَقَرُّبِي وَ قُرُبَاتِي وَ اسْتِجَابَةِ دُعَائِي
و آنچه به واسطه‌ى او به سوى تو تقرب جسته‌ام از من قبول کنى و با چند برابر ساختن عملم و پذیرفتن نزدیکى و قربانى من و اجابت دعایم، بر من تفضل فرمایى
وَ هَبْ لِي مِنْكَ عِتْقَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ مُنَّ عَلَيَّ بِالْفَوْزِ بِالْجَنَّةِ وَ الْأَمْنِ يَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ كُلِّ فَزَعٍ وَ مِنْ كُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
و آزادى از آتش دوزخ را به من ببخشى و رسیدن به بهشت و امنیت روز ترس از همۀ هول‌ها و از همۀ ترس‌هایى که براى روز قیامت آماده ساخته‌اى به من عطا فرمایى،
أَعُوذُ بِحُرْمَةِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ حُرْمَةِ نَبِيِّكَ وَ حُرْمَةِ الصَّالِحِينَ أَنْ يَنْصَرِمَ هَذَا الْيَوْمُ
به حرمت ذات بزرگوارت و حرمت پیغمبرت و حرمت بندگان نیکوکارت پناه مى‌برم از این‌که امروز را به آخر برسانى
وَ لَكَ قِبَلِي تَبِعَةٌ تُرِيدُ أَنْ تُؤَاخِذَنِي بِهَا أَوْ ذَنْبٌ تُرِيدُ أَنْ تُقَايِسَنِي بِهِ وَ تَشْقِيَنِي وَ تَفْضَحَنِي بِهِ
و پیشت از من گناهى باشد که بخواهى با آن مرا مؤاخذه کنى یا گناهى که به آن مقایسه‌ام کنى و بدبختم گردانى و رسوایم سازى
أَوْ خَطِيئَةٌ تُرِيدُ أَنْ تُقَايِسَنِي بِهَا وَ تَقْتَصَّهَا مِنِّي لَمْ تَغْفِرْهَا لِي
یا خطاهایى که مرا با آن قصاص کنى یا با آن مقایسه‌ام کنى که آن را برایم نبخشیده باشى
وَ أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ الْفَعَّالِ لِمَا تُرِيدُ، الَّذِي تَقُولُ لِلشَّيْ‌ءِ كُنْ فَيَكُونُ، لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ.
و از تو مى‌خواهم به حرمت ذات کریم، انجام‌دهنده‌ى آنچه مى‌خواهى، که براى هرچیزى مى‌گویى باش، پس به وجود مى‌آید، نیست خدایى جز او.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِلَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ إِنْ كُنْتَ رَضِيتَ عَنِّي فِي هَذَا الشَّهْرِ أَنْ تَزِيدَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمُرِي رِضًى
خدایا! من از تو مى‌خواهم به حق لا اله الا انت اگر در این ماه از من راضى شدى باقى عمرم را با خوشنودى‌ات زیاد کنى
وَ إِنْ كُنْتَ لَمْ تَرْضَ عَنِّي فِي هَذَا الشَّهْرِ فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّي،
و اگر در این ماه از من راضى نگشته‌اى پس از حالا از من راضى باش،
السَّاعَةَ السَّاعَةَ السَّاعَةَ وَ اجْعَلْنِي فِي هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِي هَذَا الْمَجْلِسِ مِنْ عُتَقَائِكَ مِنَ النَّارِ
این ساعت، این ساعت، این ساعت، و مرا در این ساعت و در این مجلس از آزاد شدگان آتش
وَ طُلَقَائِكَ مِنْ جَهَنَّمَ وَ سُعَدَاءِ خَلْقِكَ بِمَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين.
و آزادشدگان جهنم و از سعادتمندان خلقت به سبب بخشش و رحمتت قرار دهى، اى مهربان‌ترین مهربانان!
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ تَجْعَلَ شَهْرِي هَذَا خَيْرَ شَهْرِ رَمَضَانَ عَبَدْتُكَ فِيهِ
خدایا! از تو مى‌خواهم به حرمت ذات کریمت این‌که این ماه رمضان را بهترین ماه رمضانى که تو را در آن عبادت کرده‌ام
وَ صُمْتُهُ لَكَ وَ تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَيْكَ مُنْذُ أَسْكَنْتَنِي فِيهِ،
و برایت روزه‌ات گرفته‌ام و به سوى تو تقرب جسته‌ام از زمانى که مرا در آن ساکن کرده‌اى؛
أَعْظَمَهُ أَجْراً وَ أَتَمَّهُ نِعْمَةً وَ أَعَمَّهُ مَغْفِرَةً وَ أَكْمَلَهُ رِضْوَاناً وَ أَقْرَبَهُ إِلَى مَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى.
