در مقتل منسوب به ابو مخنف و برخى منابع متأخر آمده است كه يزيد بن مظاهر اسدى روز عاشورا راهى ميدان نبرد شد و اين گونه رجز مى خواند:
أنا يَزيدُ وَ ابى مَظاهِرْ اشْجَعُ مِنْ لَيْثِ الثَّرى مُبادِر
وَ الطَّعْنُ عِنْدِى لِلطُّغاةِ حاضِرْ يا رَبِّ إنّى لِلْحُسَيْنِ ناصِرْ
وَ لِابْنِ هِنْدٍ تارِكٌ وَ هاجِرْ وَ فى يَمينى صارِمٌ وَ باتِرْ
من يزيدم، پدرم مظاهر است. از شَرزِه شيران بيشه زار شجاع ترم.
نيزه ام براى [در هم كوبيدن ] ستمگران آماده است، پروردگارا! من ياريگر حسينم.
و از پسر هند روى گردانم، در حالى كه در دستم شمشيرى بران است.
او پس از كشتن پنجاه نفر از دشمنان، سر انجام به شهادت رسيد.
اما بنابر روايتى كه طبرى و ابن كثير از ابو مخنف نقل كرده اند، همين رجز با تغييراتى به يزيد بن زياد بن مهاصر، ابو شعثاء كندى، نسبت داده شده است.
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.
