*داستانی زیبا از وصیت نامه امام صادق ( ع )*

وقتی حضرت موسی بن جعفر(ع) وصیت پدرشان را باز کردند، ازجمله مسائلی که حضرت وصیت کرده بودند، این بود: مخارج فلانی را تأمین کنید. فلانی چه کسی بود؟ یکی از قوم وخویش های امام صادق(ع) بود که سر امام داد می کشید، به امام ناسزا می گفت، ایجاد مشکل برای امام می کرد، پشت سر امام حرف می زد و می گفت: او قوم وخویش من است و می داند که من کم دارم، اما به من رسیدگی نمی کند. درحالی که امام تا وقتی زنده بودند، هزینهٔ او را تأمین می کردند و او نمی دانست که کار امام صادق(ع) است. حضرت وصیت کرده بودند که بعد از مرگ من، مخارج زندگی فلانی را هم تأمین کنید. این کظم غیظ، گذشت و عفو است. انبیا و ائمهٔ طاهرین(علیهم السلام) این گذشت و عفو را از وجود مقدس پروردگار عالم تعلیم گرفته بودند.