فارسی
چهارشنبه 05 ارديبهشت 1403 - الاربعاء 14 شوال 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

ادعیه و مناجات های «الوسائل الی المسائل»

نحوه نمایش

مطلب قبلی دعای امام باقر(ع) برای کفایت امور مهم دنیا و آخرت
مناجات استخاره مطلب بعدی
ادعیة الوسائل الى المسائل [دعاهاى سبب خواهى براى رسیدن به درخواست‌ها] که ده مناجات است.

از محمّد بن حارث نوفلی خادم حضرت جواد(علیه‌السلام) نقل‌شده: که وقتی مأمون دخترش را به همسری حضرت جواد(علیه‌السلام) درآورد، حضرت برای او نوشت: برای هر زنی از سوی شوهرش صداقی است و حق‌تعالی دارایی ما را در آخرت ذخیره کرده، همچنان که دارایی شما را در دنیا به شما داده؛

و من به کابین دختر تو دادم «وسائل الی المسائل» را و آن مناجاتی است که پدرم به من عنایت کرده است، به او نیز از پدرش موسی بن جعفر رسیده و به او از پدرش جعفر و به او از پدرش محمّد و به او از پدرش علی بن الحسین و به او از پدرش حسین، و به او از پدرش امیرمؤمنان علی‌بن‌ابیطالب و به او از رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) رسیده که جبرئیل به آن حضرت سپرد و گفت:

ای محمّد، ربّ العزّه به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: این کلیدهای گنج‌های دنیا و آخرت است، آن را به‌سوی خواسته‌های خود وسیله ساز تا به مراد خود برسی و خواسته تو انجام گیرد و آن را به حاجت‌های دنیا اختصاص مده که بهره آخرتت را کم می‌کند؛

و آن ده وسیله است که به‌واسطه آن، درهای خواسته‌ها گشوده می‌شود و به سبب آن‌ها حاجات درخواست می‌گردد و به انجام می‌رسد و این است نسخه آن:

یکم: مناجات استخاره

اللّٰهُمَّ إِنَّ خِيَرَتَكَ فِيمَا اسْتَخَرْتُكَ فِيهِ تُنِيلُ الرَّغائِبَ، وَتُجْزِلُ الْمَواهِبَ، وَتُغْنِمُ الْمَطالِبَ، وَتُطَيِّبُ‌الْمَكاسِبَ، وَتَهْدِي إِلَىٰ أَجْمَلِ الْمَذَاهِبِ، وَتَسُوقُ إِلَىٰ أَحْمَدِ الْعَوَاقِبِ، وَتَقِي مَخُوفَ النَّوَائِبِ . اللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْتَخِيرُكَ فِيما عَزَمَ رَأْيِي عَلَيْهِ، وَقادَنِي عَقْلِي إِلَيْهِ، وَسَهِّلِ اللّٰهُمَّ فِيهِ مَا تَوَعَّرَ، وَيَسِّرْ مِنْهُ مَا تَعَسَّرَ، وَاكْفِنِي فِيهِ الْمُهِمَّ، وَادْفَعْ بِهِ عَنِّي كُلَّ مُلِمٍّ، وَاجْعَلْ يَا رَبِّ عَوَاقِبَهُ غُنْماً، وَمَخُوفَهُ سِلْماً، وَبُعْدَهُ قُرْباً، وَجَدْبَهُ خِصْباً . وَأَرْسِلِ اللّٰهُمَّ إِجابَتِي، وَأَنْجِحْ طَلِبَتِي، وَاقْضِ حاجَتِي، وَاقْطَعْ عَنِّي عَوَائِقَها، وَامْنَعْ عَنِّي بَوَائِقَها . وَأَعْطِنِي اللّٰهُمَّ لِواءَ الظَّفَرِ وَالْخِيَرَةَ فِيمَا اسْتَخَرْتُكَ، وَ وُفُورَ الْمَغْنَمِ فِيما دَعَوْتُكَ، وَعَوائِدَ الْإِفْضالِ فِيما رَجَوْتُكَ، وَاقْرِنْهُ اللّٰهُمَّ بِالنَّجاحِ، وَخُصَّهُ بِالصَّلاحِ، وَأَرِنِي أَسْبابَ الْخِيَرَةِ فِيهِ واضِحَةً، وَأَعْلامَ غُنْمِها لائِحَةً، وَاشْدُدْ خِناقَ تَعْسِيرِها، وَانْعَشْ صَرِيعَ تَيْسِيرِها، وَبَيِّنِ اللّٰهُمَّ مُلْتَبَسَها، وَأَطْلِقْ مُحْتَبَسَها، وَمَكِّنْ أُسَّهَا، حَتَّىٰ تَكُونَ خِيَرَةً مُقْبِلَةً بِالْغُنْمِ، مُزِيلَةً لِلْغُرْمِ، عاجِلَةً لِلنَّفْعِ، باقِيَةَ الصُّنْعِ، إِنَّكَ مَلِيءٌ بِالْمَزِيدِ، مُبْتَدِئٌ بِالْجُودِ.
خدایا بهتر چیزی که پسندیدی، در آنچه من از تو در آن طلب خیر کردم، به خواسته‌ها می‌رساند و موهبت‌ها را شایان می‌سازد و درخواست‌شده‌ها را پرسود می‌کند و کسب‌ها را پاکیزه می‌نماید و به زیباترین روش‌ها هدایت می‌کند و به‌سوی ستوده‌ترین عاقبت‌ها سوق می‌دهد و از پیش‌آمدهای بیمناک حفظ می‌نماید. خدایا من از تو طلب خیر می‌کنم؛ در آنچه رأیم بر آن مصمّم شده و مرا عقلم به‌سوی آن کشانده، آسان گردان خدایا آنچه در آن دشوار شده و هموار کن آنچه را از آن سخت گشته و مهم مرا در آن کفایت کن و از من به‌واسطه آن هر بلای شدید را دور فرما، پروردگارا عواقبش را سود و بیمناکش را سلامت و دورش را نزدیک و خشکی‌اش را رشد و برکت قرار ده، خدایا اجابت دعایم را برسان و خواهشم را برآور و حاجتم را انجام ده و موانعش را از من قطع کن و سختی‌هایش را از من بازدار و به من عطا کن خدایا پرچم پیروزی و بهترین چیزی که در آن از تو خیر خواستم و کمال بهره‌مندی در آنچه خواندمت و فواید افزون‌تر در آنچه امید به تو بستم و مربوط ساز خدایا آن را با کامیابی و مخصوصش گردان به شایستگی و در آن اسباب خیرجویی را آشکارا به من بنمایان و نشانه‌های بهره را درخشان به من نشان بده و گلوگیر دشواری‌اش را ببند و به خاک افتاده آسان‌کاری‌اش را از خاک بردار و روشن کن خدایا مشتبهش را و آزاد کن زندانی‌شده‌اش را و استوار کن پایه‌اش را تا خیری روی آور با بهره و سود باشد، برطرف کننده بدهی و شتاب ورز به سود و ماندگاری عمل به‌درستی که تو به افزون بخشی نیرومندی و آغازکننده به بخششی.

