دعای 9 ( دعا برای طلب بخشش و آمرزش از خدا ) ترجمه محسن محمود زاده

(1) بارالها درود فرست بر محمد و آلش و ما را به سوى توبه و بازگشتى كه پسند توست سوق ده و از اصرار بر آنچه ناپسند توست بازدار.

(2) بار خداوندا زمانى كه بين دو زيان در دين يا دنيا قرار ميگيريم آن زيان را در آن كه زودتر پايان ميگيرد قرار ده و بخششت را در آن كه بيشتر مى‌ماند.

(3) و هنگامى كه به دو كار قصد مى‌كنيم كه يكى تو را از ما خرسند مى‌كند و ديگر تو را بر ما خشمگين مى‌كند پس ما را به آنچه تو خشنودى مايل ساز و از نيروى ما در آنچه خشم تو را بر ما برمى‌انگيزد بكاه.

(4) و در اين هنگام نفس‌هاى ما را به اختيار خود رها مساز زيرا كه آنها باطل را اختيار مى‌كنند مگر آنچه تو توفيق عنايت فرمايى، به سوى بدى فرمان مى‌دهند مگر آنكه تو رحم نمايى.

(5) بار خدايا و به راستى كه تو ما را از مايه‌ى ناتوانى و ضعف آفريده‌اى و بر سستى بنيانمان نموده‌اى و از آب بى ارزش آغازمان فرموده‌اى پس ما را حركتى جز به نيروى تو نيست و نيرويى جز به يارى تو نيست.

(6) پس ما را به توفيق خود ياورى كن و به راه راست خود راهنمايى و استوار دار و چشم دلهايمان را از آنچه مخالف عشق و محبت توست كور ساز و هيچ عضوى از اعضاى ما را در نافرمانيت فرومبر.

(7) بار خدايا پس بر محمد و آل او درود فرست و رحمت فرست و رازهاى دلهايمان و حركات اندامهايمان و نگاه‌هاى پنهانى چشمهايمان و سخنان زبانهاى ما را در مسيرى كه باعث ثواب تو باشد قرار ده تا آنجا كه نيكى و حسنه‌اى را از دست ندهيم كه به آن لايق پاداش تو مى‌گرديم و كار بدى را كه به آن سزاوار كيفر تو مى‌شويم براى ما باقى مگذار.