فارسی
پنجشنبه 09 فروردين 1403 - الخميس 17 رمضان 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه
0
نفر 0

میر سپاه‏ از الهی قمشه ای

میر علمدار شه کربلا 

یافت اجازت ز شهید ولا 

 

تا ز پی آب رود باشتاب 

وز دل اطفال برد التهاب  

 

میر سپه در طلب آب رفت 

کز دل طفلان ز عطش تاب رفت  

 

تشنه لب آن ساقی آب حیات

راند فرس جانب شط فرات  

 

چرخ شد آگاه بر او راه بست 

بست ره شط به ستم دیو مست  

 

تیغ زد و قلب سپه را شکافت 

تند شد و بر لب شط راه یافت  

 

از دم تیغش همه بگریختند 

یا که خزان وار فروریختند 

 

گشت لبش تشنه ز رنج نبرد 

وز الم گرمی و اندوه و درد 

 

خواست که آن تشنه، لبی تر کند 

یاد لب خشک برادر کند 

 

آب فروریخت ز کف روی آب 

کرد پر آن مشک چو سنگین سحاب  

 

آه چه گویم که چها کرد و چون 

جور سپهر و فلک واژگون  

 

ناله زد آن ماه و بخاک اوفتاد 

غلغله در عالم پاک اوفتاد 

 

ناله عباس، برادر شنید 

بر سر او رفت چه گویم چه دید 

 

شاه کشید آه، که ای دست من 

ای ز ازل مهر تو پا بست من  

 

رفتی و بشکست ز غم پشت من 

ماند بدندان غم، انگشت من  


منبع : راسخون
0
0% (نفر 0)
 
نظر شما در مورد این مطلب ؟
 
امتیاز شما به این مطلب ؟
اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی:

آخرین مطالب


 
نظرات کاربر




گزارش خطا  

^