سید ابن طاووس (ره) در کتاب «جمال الاسبوع» فرموده است: ابن بابویه با ذکر سند از صَقر بن ابی دُلَف روایت کرده: زمانی که متوکل عباسی حضرت امام هادی(علیه‌السلام) را به شهر [سامرای کنونی] آورد و نزد دربان خود (زراقی) حبس کرد، روزی برای خبر گرفتن از احوال آن حضرت نزد زراقی رفتم.
گفت: چه کاری داری؟ گفتم: برای دیدن شما آمده‌ام. ساعتی باهم نشستیم و از هر دری سخن گفتیم تا زمانی که مردم را متفرّق کرد و مجلس خلوت شد، باز از من پرسید: برای چه پیش من آمده‌ای؟ من به همان صورت اوّل پاسخ گفتم، ولی او گفت: گویا آمده‌ای که خبری از مولای خود، امام هادی(علیه‌السلام) بگیری؟
من ترسیدم، گفتم: مولای من متوکل خلیفه است، گفت: ساکت شو که مولای تو بر حقّ است و من نیز هم‌عقیده توام. گفتم: الْحَمْدُ لِلّٰه؛ سپس گفت: آیا می‌خواهی نزد آن حضرت بروی؟ گفتم: آری. گفت: اندکی بنشین تا پیک از نزد آن حضرت بیرون آید، من نشستم تا زمانی که پیک پیام‌آورنده بیرون شد، پس‌ازآن پسرکی را مأموریت داد تا مرا نزد آن حضرت ببرد.
وقتی به خدمت آن جناب رسیدم، دیدم بر روی حصیری نشسته و در برابرشان قبری آماده کرده‌اند! به وجود مبارکشان سلام کردم، سلامم را جواب دادند، سپس دستور دادند بنشینم، فرمودند: برای چه آمده‌ای؟ گفتم: برای خبر گرفتن از احوال شما آمده‌ام، آنگاه به خاطر دیدن آن قبر گریه کردم. حضرت فرمودند: گریه مکن که در این زمان از جانب ایشان آسیبی به من نمی‌رسد، گفتم: الْحَمْدُ لِلّٰه؛
سپس گفتم: ای سرور من، حدیثی از رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت شده است که من معنی آن را نمی‌فهمم، فرمودند آن حدیث کدام است؟ عرض کردم: «لا تُعادُوا الْأَیّامَ فَتُعادِیکُمْ؛ با روزها دشمنی مکنید تا آن‌ها با شما دشمنی نورزند».
فرمودند: مراد از روزها تا زمانی که آسمان‌ها و زمین برپاست، ما هستیم.
شنبه: نام رسول خداست؛
یکشنبه: امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)؛
دوشنبه: حسن و حسین(علیهماالسلام)؛
سه‌شنبه: علی بن الحسین و محمّد بن علی و جعفر بن محمّد (علیهم‌السلام)؛
چهارشنبه: موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمّد بن علی(علیهم‌السلام) و من؛
پنجشنبه: فرزندم حسن(علیه‌السلام)؛
جمعه: فرزند فرزندم که اهل حق بر گردش جمع می‌شوند.
این است معنی ایام، پس در دنیا با ایشان دشمنی مکنید که در آخرت با شما دشمنی خواهند کرد. آنگاه فرمود: با من خداحافظی کن و برو که بر تو ایمن نیستم و می‌ترسم آزاری به تو رسد.
سپس سید این حدیث را به سند دیگر از قطب راوندی نقل کرده، آنگاه فرموده: «زیارت حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) در روز شنبه» این است
صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی برای عصر جمعه که هرگز نباید آن را ترک کرد