بزرگ‌ترین اجر و تمام‌ترین نعمت و عام‌ترین آمرزش و کامل‌ترین خوشنودى و نزدیک‌ترین آنچه دوست دارى و از آن خوشنودى برایم قرار ده.
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ شَهْرِ رَمَضَانَ صُمْتُهُ لَكَ
خداوندا! این ماه رمضان را آخرین ماه رمضانى که برایت روزه گرفته‌ام قرار مده
وَ ارْزُقْنِي الْعَوْدَ فِيهِ ثُمَّ الْعَوْدَ حَتَّى تَرْضَى وَ بَعْدَ الرِّضَا
و بازگشتن آن و سپس بازگشت آن را روزى‌ام کن تا خودت راضى شوى و بعد از راضى شدن
وَ حَتَّى تُخْرِجَنِي مِنَ الدُّنْيَا سَالِماً وَ أَنْتَ عَنِّي رَاضٍ وَ أَنَا لَكَ مَرْضِيٌّ.
و تا مرا از دنیا به سلامت ببرى، در حالى که تو از من راضى هستى و من مورد رضایت تو هستم.
اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُوم‌ِ الَّذِي لَا يُرَدُّ وَ لَا يُبَدَّلُ
خدایا! قرار ده در آنچه حکم حتمى کرده‌اى و از کارهاى حتمى مقدر ساختى از کارهایى که تغییر و تبدیل در آن راه ندارد
أَنْ تَكْتُبَنِي مِنْ حُجَّاجِ بَيْتِكَ الْحَرَامِ فِي هَذَا الْعَامِ وَ فِي كُلِّ عَامٍ،
که بنویسى مرا از جملۀ حاجیان بیت الحرامت در این سال و در همۀ سال‌ها،
الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ، الْمَشْكُورِ سَعْيُهُمُ، الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ، الْمُتَقَبِّلِ مَنَاسِكُهُمْ، الْمُعَافَيْنَ عَلَى أَسْفَارِهِمْ،
آنهایى که حجشان پسندیده و کوششان قدردانى و گناهانشان بخشیده و عبادت‌هاى آنها قبول شده و در سفرهاشان عافیت داشتند
الْمُقْبِلِينَ عَلَى نُسُكِهِمْ، الْمَحْفُوظِينَ فِي أَنْفُسِهِمْ وَ أَمْوَالِهِمْ وَ ذَرَارِيِّهِمْ وَ كُلِّ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيْهِمْ.
و به عبادت‌هایشان رو آوردند که مال و جان‌هایشان و بچه‌هایشان و هرآنچه بر آنها نعمت داده‌اى محافظت گشته‌اند.
اللَّهُمَّ اقْلِبْنِي مِنْ مَجْلِسِي هَذَا فِي شَهْرِي هَذَا فِي يَوْمِي هَذَا فِي سَاعَتِي هَذِهِ مُفْلِحاً مُنْجِحاً مُسْتَجَاباً لِي مَغْفُوراً ذَنْبِي
خدایا! این مجلسم را در این ماه، در این روز، در این ساعت برایم رستگارى، نجات، دعاى مستجاب، گناه بخشیده شده،
مُعَافًا مِنَ النَّارِ وَ مُعْتَقاً مِنْهَا عِتْقاً لَا رِقَّ بَعْدَهُ أَبَداً وَ لَا رَهْبَةَ يَا رَبَّ الْأَرْبَابِ.
معاف گشتۀ از آتش و آزادشدۀ از آن، آزادى‌اى که بعد از آن هرگز بندگى و نه ترسى نباشد قرار ده. اى پروردگار پروردگاران!
