فارسی
جمعه 10 فروردين 1403 - الجمعة 18 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 2
50% این مطلب را پسندیده اند

مباهله پیامبر با مسیحیان

مباهله پیامبر با مسیحیان
 
قرآن کریم می فرماید: فَمَن حاجَّک فیهِ مِن بَعدِ ما جائَک مِنَ العِلمِ فَقُل تَعالَوا نَدعُ ابنائَنا وابنائَکم و نِسائَنا و نِسائَکم و انفُسَنا و انفُسَکم ثُمَّ نَبتَهِل فَنَجعَل لَعنَتَ اللَّهِ عَلَی الکاذِبینَ.[1]هرگاه بعد از علم و دانشی که(درباره مسیح) به تو رسیده،(باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما نفوس خود را دعوت کنیم، شما هم نفوس خود را؛ آن گاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم. بر اساس آن چه مفسّران گفته اند، شأن نزول آیه مباهله، چنین است: در سال نهم هجری، گروهی از روحانیون مسیحی نجران به خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم رسیدند و درباره حضرت عیسی علیه السلام به گفت و گو با آن حضرت پرداختند. آن گاه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آنان را به مباهله [2] فرا خواند و آن ها تا روز بعد مهلت خواستند. در این فرصت نزد اسقف و روحانی بزرگ خود رفتند و از او راهنمایی خواستند.

وی به آنان گفت: «شما فردا به محمّد نگاه کنید. اگر با فرزندان و خانواده اش برای مباهله آمده بود، از مباهله با او بترسید و اگر با یارانش آمد، با او مباهله کنید. فردای آن روز، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آمد، در حالی که دست علی علیه السلام را گرفته بود و حسن و حسین علیهما السلام پیش روی ایشان راه می رفتند و فاطمه علیها السلام نیز پشت سر ایشان قرار داشت. نصارا نیز در حالی که اسقف آن ها پیشاپیش آنان قرار داشت، برای مباهله حضور یافتند. اسقف مسیحی درباره هویت همراهان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم پرسید. به او گفتند: این، پسر عمو و داماد او و محبوب ترین خلق نزد اوست. این دو پسر نیز فرزندان دختر او از علی هستند و آن بانوی جوان، دخترش فاطمه، عزیزترین مردم نزد او و نزدیک ترین افراد به اوست...اسقف گفت: من مردی را می بینم که در مباهله با کمال جرأت اقدام می کند و گمان می کنم راستگو باشد؛ که در این صورت، به خدا سوگند بیش از یک سال بر ما نخواهد گذشت که در تمام دنیا، حتی یک نصرانی هم نماند که آب بنوشد. آنگاه اسقف مسیحیان، رو به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم کرد و گفت: «ای ابوالقاسم! ما با تو مباهله نمی کنیم؛ بلکه با تو مصالحه می نماییم. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نیز پیشنهاد وی را پذیرفت.[3]

ثمرات مباهله پیامبر با مسیحیان

و اما واقعه مباهله، از جهات مختلفی حائز اهمّیت و قابل تأمّل و بررسی است. مهم ترین و برجسته ترین نکاتی که در این رویداد ملاحظه می شود، عبارت اند از:

1.اثبات حقّانیت اسلام در برابر مسیحیت

واقعه مباهله، نشان داد که رهبران مسیحی نجران، مانند دیگر علمای مسیحی معاصر پیامبر صلی الله علیه و آله، علائم پیامبر خاتم را در کتب آسمانی خود، خوانده بودند و آنها را کاملاً بر شخصِ ایشان، منطبق می دانستند؛ امّا برای آن که موقعیت خود را در جامعه مسیحیت از دست ندهند، حق را کتمان می کردند، چنان که قرآن تصریح می فرماید: الَّذِینَ ءَاتَینَاهُمُ الْکتَابَ یعْرِفُونَهُ کمَا یعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِیقًا مِّنْهُمْ لَیکتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یعْلَمُونَ.(سوره بقره، آیه 146) کسانی که به آنان کتاب دادیم، او را می شناسند، همچنان که فرزندان خود را می شناسند؛ لیکن گروهی از ایشان، حقیقت را پوشیده می دارند، با آن که می دانند. بنابراین، جریان مباهله، نه تنها برای اثبات صداقت و حقّانیت پیامبر صلی الله علیه و آله در برابر مسیحیت نجران، از هر برهانی کارآیی بیشتری داشت، بلکه یکی از ادلّه حقّانیت اسلام در برابر مسیحیت در طول زمان و تا دامنه قیامت است. جالب توجّه، این که: از زمان واقعه مباهله در سال نهم هجری تاکنون، هیچ عالم مسیحی ای برای مباهله با مسلمانان، اعلام آمادگی نکرده است.