دوم: مناجات استقاله(چشم پوشی)

اللّٰهُمَّ إِنَّ الرَّجاءَ لِسَعَةِ رَحْمَتِكَ أَنْطَقَنِي‌ بِاسْتِقالَتِكَ، وَالْأَمَلَ لِأَناتِكَ وَ رِفْقِكَ شَجَّعَنِي عَلَىٰ طَلَبِ أَمانِكَ وَعَفْوِكَ، وَلِي يَا رَبِّ ذُنُوبٌ قَدْ واجَهَتْها أَوْجُهُ الانْتِقامِ، وَخَطَايَا قَدْ لاحَظَتْها أَعْيُنُ الاصْطِلامِ، وَاسْتَوْجَبْتُ بِها عَلَىٰ عَدْلِكَ أَلِيمَ الْعَذابِ، وَاسْتَحْقَقْتُ بِاجْتِراحِها مُبِيرَ الْعِقابِ، وَخِفْتُ تَعْوِيقَها لِإِجابَتِي، وَرَدَّها إِيَّايَ عَنْ قَضاءِ حاجَتِي بِإِبْطالِها لِطَلِبَتِي، وَقَطْعَها لِأَسْبابِ رَغْبَتِي، مِنْ أَجْلِ مَا قَدْ أَنْقَضَ ظَهْرِي مِنْ ثِقْلِها، وَبَهَظَنِي مِنَ الاسْتِقْلالِ‌ بِحَمْلِها، ثُمَّ تَرَاجَعْتُ رَبِّ إِلىٰ حِلْمِكَ عَنِ الْخاطِئِينَ، وَعَفْوِكَ عَنِ الْمُذْنِبِينَ، وَرَحْمَتِكَ لِلْعاصِينَ، فَأَقْبَلْتُ بِثِقَتِي مُتَوَكِّلاً عَلَيْكَ، طَارِحاً نَفْسِي بَيْنَ يَدَيكَ، شاكِياً بَثِّي إِلَيْكَ، سائِلاً رَبِّ مَا لَا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْ تَفْرِيجِ الْهَمِّ، وَلَا أَسْتَحِقُّهُ مِنْ تَنْفِيسِ الْغَمِّ، مُسْتَقِيلاً لَكَ رَبِّ إِيَّايَ، واثِقاً مَوْلايَ بِكَ؛
خدایا امید به رحمت فراگیرت، مرا به درخواست چشم‌پوشی‌ات گویا کرده و آرزوی به بردباری و مدارا نمودنت، مرا به خواستن امان و گذشتت دلیر ساخته است، برای من ای پروردگارم گناهانی است که چهره‌های انتقام با آن‌ها روبرو و خطاهایی است که دیده‌های ریشه برکن آن‌ها را زیر نظر گرفته، به خاطر آن‌ها بر پایه عدالتت مستوجب عذاب دردناک شده‌ام و به ارتکاب آن‌ها سزاوار کیفر هلاک کننده گشته‌ام، از به تأخیر افتادن اجابت دعایم به خاطر گناهان و مردود شدنم از برآمدن حاجتم ترسیده‌ام، چه اینکه گناهان خواسته‌ام را از بین می‌برند و اسباب رغبتم را قطع می‌کنند، ازآن‌رو که از سنگینی گناهان پشتم شکسته و از به‌تنهایی برداشتن بار آن‌ها گرانبارم نموده، سپس پروردگارا به بردباری‌ات از خطاکاران و گذشتت از گنه‌کاران و مهربانی‌ات به عاصیان نظر کردم، پس با اعتمادم و توکلم بر تو به درگاهت روی آوردم، درحالی‌که خود را به آستانت افکندم و عذابم را به نزد تو شکایت نمودم، درخواست‌کننده‌ام آنچه را که سزاوار آن نیستم، از گشایش اندوه و مستحق نیستم از برطرف کردن غم، چشم‌پوشی‌ات را نسبت به خود خواستارم، به تو ای مولایم مطمئنّم؛
اللّٰهُمَّ فَامْنُنْ عَلَيَّ بِالْفَرَجِ، وَتَطَوَّلْ عَلَيَّ بِسُهُولَةِ الْمَخْرَجِ، وَادْلُلْنِي بِرَأْفَتِكَ عَلَىٰ سَمْتِ الْمَنْهَجِ، وَأَزْلِقْنِي بِقُدْرَتِكَ عَنِ الطَّرِيقِ الْأَعْوَجِ، وَ خَلِّصْنِي مِنْ سِجْنِ الْكَرْبِ بِإِقالَتِكَ، وَأَطْلِقْ أَسْرِي بِرَحْمَتِكَ، وَطُلْ عَلَيَّ بِرِضْوانِكَ، وَجُدْ عَلَىَّ بِإِحْسانِكَ، وَأَقِلْنِي رَبِّ عَثْرَتِي، وَفَرِّجْ كُرْبَتِي، وَارْحَمْ عَبْرَتِي، وَلَا تَحْجُبْ دَعْوَتِي، وَاشْدُدْ بِالْإِقَالَةِ أَزْرِي، وَ قَوِّ بِها ظَهْرِي، وَأَصْلِحْ بِها أَمْرِي، وَأَطِلْ بِها عُمْرِي، وَارْحَمْنِي يَوْمَ حَشْرِي وَ وَقْتَ نَشْرِي، إِنَّكَ جَوادٌ كَرِيمٌ، غَفُورٌ رَحِيمٌ، وَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ.
خدایا به گشایش بر من منّت گذار و به آسان بیرون آمدن از مشکل به من احسان فرما و به رأفتت مرا به‌سوی راه راست هدایت نما و مرا به قدرتت از راه کج دور کن و به گذشتت از زندان گرفتاری رهایی بخش و به رحمتت اسارتم را به آزادی تبدیل کن و به خشنودی‌ات به من روی آور و به احسانت بر من ببخش و از لغزشم درگذر و اندوهم را بگشا و به گریه‌ام رحم کن و دعایم را در پرده قرار مده و کمرم را با عذرپذیری محکم ببند و پشتم را به آن نیرومند ساز و کارم را به آن اصلاح کن و عمرم را بدان طولانی کن و در روز حشر و نشر به من رحم کن، به‌درستی که تو بخشنده بزرگوار و آمرزنده مهربانی، درود خدا بر محمّد و خاندانش.

