امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به امیر مؤمنان(علیه‌السلام) فرمودند: ای اباالحسن! این، ماه رمضان است که فرا رسیده؛ پس دعایت را پیش از افطارت قرار ده. همانا جبرائیل علیه السلام نزد من آمد و گفت:
«ای محمد! هر کس در ماه رمضان قبل از افطار، این گونه دعا کند، خدای متعال دعای او را مستجاب و روزه و نمازش را قبول می کند، و برای او ده دعا [ی دیگر نیز] مستجاب می کند، و گناه او را می آمرزد، و نگرانی هایش را بر طرف می کند، و غمش را می زداید، و نیازهایش را برآورده می سازد، و او را به خواسته هایش می رساند، و عملش را همراه با اعمال پیامبران و صدّیقان، بالا می برد.و روز قیامت در حالی می آید که رویش از ماه شب چهارده، نورانی تر است». گفتم: «ای جبرائیل! آن دعا کدام است؟» گفت: بگو:
اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِيمِ، وَ رَبَّ الْكرْسِي الرَّفِيعِ، وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ، وَ رَبَ الشَّفْعِ الْكبِيرِ، وَ النُّورِ الْعَزِيزِ، وَ رَبَّ التَّوْراةِ وَ الْإنْجِيلِ وَ الزَّبُورِ، وَ الْفُرْقانِ الْعَظِيمِ.
بارالها! ای پروردگار نور عظیم! و ای پروردگار کرسی رفیع! و ای پروردگار دریای سرشار و افروخته! و ای پروردگار شفع کبیر و نور عزتمند! و ای پروردگار تورات و انجیل و زبور و فرقان عظیم!
أنْتَ إِلهُ مَنْ فِي السَّمواتِ وَ إِلهُ مَنْ فِي الْأرْضِ لا إِلهَ فِيهِما غَيرُك، وَ أنْتَ جَبَّارُ مَنْ فِي السَّمواتِ وَ جَبَّارُ مَنْ فِي الْأرْضِ لا جَبَّارَ فِيهِما غَيرُك، أنْتَ مَلِك مَنْ فِي السَّمواتِ، وَ مَلِك مَنْ فِي الْأرْضِ، لا مَلِك فِيهِما غَيرُك، أسْألُك بِاسْمِك الْكبِيرِ، وَ نُورِ وَجْهِك الْمُنِيرِ، وَ بِمُلْكك الْقَدِيمِ.
تو معبود هر کس هستی که در آسمان ها است و معبود هر کس هستی که در زمین است و در آن دو [= آسمان ها و زمین] معبودی جز تو نیست. و تو جبار آن کس هستی که در آسمان ها است و جبار آن کس هستی که در زمین است و در آن دو، جباری جز تو نیست. تو پادشاه هر کسی هستی که درآسمان ها است و پادشاه هر کس هستی که در زمین است و پادشاهی جز تو در آن دو نیست. از تو می خواهم به اسم کبیرت و نور وجه نورانی ات و به پادشاهی ازلی ات.
يا حَي يا قَيومُ، يا حَي يا قَيومُ يا حَي يا قَيومُ، أَسْأَلُك بِاسْمِك الَّذِي أشْرَقَ بِهِ كلُّ شَي ءٍ،
ای زنده، ای پاینده! ای زنده، ای پاینده! ای زنده، ای پاینده! از تو می خواهم به آن اسمت که همه چیز را نورانی کرده،
وَ بِاسْمِك الَّذِي أشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَ الْأَرْضُ، وَ بِاسْمِك الَّذِي صَلُحَ بِهِ الْأَوَّلُونَ، وَ بِهِ يصْلُحُ الآخِرُونَ.
و به آن اسمت که آسمان و زمین را نورانی کرده و به آن اسمت که نخستین [آفریده] ها از آن صلاح یافتند و آخرین [آفریده] ها از او صلاح می یابند.
يا حَياً قَبْلَ كلِّ حَي، وَ يا حَياً بَعْدَ كلِّ حَي، وَ يا حَي لا إِلهَ إِلَّا أنْتَ صَلِّ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي، وَ اجْعَلْ لِي مِنْ أمْرِي يسْراً وَ فَرَجاً قَرِيباً، وَ ثَبِّتْنِي عَلي دِينِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ عَلي هُدي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ عَلي سُنَّةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، عَلَيهِ وَ عَلَيهِمُ السَّلامُ.
ای زنده ای که پیش از هر زنده است! و ای زنده ای که بعد از هر زنده است! و ای زنده ای که معبودی جز تو نیست! بر محمد و آل محمد درود فرست و گناهان مرا بیامرز و برای من در کارهایم آسانی و گشایش نزدیک قرارده. و مرا بر دین محمد و آل محمد و بر هدایت محمد و آل محمد و بر سنت محمد و آل محمد- بر او و آلش سلام باد- پایدار بدار.
وَ اجْعَلْ عَمَلِي فِي الْمَرْفُوعِ الْمُتَقَبَّلِ، وَ هَبْ لِي كما وَهَبْتَ لأَوْلِيائِك وَ أهْلِ طاعَتِك، فَانِّي مُؤْمِنٌ بِك، وَ مُتَوَكلٌ عَلَيك، مُنِيبٌ إِلَيك، مَعَ مَصِيري إِلَيك، وَ تَجْمَعُ لِي وَ لِأهْلِي وَ لِوَلَدِي الْخَيرَ كلَّهُ، وَ تَصْرِفُ عَنِّي وَ عَنْ وَلَدِي وَ أهْلِي الشَّرَّ كلَّهُ.
و عملم را در [مقام] رفیع و مقبول قرار ده. و بر من ببخش؛ آنچان که بر اولیایت و اهل طاعتت بخشیدی؛ که من به تو مؤمنم و بر تو متوکلم و توبه کننده و روی آورنده به سوی توام، ضمن اینکه عاقبتم به سوی توست. و [از تو درخواست می کنم که] همه خیر را برای من و خانواده ام و فرزندانم جمع کنی، و همه شر را از من و فرزندانم و خانواده ام دور نمایی.
أنْتَ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ بَدِيعُ السَّمواتِ وَ الْأرْضِ، تُعْطِي الْخَيرَ مَنْ تَشاءُ، وَ تَصْرِفُهُ عَمَّنْ تَشاءُ، فَامْنُنْ عَلَي بِرَحْمَتِك يا أرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
تو بسیار مهربان و بخشایندة نعمت های بزرگ و پدید آورنده آسمان ها و زمینی؛ به هر کس که بخواهی، خیر عطا می کنی و از هرکس بخواهی، آن را باز می داری؛ پس بر من [با عطایت] منت گذار، ای رحم کننده ترین رحم کنندگان!