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَ فِيمَا شِئْتَ وَ أَرَدْتَ وَ قَضَيْتَ وَ قَدَّرْتَ وَ حَتَمْتَ وَ أَنْفَذْتَ أَنْ تُطِيلَ عُمُرِي
خدایا! از تو مى‌خواهم که قرار دهى در آنچه مى‌خواهى و اراده دارى و حکم نموده‌اى و قدرت دارى و حتمى ساخته‌اى و نافذ نموده‌اى که عمرم را دراز سازى
وَ أن تُنْسِئَ فِي أَجَلِي وَ أَنْ تُقَوِّيَ ضَعْفِي وَ أَنْ تُغْنِيَ فَقْرِي
و مرگم را به تأخیر اندازى و ناتوانى‌ام را قوى گردانى و درویشى‌ام را بى‌نیاز سازى
وَ أَنْ تَجْبُرَ فَاقَتِي وَ أَنْ تَرْحَمَ مَسْكَنَتِي وَ أَنْ تُعِزَّ ذُلِّي وَ أَنْ تَرْفَعَ ضَعَتِي
و بیچارگى‌ام را درست نمایى و مسکنتم را رحم کنى و خوارى‌ام را عزیز سازى و کارهایم را بلند نمایى
وَ أَنْ تُغْنِيَ عَائِلَتِي وَ أَنْ تُؤْنِسَ وَحْشَتِي وَ أَنْ تُكْثِرَ قِلَّتِي وَ أَنْ تُدِرَّ رِزْقِي فِي عَافِيَةٍ وَ يُسْرٍ وَ خَفْضٍ
و عیالم را غنى گردانى و تنهایى‌ام را مونس باشى و کمى‌ام را زیاد سازى و این‌که روزى مرا در عافیت و آسانى و پستى دوام دار نمایى
وَ أَنْ تَكْفِيَنِي مَا أَهَمَّنِي مِنْ أَمْرِ دُنْيَايَ وَ آخِرَتِي وَ لَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي فَأَعْجِزَ عَنْهَا وَ لَا إِلَى النَّاسِ فَيَرْفُضُونِي
و غم کار دنیا و آخرتم را کفایت کنى و مرا به خودم وا مگذارى که از آن عاجز شوم و مرا به سوى مردم وانگذارى که آنها مرا برانند
وَ أَنْ تُعَافِيَنِي فِي دِينِي وَ بَدَنِي وَ جَسَدِي وَ رُوحِي وَ وُلْدِي وَ أَهْلِي وَ أَهْلِ مَوَدَّتِي وَ إِخْوَانِي
و در عافیت در دین و جسد و روح و فرزندان و خانواده و دوستان و برادران
وَ جِيرَانِي مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ
و همسایه‌هایم از مردان و زنان مؤمن و مردان و زنان مسلمان زنده‌هایشان و مردگانشان عطا فرمایى
وَ أَنْ تَمُنَّ عَلَيَّ بِالْأَمْنِ وَ الْإِيمَانِ مَا أَبْقَيْتَنِي
و با امنیت و ایمان تا وقتى که زنده‌ام بر من منت گذارى.
فَإِنَّكَ وَلِيِّي وَ مَوْلَايَ وَ ثِقَتِي وَ رَجَائِي وَ مَعْدِنُ مَسْأَلَتِي وَ مَوْضِعُ شَكْوَايَ وَ مُنْتَهَى رَغْبَتِي،
قطعا تو دوست و آقاى من و مورد اعتماد من و امید من و جایگاه سؤال من و موضع شکایت من و انتهاى شوقم هستى،
فَلَا تُخَيِّبْنِي فِي رَجَائِي يَا سَيِّدِي وَ مَوْلَايَ وَ لَا تُبْطِلْ طَمَعِي وَ رَجَائِي.
پس مرا ناامید مگردان اى آقا و اى مولاى من و طمع و امیدم را باطل مساز.
فَقَدْ تَوَجَّهْتُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَدَّمْتُهُمْ إِلَيْكَ أَمَامِي وَ أَمَامَ حَاجَتِي وَ طَلِبَتِي وَ تَضَرُّعِي وَ مَسْأَلَتِي،
پس به تحقیق به سوى تو روى آوردم به حقّ محمد و آل محمد و آنان را پیش روى خودم به سویت و جلو حاجت‌ها و مطالبات و تضرّع و سؤال‌هایم قرار دادم
فَاجْعَلْنِي بِهِمْ وَجِيهاً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ فَإِنَّكَ مَنَنْتَ عَلَيَّ بِهِمْ بِمَعْرِفَتِهِمْ
مرا به واسطۀ آنها آبرومند دنیا و آخرت و از مقربین درگاهت قرار ده.
فَاخْتِمْ لِي بِالسَّعَادَةِ وَ الْأَمْنِ وَ الْإِيمَانِ وَ الْمَغْفِرَةِ وَ الرِّضْوَانِ وَ السَّعَادَةِ وَ الْحِفْظِ.
آخر کارم را با سعادت و سلامت و امنیت و ایمان و آمرزش و خشنودى و سعادت و محافظت ختم به خیر گردان.
يَا اللَّهُ أَنْتَ لِكُلِّ حَاجَةٍ لَنَا فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَافِنَا
اى خدا! تو براى همۀ حاجت ما هستى، پس بر محمد و آل محمد درود فرست و عافیتم ده
وَ لَا تُسَلِّطْ عَلَيْنَا أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَ اكْفِنَا كُلَّ أَمْرٍ مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَام
و احدى از مخلوقاتت را که طاقتش را ندارم بر من مسلط مگردان و تمام کارهاى دنیا و آخرتم را، اى صاحب بزرگوارى و کرامت، کفایت فرما.
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَحَّمْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ سَلِّمْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،
بر محمد و آل محمد درود فرست و بر محمد و آل محمد رحم کن و بر محمد و آل محمد سلام بفرست
كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ وَ بَارَكْتَ وَ تَرَحَّمْتَ وَ سَلَّمتَ وَ تَحَنَّنْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ.
چنان‌که افضل‌ترین درود و برکت و ترحم و سلام و تهنیت را بر ابراهیم و آل ابراهیم فرستادى. قطعا تو ستوده و بزرگوارى.