سوم: مناجات سفر

اللّٰهُمَّ إِنِّي أُرِيدُ سَفَراً فَخِرْ لِي فِيهِ وَ أَوْضِحْ لِي فِيهِ سَبِيلَ الرَّأْيِ وَفَهِّمْنِيهِ، وَافْتَحْ لِي عَزْمِي بِالاسْتِقامَةِ، وَاشْمُلْنِي فِي سَفَرِي بِالسَّلامَةِ، وَأَفِدْنِي جَزِيلَ الْحَظِّ وَالْكَرامَةِ، وَاكْلَأْنِي بِحُسْنِ الْحِفْظِ وَ الْحِراسَةِ، وَجَنِّبْنِي اللّٰهُمَّ وَعْثَاءَ الْأَسْفارِ، وَسَهِّلْ لِي حُزُونَةَ الْأَوْعَارِ، وَ اطْوِلِي بِساطَ الْمَراحِلِ، وَقَرِّبْ مِنِّي بُعْدَ نَأْيِ الْمَناهِلِ، وَباعِدْ فِي الْمَسِيرِ بَيْنَ خُطَى الرَّوَاحِلِ، حَتَّىٰ تُقَرِّبَ نِياطَ الْبَعِيدِ، وَ تُسَهِّلَ وُعُورَ الشَّدِيدِ؛
خدایا می‌خواهم سفر کنم، برایم در آن خیر بخواه و برایم در آن راه تصمیم‌گیری را روشن کن و به من بفهمان و تصمیمم را برایم به استواری بگشا و در سفرم مرا به تندرستی فراگیر و بهره شایان و کرامت ده و با نیکو نگهداری و نگهبانی مرا حفظ کن و برکنارم دار خدایا از مشقّت سفرها و هموار کن برایم ناهمواری‌های بیابان‌ها را و در هم پیچ برایم منزل‌ها را و نزدیک کن به من دوری آبشخورها را و در مسیر بلند گردان بین گام‌های مرکب‌ها را تا دوری راه‌های دور را نزدیک نمایی و ناهمواری‌های سخت را هموار سازی؛
وَلَقِّنِي اللّٰهُمَّ فِي سَفَرِي نُجْحَ طائِرِ الْواقِيَةِ، وَهَبْنِي فِيهِ غُنْمَ الْعافِيَةِ، وَخَفِيرَ الاسْتِقْلالِ، وَدَلِيلَ مُجاوَزَةِ الْأَهْوَالِ، وَباعِثَ وُفُورِ الْكِفايَةِ، وَسانِحَ خَفِيرِ الْوِلايَةِ، وَاجْعَلْهُ اللّٰهُمَّ سَبَبَ عَظِيمِ السِّلْمِ، حاصِلَ الْغُنْمِ، وَاجْعَلِ اللَّيْلَ عَلَيَّ سِتْراً مِنَ الْآفاتِ، وَالنَّهارَ مانِعاً مِنَ الْهَلَكاتِ، وَاقْطَعْ عَنِّي قِطَعَ لُصُوصِهِ بِقُدْرَتِكَ، وَاحْرُسْنِي مِنْ وُحُوشِهِ بِقُوَّتِكَ، حَتَّىٰ تَكُونَ السَّلامَةُ فِيهِ مُصاحِبَتِي، وَالْعافِيَةُ فِيهِ مُقارِنَتِي، وَالْيُمْنُ سائِقِي، وَالْيُسْرُ مُعانِقِي، وَالْعُسْرُ مُفارِقِي، وَالْفَوْزُ مُوافِقِي، وَالْأَمْنُ مُرافِقِي، إِنَّكَ ذُو الطَّوْلِ وَالْمَنِّ وَ الْقُوَّةِ وَالْحَوْلِ، وَأَنْتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، وَبِعِبادِكَ بَصِيرٌ خَبِيرٌ.
خدایا در سفرم همای فرخندۀ کامیابی را تلقینم کن و به من ببخش در آن بهره‌های عافیت را و حامی استقلال را و راهنمای گذر کردن از هراس‌ها را و انگیزنده کمال کفایت را و فرخنده حامی ولایت را و بگردانش خدایا سبب صلحی بزرگ و بهره‌ای به دست آمده و شب را پوشش من ساز از آفات و روز را مانع از هلاکت‌ها و قطع کن از من به قدرتت گروه‌های دزدانش را و از جانوران وحشی‌اش به نیرویت پاسم بدار تا سلامت در سفر همراهم باشد و تندرستی هم‌زمانم و برکت جلودارم و آسانی هم‌آغوشم و سختی دور از جانم و کامیابی بر وفق مرادم و امنیت رفیقم، به‌درستی که تو دارای عطای هموار و احسان و قدرت و نیرویی و تو بر هر کاری توانا و به بندگانت بینا و آگاهی.

