سوالی مطرح است که برخی پس از قرائت آیه دوازدهم سوره یاسین «صلی علی امام مبین» می گویند و صلوات می فرستند. آیا این عمل درست است و آیا برای آن دلیلی وجود دارد یا خیر؟
إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی الْمَوْتَى وَ نَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَ آثَارَهُمْ وَ كُلَّ شَیْءٍ أحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُبِینٍ (یس/12)؛ به یقین ما مردگان را زنده مى کنیم و آنچه را از پیش فرستاده اند و تمام آثار آنها را مى نویسیم؛ و همه چیز را در کتاب آشکار کننده اى برشمرده ایم!
سوالی مطرح است که برخی پس از قرائت آیه دوازدهم سوره یاسین «صلی علی امام مبین» می گویند و صلوات می فرستند. آیا این عمل درست است و آیا برای آن دلیلی وجود دارد یا خیر؟
در برخی از روایات «امام مبین»که در آیه 12 سوره یس آمده است، به امیرالمومنین علی (علیه السلام) تفسیر شده است. از این رو درود بر او و یاد وی کردن نیز امری نیکو و پسندیده است.
در حدیثى از امام باقر (علیه السلام) از پدرش از جدش (علیهم السلام) نقل شده است که فرمود: «هنگامى که این آیه «وَ کُلَّ شَیْء أَحْصَیْناهُ فِی إِمام مُبِین» نازل شد «ابوبکر» و «عمر» برخاستند و عرض کردند: اى پیامبر! آیا منظور از آن «تورات» است؟ فرمود: نه.
عرض کردند: «انجیل» است؟ فرمود: نه.
عرض کردند: منظور «قرآن» است؟ فرمود: نه.
در برخی از روایات «امام مبین» که در آیه 12 سوره یس آمده است، به امیرالمومنین علی (علیه السلام) تفسیر شده است. از این رو درود بر او و یاد وی کردن نیز امری نیکو و پسندیده است
در این حال امیر مومنان على (علیه السلام) به سوى پیامبر (صلى الله علیه وآله) آمد، هنگامى که چشم رسول خدا (صلى الله علیه وآله) بر او افتاد، فرمود: «هُوَ هذا إِنَّهُ الإِمامُ الَّذِى أَحْصَى اللّهُ تَبارَکَ وَ تَعالى فَیْهِ عِلْمَ کُلِّ شَىء»؛ امام مبین این مرد است! او است امامى که خداوند متعال علم همه چیز را در او احصا فرموده است. (معانى الاخبار صدوق، ص 95، باب معنى الامام المبین/ المیزان، ج 17، ص 72)
در تفسیر «على بن ابراهیم» از «ابن عباس» از خود امیرمومنان (علیه السلام) نیز نقل شده است که فرمود: «أَنَا وَ اللّهِ الإِمامُ الْمُبِیْنُ، أُبَیِّنُ الْحَقَّ مِنَ الْباطِلِ وَرِثْتُهُ منْ رَسُولِ اللّه»؛ به خدا سوگند! منم امام مبین، که حق را از باطل آشکار مى سازم، این علم را از رسول خدا به ارث برده و آموخته ام. (نور الثقلین، ج 4، ص 379)
در نقل دیگری داریم که عمار یاسر می گوید: در یکی از جنگ ها، در کنار حضرت علی (علیه السلام) بودم که به بیابانی رسیدیم پر از مورچه. به حضرت عرض کردم: یا امیرالمومنین آیا کسی از مخلوقات خداوند را می شناسی که تعداد این مورچه ها را بداند؟
حضرت فرمود: بله ای عمار، من مردی را می شناسم که تعداد این مورچه ها و تعداد نر و ماده ی آنها را نیز می داند.
گفتم: ای مولای من آن مرد کیست؟ فرمود: ای عمار آیا در سوره یس (آیه 12) نخوانده ای؟ (وکُلَ شی اَحصْیناهُ فی اِمامٍ مُبینٍ)؛ (هر چیزی را ما در امام مبین به شماره آورده ایم.)
گفتم: آری ای مولای من این آیه را خوانده ام حضرت فرمود: من آن «امام مبین» هستم. (بحارالانوار، ج 40، ص176، ح 58)
جمع بندی:
یاد امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) و درود و صلوات فرستادن بر او، بعد از تلاوت آیه 12 سوره یاسین و یا در جاهای دیگر چون اذان و اقامه بدعت و ناپسند نمی باشد زیرا علی بن ابیطالب و بقیه امامان با رسول خدا نور واحدند (دیلمی، ارشادالقلوب، ص415) و اینان محبوبان خدا و رسول هستند و شنونده وقتی نام امام علی یا یكی دیگر از امامان را می شنود، به یاد برادر امام علی و جد امامان یعنی رسول خدا می افتد و بر او درود می فرستد و درود فرستادن بر رسول خدا به هر بهانه ای خوب است.
منابع:
سایت پاسخگو
سایت حوزه
منبع : سایت اندیشه قم