۲.اثبات جانبداری اسلام از منطق و صلح

دومین نکته قابل توجّه در واقعه مباهله، اثبات جانبداری اسلام از منطق و صلح است. ماجرای مباهله، نشان می دهد که دین اسلام، در برخورد با قدرت های مخالف خود، در گام نخست، تلاش می کرد با بهره گیری از گفتگو و مناظره و استفاده از دلیل و برهان، آنها را به حق دعوت نماید و در گام دوم، اگر معتقد به خدا بودند، آنها را به مباهله و داوری خداوند متعال فرا می خواند، و اگر مباهله را هم نمی پذیرفتند، و شرایط اسلام را قبول می کردند، پیمان نامه سیاسی امضا می کرد. بنابراین، استفاده اسلام از قدرت در میدان جنگ، تنها برای شکستن سدهای آگاهی و آزادی اندیشه بود.

پی نوشت ها:

 

[1] آل عمران، آیه 61.

[2] . مباهله در لغت از ماده« بهل» بر وزن اهل به معناى« رها كردن» و قيد و بند را از چيزى برداشتن است ودر آيه ياد شده، مباهله رها كردن و واگذار نمودن بنده به حال خود است.( ر. ك: مفردات الفاظ قرآن، راغب اصفهانى، ص 61)

[3] . تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ج 2، ص 435- 445، دارالكتب الاسلاميه.

 

منبع : حیدری ابهری، پرسمان قرآنی پیامبر اعظم، ص 203-205.

 


منبع : پرسمان
  • پیامبر اکرم صلی الله علیه وله وسلم
  • مسیحیان
  • مباهله
  • مباهله پیامبر با مسیحیان
  • مباهله پیامبر
  • 0
    50% (نفر 2)
     
    نظر شما در مورد این مطلب ؟
     
    امتیاز شما به این مطلب ؟
    اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

    آخرین مطالب

    فرهنگ عاشورا وامام حسین(ع) مرکز ثقل اصول دين
    بخشنده ترین مردم در نگاه امام حسین علیه السلام
    چهره امام حسين(ع)
    تمام شب در عبادت
    عظمت شب قدر
    رعایت حقّ مجلس و هم صحبت
    شَبيب بن جَراد
    چگونه اثر لقمه حرام را از بین ببریم؟
    امام باقر(ع) و تربیت فرزند
    اسم اعظمی که خضر نبی به علی(ع) آموخت

    بیشترین بازدید این مجموعه

    مرجع بزرگ تقليد علامه ميرزا محمد حسين ناييني (ره)
    سیمای یاران حضرت مهدی(ع)
    یاس کبود (شهادت حضرت زهرا علیهاالسلام)
    اسم اعظمی که خضر نبی به علی(ع) آموخت
    شهپر عفت/ نگاهی به وفات حضرت معصومه «س»
    بخشنده ترین مردم در نگاه امام حسین علیه السلام
    توحید ربوبیّت در قرآن کریم
    افزایش رزق و روزی با نسخه‌ امام جواد (ع)
    کرامات و معجزات حضرت فاطمه زهرا (س) (2)
    متن دعای معراج + ترجمه

     
    نظرات کاربر

    پر بازدید ترین مطالب سال
    پر بازدید ترین مطالب ماه
    پر بازدید ترین مطالب روز



    گزارش خطا  

    ^