چهارم: مناجات طلب روزی

اللّٰهُمَّ أَرْسِلْ عَلَيَّ سِجالَ رِزْقِكَ مِدْراراً، وَأَمْطِرْ عَلَيَّ سَحائِبَ إِفْضالِكَ غِزَاراً، وَأَدِمْ غَيْثَ نَيْلِكَ إِلَيَّ سِجالاً، وَأَسْبِلْ مَزِيدَ نِعَمِكَ عَلَىٰ خَلَّتِي إِسْبالاً، وَأَ فْقِرْنِي بِجُودِكَ إِلَيْكَ، وَأَغْنِنِي عَمَّنْ يَطْلُبُ مَا لَدَيْكَ، وَداوِ داءَ فَقْرِي بِدَواءِ فَضْلِكَ، وَانْعَشْ صَرْعَةَ عَيْلَتِي بِطَوْلِكَ، وَتَصَدَّقْ عَلَىٰ إِقْلالِي بِكَثْرَةِ عَطائِكَ، وَعَلَى اخْتِلالِي بِكَرِيمِ حِبائِكَ، وَسَهِّلْ رَبِّ سَبِيلَ الرِّزْقِ إِلَيَّ، وَثَبِّتْ قَواعِدَهُ لَدَيَّ، وَبَجِّسْ لِي عُيُونَ سَعَتِهِ بِرَحْمَتِكَ، وَفَجِّرْ أَنْهارَ رَغَدِ الْعَيْشِ قِبَلِي بِرَأْفَتِكَ، وَأَجْدِبْ أَرْضَ فَقْرِي، وَأَخْصِبْ جَدْبَ ضُرِّي، وَاصْرِفْ عَنِّي فِي الرِّزْقِ الْعَوائِقَ، وَاقْطَعْ عَنِّي مِنَ الضِّيْقِ الْعَلائِقَ . وَارْمِنِي مِنْ سَعَةِ الرِّزْقِ اللّٰهُمَّ بِأَخْصَبِ سِهامِهِ، وَاحْبُنِي مِنْ رَغَدِ الْعَيْشِ بِأَكْثَرِ دَوامِهِ، وَاكْسُنِي اللّٰهُمَّ سَرابِيلَ السَّعَةِ وَجَلابِيبَ الدَّعَةِ، فَإِنِّي يَا رَبِّ مُنْتَظِرٌ لِإِنْعامِكَ بِحَذْفِ المَضِيقِ، وَ لِتَطَوُّلِكَ بِقَطْعِ التَّعْوِيقِ، وَ لِتَفَضُّلِكَ بِإِزَالَةِ التَّقْتِيرِ، وَ لِوُصُولِ حَبْلِي بِكَرَمِكَ بِالتَّيْسِيرِ؛
خدایا، دلوهای روزی‌ات را ریزان به‌سوی من فرست و ابرهای فزون ‌بخشت را فراوان بر من ببار و باران عطایت را چون سینه‌های ریزان بر من تداوم بخش و بریزان فزونی نعمتت را بر ظرف نیازم، ریزاندنی کامل و به‌ جودت نیازمندم کن و از کسی که آنچه را نزد توست می‌طلبد، بی‌نیازم گردان و درد نداری‌ام را به داروی احسانت درمان کن و با عطای همواره‌ات، افتادگی نداری‌ام را بلند فرما و به کثرت عطایت بر تهیدستی‌ام تصدّق نما و به جایزه کریمانه‌ات نیازمندی‌ام را صدقه بده و راه روزی را پروردگارا به‌سوی من هموار کن و پایه‌هایش را برایم پایدار نما و چشمه‌های فراخی‌اش را به رحمتت برایم بشکاف و با رأفتت نهرهای زندگی خوش را از سوی من روان کن و زمین نداری‌ام را بخشکان و سرزمین خشک بدحالی‌ام را سرسبز کن و موانع روزی را از من بگردان و بندهای فشار و سختی را از من قطع فرما و مرا هدف وسعت رزق قرار ده، خدایا به پر خیرترین تیرهایش و مرا از زندگی خوش به بیشتر پایندگی‌اش مخصوص فرما و بپوشان بر من خدایا پیراهن فراخی رزق را و جامه‌های راحت را، پس من ای پروردگارم، در انتظار نعمت‌بخشی‌ات به سر می‌برم با رفع تنگدستی و عطای پیوسته‌ات را با قطع به تأخیر افتادن و لطفت را با از بین بردن سختی معیشت و پیوستن رشته‌ام را به کرمت با آسان شدن دشواری؛
وَأَمْطِرِ اللّٰهُمَّ عَلَيَّ سَماءَ رِزْقِكَ بِسِجالِ الدِّيمِ، وَأَغْنِنِي عَنْ خَلْقِكَ بِعَوائِدِ النِّعَمِ، وَارْمِ مَقاتِلَ الْإِقْتارِ مِنِّي، وَاحْمِلْ كَشْفَ الضُّرِّ عَنِّي عَلَىٰ مَطايَا الْإِعْجالِ، وَاضْرِبْ عَنِّي الضِّيقَ بِسَيْفِ الاسْتِئْصالِ، وَأَتْحِفْنِي رَبِّ مِنْكَ بِسَعَةِ الْإِفْضالِ، وَامْدُدْنِي بِنُمُوِّ الْأَمْوَالِ، وَاحْرُسْنِي مِنْ ضِيقِ الْإِقْلالِ، وَاقْبِضْ عَنِّي سُوءَ الْجَدْبِ، وَابْسُطْ لِي بِساطَ الْخِصْبِ، وَاسْقِنِي مِنْ ماءِ رِزْقِكَ غَدَقاً، وَانْهَجْ لِي مِنْ عَمِيمِ بَذْلِكَ طُرُقاً، وَفاجِئْنِي بِالثَّرْوَةِ وَالْمالِ، وَانْعَشْنِي بِهِ مِنَ الْإِقْلالِ، وَصَبِّحْنِي بِالاسْتِظْهارِ، وَمَسِّنِي بِالتَّمَكُّنِ مِنَ الْيَسارِ، إِنَّكَ ذُو الطَّوْلِ الْعَظِيمِ، وَالْفَضْلِ الْعَمِيمِ، وَالْمَنِّ الْجَسِيمِ، وَأَنْتَ الْجَوادُ الْكَرِيمُ.
بباران خدایا بر من آسمان روزی‌ات را به باران فراوان و از بندگانت به‌واسطه بهره‌های نعمت‌ها بی‌نیازم فرما و هدف تیر قرار بده موارد کشندگی تنگدستی‌ام را و بار کن برطرف‌شدن بدحالی‌ام را بر بارکش‌های شتاب و گردن تنگی را از من به شمشیر نابودی بزن و به من از سوی خود پروردگارا، به فراخی فزون بخشی تحفه ده و مرا با افزایش اموال مدد کن و از سختی فقر پاسم بدار و بدی قحط را از من بگیر و سفره سرسبزی را برایم بگشا و از آب روزی‌ات آبم ده، آبی گوارا و از بخشش فراگیر خود برایم روشن کن راه‌ها و ناگهان ثروت و دارایی‌ام بده و به سبب آن از زمین تنگدستی بلندم کن و مرا به پشتیبانی‌ات بامدادان برخیزان و شامگاهان توانای بر بی‌نیازی، همانا که تو دارای عطای پیوسته عظیم و احسان همه‌گیر و مهرورزی بزرگی و تو بخشنده بزرگواری.

پنجم: مناجات استعاذه(پناه‌جویی)

اللّٰهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ مُلِمَّاتِ نَوازِلِ الْبَلاءِ، وَأَهْوَالِ عَظائِمِ الضَّرَّاءِ، فَأَعِذْنِي رَبِّ مِنْ صَرْعَةِ الْبَأْساءِ، وَاحْجُبْنِي مِنْ سَطَواتِ الْبَلاءِ، وَنَجِّنِي مِنْ مُفاجَاةِ النِّقَمِ، وَأَجِرْنِي مِنْ زَوالِ النِّعَمِ، وَمِنْ زَلَلِ الْقَدَمِ، وَاجْعَلْنِي اللّٰهُمَّ فِي حِياطَةِ عِزِّكَ، وَحِفاظِ حِرْزِكَ مِنْ مُباغَتَةِ الدَّوَائِرِ، وَمُعاجَلَةِ الْبَوَادِرِ . اللّٰهُمَّ رَبِّ وَأَرْضَ الْبَلاءِ فَاخْسِفْها، وَعَرْصَةَ الْمِحَنِ فَارْجُفْها، وَشَمْسَ النَّوائِبِ فَاكْسِفْها، وَجِبالَ السُّوءِ فَانْسِفْها، وَكُرَبَ الدَّهْرِ فَاكْشِفْها؛
خدایا، از مصائب بلاهای پیش‌آمده و هراس‌های بدحالی‌های بزرگ به تو پناه می‌آورم، پس پروردگارا از تباهی تنگدستی پناهم بده و از حملات بلا محفوظم بدار و از انتقام‌های ناگهانی رهایی‌ام بخش و از زوال نعمت‌ها و لغزش گام‌ها پناهم ده و خدایا قرارم ده در میدان عزّتت و حفاظ نگهداری‌ات از حوادث ناگوار ناگهانی روزگار و شتابگیری مصائب، خدایا، پروردگارا و زمینِ بلا را فرو بر و میدان محنت‌ها را سخت بلرزان، و آفتاب حوادث ناگوار را تیره کن و کوه‌های بدی را متلاشی گردان و گرفتاری‌های روزگار را برطرف فرما؛
وَعَوائِقَ الْأُمُورِ فَاصْرِفْها، وَ أَوْرِدْنِي حِياضَ السَّلامَةِ، وَاحْمِلْنِي عَلَىٰ مَطايَا الْكَرامَةِ، وَاصْحَبْنِي بِإِقالَةِ الْعَثْرَةِ، وَاشْمَلْنِي بِسَتْرِ الْعَوْرَةِ، وَجُدْ عَلَيَّ يَا رَبِّ بِآلائِكَ وَكَشْفِ بَلائِكَ وَ دَفْعِ ضَرَّائِكَ، وَادْفَعْ عَنِّي كَلاكِلَ عَذابِكَ، وَاصْرِفْ عَنِّي أَلِيمَ عِقابِكَ، وَأَعِذْنِي مِنْ بَوَائِقِ الدُّهُورِ، وَأَنْقِذْنِي مِنْ سُوءِ عَواقِبِ الْأُمُورِ، وَاحْرُسْنِي مِنْ جَمِيعِ الْمَحْذُورِ، وَاصْدَعْ صَفاةَ الْبَلاءِ عَنْ أَمْرِي، وَاشْلُلْ يَدَهُ عَنِّي مَدىٰ عُمْرِي، إِنَّكَ الرَّبُّ الْمَجِيدُ، الْمُبْدِئُ الْمُعِيدُ، الْفَعَّالُ لِمَا تُرِيدُ.
و موانع کارها را از من بگردان و مرا به حوض‌های سلامت وارد کن و بر مرکب‌های کرامت سوار فرما و با نادیده گرفتن لغزش، همراهم باش و مرا با پوشاندن عیب فراگیر و به عطاهای برجسته‌ات و برطرف کردن بلایت و دفع پریشان‌حالی‌ات پروردگارا به من بخشش آر و توده‌های عذابت را از من دور کن و کیفر دردناکت را از من بگردان و از حوادث روزگار پناهم ده و از بدی سرانجام کارها نجاتم بخش و از همه ناملایمات پاسم بدار و سنگ بلا را از کارم بشکن و دست بلا را تا پایان عمرم نسبت به من فلج کن، به‌درستی که تو پروردگار بزرگوار، آغازگر، بازگرداننده‌ای و آنچه را بخواهی انجام‌دهنده‌ای.

ششم: مناجات طلب توبه

اللّٰهُمَّ إِنِّي قَصَدْتُ إِلَيْكَ بِإِخْلاصِ تَوْبَةٍ نَصُوحٍ، وَتَثْبِيتِ عَقْدٍ صَحِيحٍ، وَدُعاءِ قَلْبٍ قَرِيحٍ، وَ إِعْلانِ قَوْلٍ صَرِيحٍ . اللّٰهُمَّ فَتَقَبَّلْ مِنِّي مُخْلَصَ التَّوْبَةِ، وَ إِقْبالَ سَرِيعِ الْأَوْبَةِ، وَمَصارِعَ تَخَشُّعِ الْحَوْبَةِ، وَقابِلْ رَبِّ تَوْبَتِي بِجَزِيلِ الثَّوابِ، وَكَرِيمِ الْمَآبِ، وَحَطِّ الْعِقابِ، وَصَرْفِ الْعَذابِ، وَغُنْمِ الْإِيابِ، وَسِتْرِ الْحِجابِ، وَامْحُ اللّٰهُمَّ مَا ثَبَتَ مِنْ ذُ نُوبِي، وَاغْسِلْ بِقَبُولِها جَمِيعَ عُيُوبِي، وَاجْعَلْها جالِيَةً لِقَلْبِي، شاخِصَةً لِبَصِيرَةِ لُبِّي، غاسِلَةً لِدَرَنِي، مُطَهِّرَةً لِنَجاسَةِ بَدَنِي، مُصَحِّحَةً فِيها ضَمِيرِي، عاجِلَةً إِلَى الْوَفاءِ بِها بَصِيرَتِي، وَاقْبَلْ يَا رَبِّ تَوْبَتِي، فَإِنَّها تَصْدُرُ مِنْ إِخْلاصِ نِيَّتِي، وَمَحْضٍ مِنْ تَصْحِيحِ بَصِيرَتِي، وَاحْتِفالاً فِي طَوِيَّتِي، وَاجْتِهاداً فِي نَقاءِ سَرِيرَتِي، وَتَثْبِيتاً لِإِنابَتِي، وَ مُسارِعَةً إِلىٰ أَمْرِكَ بِطاعَتِي؛
‌خدایا به اخلاص، آهنگ تو را کرده‌ام، برای توبه خالصانه و پایداری پیمان راستین و دعای دلِ‌ریش و آشکار کردن گفتار صریح، خدایا از من بپذیر توبه بی‌آلایش و روی آوردن شتابان، بازگشت به‌سوی خود و افتادن گاه‌های کرنش گناه را، پروردگارا، توبه‌ام را به پاداش شایان و بازگشتی کریمانه و فروریختن کیفر و بازگرداندن عذاب و بهره بازگشت و پرده‌پوشی مقابله کن و محو کن خدایا آنچه از گناهانم ثبت شده و همه عیوبم را به پذیرش توبه بشوی و قرار ده توبه‌ام را جلا دهنده دلم، روشن‌کننده دیده‌ی خِرَدم، شستشو دهنده‌ی ناپاکی‌ام، پاک‌کننده‌ی آلودگی تنم، درست کننده نهادم، به‌وسیله آن به‌سوی وفا بصیرتم را شتابان کن و قبول کن پروردگارا توبه‌ام را که این توبه به‌درستی برمی‌آید از خلوص نیتم و محض درستی بصیرتم و روشنی همه‌جانبه اندیشه‌ام و کوشش در نظافت باطنم و پایدار نمودن بازگشتم و شتافتن به‌سوی فرمانت به طاعتم؛
وَاجْلُ اللّٰهُمَّ بِالتَّوْبَةِ عَنِّي ظُلْمَةَ الْإِصْرارِ، وَامْحُ بِها مَا قَدَّمْتُهُ مِنَ الْأَوْزارِ، وَاكْسُنِي لِباسَ التَّقْوَىٰ وَجَلابِيبَ الْهُدَىٰ، فَقَدْ خَلَعْتُ رِبْقَ الْمَعاصِي عَنْ جَلَدِي ، وَنَزَعْتُ سِرْبالَ الذُّنُوبِ عَنْ جَسَدِي، مُسْتَمْسِكاً رَبِّ بِقُدْرَتِكَ، مُسْتَعِيناً عَلَىٰ نَفْسِي بِعِزَّتِكَ، مُسْتَوْدِعاً تَوْبَتِي مِنَ النَّكْثِ بِخَفْرَتِكَ، مُعْتَصِماً مِنَ الْخِذْلانِ بِعِصْمَتِكَ، مُقارِناً بِهِ لَاحَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلّا بِكَ.
و از من خدایا به‌وسیله توبه، تاریکی پافشاری بر گناه را دور کن و به آنچه از بارهای گران پیش انداختم محو گردان و به من لباس تقوا و جامه‌های هدایت بپوشان، من به حقیقت بند نافرمانی‌ها را از پوستم برکشیدم و پیراهن گناهان را از پیکرم برکندم، درحالی‌که پروردگارا به قدرتت چنگ زننده‌ام و به عزّتت بر خویشتن کمک خواهم و به پناهت توبه‌ام را از شکستن ودیعه گذارم، در حالی‌که چنگ‌زننده به عصمتت از خوار شدن محفوظ است، هم‌زمان می‌کنم آن توبه را به «نیرو و توانی نیست جز به‌ وسیلۀ تو».

