وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّىٰ يَبْلُغَ أَشُدَّهُ ۖ وَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ ۖ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۖ وَبِعَهْدِ اللَّهِ أَوْفُوا ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ﴿١٥٢﴾وَأَنَّ هَٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ﴿١٥٣﴾ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ﴿١٥٤﴾وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ﴿١٥٥﴾أَنْ تَقُولُوا إِنَّمَا أُنْزِلَ الْكِتَابُ عَلَىٰ طَائِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنَا وَإِنْ كُنَّا عَنْ دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ﴿١٥٦﴾أَوْ تَقُولُوا لَوْ أَنَّا أُنْزِلَ عَلَيْنَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَىٰ مِنْهُمْ ۚ فَقَدْ جَاءَكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَّبَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَصَدَفَ عَنْهَا ۗ سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آيَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يَصْدِفُونَ﴿١٥٧﴾« 149 » به مال یتیم جز به نیکوترین روش نزدیک نشوید! تا به رشد [عقلی] خود برسد. پیمانه و وزن را بر اساس عدالت، پُر و کامل بدهید! هیچ‌کس را جز به اندازۀ طاقتش تکلیف نمی‌کنیم. هر‌گاه سخن بگویید عدالت [در گفتار] را رعایت کنید؛ هرچند دربارۀ خویشاوند باشد! به عهد خدا [که نبوت و قرآن و امامت است] وفا کنید! این است آنچه او به شما سفارش کرده تا پند گیرید (١٥٢) و یقیناً این [مقرراتِ استواری که پیامبر از سوی من به شما اِعلام کرد] راهِ مستقیمِ من است؛ بنابراین از آن پیروی کنید، و پیروِ راه‌ها [ی دیگر] نباشید که شما را از راه خدا پراکنده می‌کند، این است آنچه او به شما سفارش کرده تا [از خدا اطاعت نموده، از محرّماتش] بپرهیزید (١٥٣) [ما شریعت خود را به‌وسیلۀ پیامبرانِ گذشته به امت‌ها ارائه دادیم،] سپس به موسی کتاب عطا کردیم تا [نعمت معنوی قوانین و احکام خود را] بر کسانی که نیکی کردند تمام کنیم، و همۀ معارفِ [مورد نیاز مردم] را توضیح دهیم، و اینکه هدایت‌کننده [به‌سوی حلال و حرام] و مایۀ رحمت باشد تا مردم به ملاقات پروردگارشان [در سایۀ این سرمایۀ عظیمِ معنوی] مؤمن شوند (١٥٤) این [قرآن که حاوی همۀ علوم و احکام کتاب‌های آسمانی است] کتابی است که ما آن را خجسته و پُرخیر نازل کردیم، [اگر می‌خواهید از برکاتش بهره‌مند شوید] از آن پیروی کنید! و [از مخالفت با آن] بپرهیزید تا مورد رحمت قرار گیرید (١٥٥) [قرآن را نازل کردیم] تا شما نگویید کتاب [آسمانی] فقط بر دو گروهِ پیش از ما [یهود و نصاری] نازل شد، و [چون به لغت ما نبود] از تعلیم‌گرفتنشان بی‌خبر ماندیم (١٥٦) یا نگویید اگر کتاب [آسمانی] بر [خود] ما نازل می‌شد قطعاً از یهود و نصاری راه یافته‌تر بودیم، اینک بُرهانی روشن و هدایت و رحمتی ویژه از سوی پروردگارتان برای شما آمد؛ بنابراین ستمکارتر از کسی که منکر آیات خدا شود و از آن رویگردان شود کیست؟ به‌زودی آنان‌که از آیات ما رویگردان شوند به سبب [همین] روی‌گرداندنشان به عذاب سختی مجازات خواهیم کرد (١٥٧) « 149 »
صفحه قبلي
انتهاي قرآن
ابتداي قرآن