شیخ اجل کامل ابوالقاسم جعفر بن قولویه قمی از امام صادق(علیهالسلام) روایت کرده: هرگاه حضرت ابوعبدالله را زیارت نمودید، ملازم سکوت باشید مگر از خیر، به درستی که ملائکه شب و روز، از گروه حفظه نزد ملائکهای که در حایرند حاضر میشوند و با ایشان مصافحه میکنند و ملائکهای که در حایرند از شدّت گریستن جواب ایشان را نمیدهند و پیوسته مشغول گریه و زاریاند، مگر در وقت زوال شمس و وقت طلوع فجر که در این دو موقعیت ساکت میشوند؛ پس ملائکه حفظه منتظر میمانند تا ظهر شود و فجر ظاهر گردد، در این دو وقت با ایشان سخن میگویند و ایشان از چیزهایی از امر آسمان از آنها سؤال مینمایند، ولی در بین این دو وقت ملائکه حائر نطق نمیکنند و از دعا و گریستن آرام نمیگیرند.
مطالب مرتبط
- لزوم محزون و غمناک و گرسنه و تشنه بودن در زیارت امام حسین(ع)
- پرهیز از غذاهای لذیذ در زیارت امام حسین(ع)
- لزوم تواضع و فروتنی و خشوع در زیارت امام حسین(ع)
- ثواب پیاده روی برای زیارت امام حسین(ع)
- ثواب خدمت و کمک به زائران امام حسین(ع)
- برابری زیارت امام حسین(ع) با حج خانه خدا
- ثواب فراوان غسل در آب فرات
- اعمال و آداب لحظه رسیدن به قبر امام حسین(ع)