هفتم: مناجات طلب حج

اَللهُمَّ ارْزُقْنى الْحَجَّ، الَّذى افْتَرَضْتَهُ عَلى مَنِ اسْتِطاعَ اِلَيْهِ سَبيلاً، وَاجْعَلْ لى فيهِ هادِياً، وَ اِلَيْهِ دَليلاً، وَ قَرِّبْ لى بُعْدَ الْمَسالِكِ، وَ اَعِنّى عَلى تَاْدِيَةِ الْمَناسِكِ، وَ حَرِّمْ بِاِحْرامى عَلَى النّارِ جَسَدى، وَ زِدْ لِلسَّفَرِ قُوَّتى وَ جَلَدى، وَارْزُقْنى رَبِّ الْوُقُوفَ بَيْنَ يَدَيْكَ، وَالاِْفاضَةَ اِلَيْكَ، وَاَظْفِرْنى بِالنُّجْحِ بِوافِرِ الرِّبْحِ، وَاَصْدِرْنى رَبِّ مِنْ مَوْقِفِ الْحَجِّ الْاَكْبَرِ، اِلى مُزْدَلَفَةِ الْمَشْعَرِ، وَاجْعَلْها زُلْفَةً اِلى رَحْمَتِكَ، وَ طَريقاً اِلى جَنَّتِكَ، وَقِفْنى مَوْقِفَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ، وَ مَقامَ وُقُوفِ الْاِحْرامِ وَاَهِلَّنى لِتَاْدِيَةِ الْمَناسِكِ، وَنَحْرِ الْهَدىِ التَّوامِكِ، بِدَمٍ يَثُجُّ، وَ اَوْداجٍ تَمُجُّ، وَ اِراقَةِ الدِّماءِ الْمَسْفُوحَةِ، وَالْهَدايَا الْمَذْبُوحَةِ وَ فَرْىِ اَوْداجِها عَلى ما اَمَرْتَ وَ التَّنَفُّلُ بِها كَما وَسَمْتَ؛
خدایا حجّی که واجب کردی بر هرکه بتواند به‌سوی آن راه یابد، نصیب من کن و برایم در آن راهنما و به‌سوی آن دلیلی قرار ده و دوری راه‌ها را برایم نزدیک کن و بر انجام اعمال حجّ یاری‌ام ده و به احرام بستنم آتش را بر تنم حرام کن و نیرو و چابکی‌ام را برای سفر زیاد گردان و ایستادن در برابرت و کوچ کردن به سویت را پروردگارا روزی‌ام کن و با موفّق شدن، به سود کامل پیروزمندم نما و مرا پروردگارا از جایگاه حجّ اکبر به تقرّب گاه مشعر بازگردان و آن را مایه نزدیکی به رحمتت و راهی به‌سوی بهشتت قرار ده و مرا در موقف مشعرالحرام و مقام وقوف احرام متوقف کن و شایسته گردان مرا برای ادای مناسک و کشتن قربانی فربه، به خونی که می‌جهد و رگ‌هایی که خون می‌فشاند و ریختن خون‌های ریختنی و قربانی‌های سربریده و بریدن رگ‌های آنان بر پایه آنچه فرمودی و انجام بیشتر بر واجب بر آن‌ها چنان‌که مقرّر فرمودی؛
وَاَحْضِرْنىِ اللهُمَّ صَلوةَ الْعيدِ، راجِياً لِلْوَعْدِ، خآئِفاً مِنَ الْوَعيدِ، حالِقاً شَعْرَ رَاْسى وَ مُقَصِّراً، وَ مُجْتَهِداً فى طاعَتِكَ، مُشَمِّراً رامِياً لِلْجِمارِ، بِسَبْعٍ بَعْدَ سَبْعٍ مِنَ الْاَحْجارِ، وَ اَدْخِلْنىِ اللهُمَّ عَرْصَةَ بَيْتِكَ وَ عَقْوَتِكَ، وَ مَحَلَّ اَمْنِكَ وَ كَعْبَتِكَ، وَ مَساكينِكَ وَ سُؤالِكَ وَ مَحاويجِكَ، وَجُدْ عَلَىَّ اللهُمَّ بِوافِرِ الْاَجْرِ، مِنَ الْاِنْكِفاءِ وَالنَّفْرِ، وَاخْتِمِ اللهُمَّ مَناسِكَ حَجّى، وَانْقِضآءَ عَجّى بِقَبُولٍ مِنْكَ لى، وَ رَاْفَةٍ مِنْكَ بى يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.
و حاضر کن خدایا مرا به نماز عید، امیدوار به وعده‌ات و هراسان از تهدیدت، با تراشیدن موی سرم و کوتاه کردن ناخنم، کوشا در طاعتت، آماده برای رمی جمرات به هفت سنگریزه، پس از هفت دیگر از همان سنگ‌ها، خدایا مرا به فضای خانه‌ات و کویت و جایگاه امنت و کعبه‌ات و خاک نشستگانت و درخواست‌کنندگانت و نیازمندانت وارد کن و خدایا در بازگشتن و کوچ کردن به مزد کامل به من سخاوت کن، خدایا و مناسک حجّم را و سپری شدن خروشم را، با پذیرش از سوی خود و رأفتت به من ختم کن، ای مهربان‌ترین مهربانان.

هشتم: مناجات کشف ظلم(برطرف شدن ستم)

اَللهُمَّ اِنَّ ظُلْمَ عِبادِكَ قَدْ تَمَكَّنَ فى بِلادِكَ، حَتّى اَماتَ الْعَدْلَ، وَ قَطَعَ السُّبُلَ، وَ مَحَقَ الْحَقَّ، وَ اَبْطَلَ الصِّدْقَ، وَاَخْفَى الْبِرَّ، وَاَظْهَرَ الشَّرَّ، وَاَخْمَدَ التَّقْوى، وَ اَزالَ الْهُدى، وَ اَزاحَ الْخَيْرَ، وَ اَثْبَتَ الضَّيْرَ، وَ اَنْمَى الْفَسادَ، وَ قَوَّى الْعِنادَ، وَ بَسَطَ الْجَوْرَ، وَ عَدَى الطَّوْرَ. اَللّهُمَّ يا رَبِّ لا يَكْشِفُ ذلِكَ اِلاّ سُلْطانُكَ، وَ لايُجيرُ مِنْهُ اِلا امْتِنانُكَ. اَللّهُمَّ رَبِّ فَابْتُرِ الظُّلْمَ، وَ بُثَّ جِبالَ الْغَشْمِ، وَ اَخْمِدْ سُوقَ الْمُنْكَرِ، وَ اَعِزَّ مَنْ عَنْهُ يَنْزَجِرُ، وَاحْصُدْ شَاْفَةَ اَهْلِ الْجَوْرِ، وَ اَلْبِسْهُمُ الْحَوْرَ بَعْدَ الْكَوْرِ؛
خدایا، همانا ستم بندگانت در کشورهایت پایدار شده، تا جایی که عدالت را میرانده و راه‌ها را بریده و حق را محو ساخته و راستی را باطل نموده و نیکی را پنهان کرده و شرّ را پدیدار ساخته و پرهیزگاری را خاموش کرده و هدایت را از میان برده و خیر را از میان برداشته و زیان را پایدار نموده و فساد را رشد داده و لجبازی را تقویت کرده و ستم را گسترانده و از حد گذرانده، خدایا، پروردگارا، این حالت را جز قدرت سلطنت تو برطرف نمی‌کند و از آن جز احسان تو پناه نمی‌دهد، خدایا، پروردگارا، ستم را قطع کن و کوه‌های زورگویی را درهم کوب و رونق بازار زشتی را فرو نشان، کسی را که از زشتی جلوگیری می‌کند عزیز گردان و بیخ و بن اهل ستم را درو کن و به آنان لباس کاستی پس از فزونی بپوشان؛
وَ عَجِّلِ اللهُمَّ اِلَيْهِمْ الْبَياتَ، وَ اَنْزِلْ عَلَيْهِمُ الْمَثُلاتِ، وَاَمِتْ حَيوةَ الْمُنْكَرِ لِيُؤْمَنَ الْمَخُوفُ، وَ يَسْكُنَ الْمَلْهُوفُ، وَ يَشْبَعَ الْجايِعُ، وَ يُحْفَظَ الضّائعُ، وَ يَاْوَى الطَّريدُ، وَ يَعُودَ الشَّريدُ، وَ يُغْنَى الْفَقيرُ، وَ يُجارَ الْمُسْتَجيرُ، وَ يُوَقَّرَ الْكَبيرُ، وَ يُرْحَمَ الصَّغْيرُ، وَ يُعَزَّ الْمَظْلُومُ، وَ يُذَلَّ الظّالِمُ وَ يُفَرَّجَ الْمَغْمُومُ، وَ تَنْفَرِجَ الْغَمآءُ وَ تَسْكُنُ الدَّهْمآءُ، وَ يَمُوتَ الْاِخْتِلافُ، وَ يَعْلُوَ الْعِلْمُ، وَ يَشْمُلَ السِّلْمُ، وَ يُجْمَعَ الشَّتاتُ، وَ يَقْوىَ الاْيمانُ، وَ يُتْلَى الْقُرْآنُ، اِنَّكَ اَنْتَ الدَّيانُ الْمُنْعِمُ الْمَنّانُ.
خدایا عذاب شبانه را نسبت به آنـان پرشتاب کن و بر آنان کیفرهای نمونه را فرود آر، زندگی زشتی را بمیران تا بیمناک ایمنی یابد و دل‌سوخته آرام گیرد و گرسنه سیر شود و تباه حفظ گردد و آواره جای گیرد و گریخته بازگردد و تهی‌دست بی‌نیاز گردد و پناه‌جو، پناهنده شود و بزرگ مورد احترام قرار گیرد و کوچک مورد رحمت واقع شود و ستمدیده عزیز گردد و ستمکار خوار شود و غم غمدیده برطرف گردد و غم‌ها گشوده شود و آشوب‌های تاریک و سیاه آرام گردد و اختلاف بمیرد و دانش برتری یابد و صلح فراگیر شود و پراکنده‌ها گرد آید و ایمان نیرومند گردد و قرآن تلاوت شود، به‌درستی که تویی جزا بخش، نعمت دهنده، بسیار احسان کننده.

نهم: مناجات شکر خدا

اَللهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى مَرَدِّ نَوازِلِ الْبَلاءِ، وَ مُلِمّاتِ الضَّرَّآءِ، وَ كَشْفِ نَوائِبِ اللأواءِ، وَ تَوالى سُبُوغِ النَّعْمآءِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى هنيءِ عَطائِكَ، وَ مَحْمُودِ بَلائِكَ وَ جَليلِ آلائكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى اِحْسانِكَ الْكَثيرِ، وَ خَيْرِكَ الْغَزيرِ، وَ تَكْليفِكَ الْيَسيرِ، وَ دَفْعِ الْعَسيرِ؛ وَ لَكَ الْحَمْدُ يا رَبِّ عَلى تَثْميرِكَ قَليلَ الشُّكْرِ، وَ اِعْطآئِكَ وَافِرَ الْاَجْرِ، وَ حَطِّكَ مُثْقَلَ الْوِزْرِ، وَ قَبُولِكَ ضَيِّقَ الْعُذْرِ، وَ وَضْعِكَ باهِضَ الاِْصْرِ، وَ تَسْهيلِكَ مَوْضِعَ الْوَعْرِ، وَ مَنْعِكَ مُفْظِعَ الْاَمْرِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى الْبَلاءِ الْمَصْرُوفِ، وَ وافِرِ الْمَعْرُوفِ، وَ دَفْعِ الْمَخُوفِ، وَ اِذْلالِ الْعَسُوفِ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى قِلَّةِ التَّكْليفِ، وَ كَثْرَةِ التَّخْفيفِ، وَ تَقْوِيَةِ الضَّعيفِ، وَ اِغاثَةِ اللَّهيفِ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى سَعَةِ اِمْهالِكَ، وَ دَوامِ اِفْضالِكَ وَ صَرْفِ اِمْحالِكَ، وَ حَميدِ اَفْعالِكَ، وَ تَوالى نَوالِكَ، وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلى تَأْخير مُعاجَلَةِ الْعِقابِ، وَ تَرْكِ مُغافَصَةِ الْعَذابِ، وَ تَسْهيلِ طَريقِ المآبِ وَ اِنْزالِ غَيْثِ السَّحابِ، إِنَّكَ الْمَنّانُ الْوَهّابُ.
خدایا تو را ستایش بر باطل شدن مصیبت‌های فرود آمده و پیش‌آمدهای سخت و برطرف شدن دشواری‌های معیشت و پی‌درپی بودن نعمت‌های بسیار و تو را ستایش بر گوارای عطایت و آزمایش ستو‌ده‌ات و نعمت‌های بزرگت و تو را ستایش بر احسان بسیارت و خیر ریزانت و تکلیف آسانت و دور کردن دشواری‌ات و تو را سپاس بر رشد دادنت اندک را و اعطا کردنت مزدی کامل و فرو ریختنت بار سنگین گناه و پذیرفتنت عذر بی‌جا و از دوش نهادنت بار گران تکلیف و هموار کردنت جایگاه ناهموار و بازداشتنت از کار بسیار زشت و تو را ستایش بر بلای بازگردانده شده و خوبی فراوان و دور ساختن امور ترسناک و رام کردن سخت ستمکار و تو را ستایش بر کمی تکلیف و بسیاری تخفیف و توان‌دهی ناتوان و فریادرسی اندوهگین و تو را ستایش بر فراخی مهلت دادنت و دوام فزون بخشی‌ات و بازگرداندن کیفرت و ستوده کارهایت و پیاپی بودن عطایت و تو را ستایش بر به تأخیر افکندن شتاب در عقاب و ترک غافلگیری در عذاب و هموار کردن راه توبه و فرود آوردن باران ابر، به‌درستی که تویی بسیار احسان کننده و پر بخشش.

دهم: مناجات طلب حوائج

جديرٌ مَنْ اَمَرْتَهُ بِالدُّعآءِ اَنْ يَدْعُوَكَ، وَ مَنْ وَعَدْتَهُ بِالاِْجابَةِ اَنْ يَرْجُوَكَ، وَلِىَ اللهُمَّ حاجَةٌ، قَدْ عَجَزَتْ عَنْها حيلَتى، وَكَلَّتْ فيها طاقَتى، وَ ضَعُفَ عَنْ مَرامِها قُوَّتى، وَ سَوَّلَتْ لى نَفْسِىَ الْاَمّارَةُ بِالسّوءِ، وَ عَدُوِّىَ الْغَرُورُ، الَّذى اَنَا مِنْهُ مَبْلُوُّ اَنْ اَرْغَبَ اِلَيْكَ فيها، اَللهُمَّ وَاَنْجِحْها بِاَيْمَنِ النَّجاحِ، وَاهْدِها سَبيلَ الْفَلاحِ، وَاشْرَحْ بِالرَّجآءِ لاِِسْعافِكَ صَدْرى، وَ يَسِّرْ فى اَسْبابِ الْخَيْرِ اَمْرى، وَ صَوِّرْ اِلَىَّ الْفَوْزَ بِبُلُوغِ ما رَجَوْتُهُ بِالْوُصُولِ اِلى ما اَمَّلْتُهُ، وَ وَفِّقْنِى اللهُمَّ فى قَضآءِ حاجَتى، بِبُلُوغِ اُمْنِيَّتى، وَ تَصْديقِ رَغْبَتى، وَاَعِذْنِى اللهُمَّ بِكَرَمِكَ، مِنَ الْخَيْبَةِ وَالْقُنُوطِ وَالْاَناةِ وَالتَّثْبيطِ اَللّهُمَّ اِنَّكَ مَلىءٌ بِالْمَنائِحِ الْجَزيلَةِ، وَفِىُّ بِها وَ اَنْتَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ بِعِبادِكَ خَبيرٌ بَصيرٌ.
سزاوار است کسی که فرمان دعا به او دادی تو را بخواند و کسی که وعده اجابت به او دادی به تو امید بندد، برایم خدایا حاجتی است که چاره‌ام از آن ناتوان شده و طاقتم در آن وامانده و از طلبش نیرویم سست گشته، نفس اماره‌ام بدی را برایم آرایش کرده و دشمنم فریب را، دشمنی که من از او در بلایم، از این که در آن حاجتم به‌سوی تو میل کنم، خدایا آن را برآور، به مبارک‌ترین روا کردن و هدایتش کن به راه رستگاری و باز کن به امید یاری‌ات سینه‌ام را و آسان کن در اسباب خیر کارم را و برایم رستگاری را نقش بند، به رسیدن آنچه به آن امید بستم، با پیوستن آنچه آن را آرزو نمودم و موفقم بدار خدایا در برآوردن حاجتم، به رسیدن به آرزویم و درست درآمدن اشتیاقم و پناهم ده خدایا به کرامتت از ناامیدی و یأس و تنبلی و بازآمدن از کار، خدایا تو توانا بر احسان کردن عطاهای بسیاری، وفا کننده به آن‌هایی و تو بر هر کاری توانایی و به بندگانت آگاه و بینایی.


- مناجات خمس عشر
- مناجات امیرالمومنین حضرت امام علی(ع) در مسجد کوفه (مولای یا مولای)
- مناجات منظوم منسوب به حضرت امیرالمومنین (ع)
- مناجات شعبانیه (مناجات ائمه (ع) در ماه شعبان)
- آداب و دعاهای قنوت
- آداب و دعاهای قبل از خواب
- دعاهای وقت بیرون آمدن از منزل
- دعاهای قبل و بعد از نماز

مطلب قبلی دعای امام باقر(ع) برای کفایت امور مهم دنیا و آخرت
مناجات استخاره مطلب بعدی

[

ده مناجات ادعیه الوسایل الی المسایل

]
لینک کوتاه

پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^