دعای 9 ( دعا برای طلب بخشش و آمرزش از خدا ) ترجمه محمد رسولی

(1) اى خدا! بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و ما را به سوى بازگشت و توبه‌اى كه محبوب تو است رهسپار كن. و ما را از تكرار گناه، كه پيش تو ناپسند و ناخوشايند است دور ساز.

(2) اى خدا! وقتى ما ميان كاهش در دين و كاهش در دنيا قرار گيريم، پس كاهش را در آن يكى كه زودتر نابود مى‌شود و آمرزش را در آن يكى كه ماندنش درازتر و طولانى‌تر است قرار ده.

(3) و وقتى ما دو تا تصميم بگيريم كه يكى از آن دو، تو را از ما راضى و خشنود سازد و آن ديگرى تو را بر ما به خشم آورد، پس ما را به سوى آن يكى كه تو را از ما خشنود مى‌كند مايل گردان، و نيرو و توان ما را از آنچه كه تو را بر ما به خشم آورد سست فرما.

(4) و در آن وقت ما را به حال و اختيار خود وامگذار، كه نفسهاى ما باطل را اختيار مى‌كنند و برمى‌گزينند مگر آنكه تو دستمان را بگيرى؛ و ما را به زشتى و بدى امر مى‌كنند مگر آنكه تو رحم فرمايى.

(5) بار خدايا! ما را از ناتوانى آفريدى. و ما را بر سستى بنا نهادى. و ما را از آب بى رغبت و بى‌ارزش به وجود آوردى. پس ما را جز به نيروى تو حركتى نيست، و براى ما جز به يارى تو نيرو و قدرتى نمى‌باشد.

(6) بنابراين، ما را به توفيق خود و فراهم ساختن اسباب، يارى بفرما. و ما را با ارشاد و راهنمايى خود به راه راست رهنمون گردان. و ديده‌ى دلهايمان را از آنچه كه خلاف مهر و دوستى تو باشد نابينا كن. و براى اعضا و جوارح ما نفوذ و گذرايى در نافرمانيت را قرار مده.

(7) بار خدايا! بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و رازها و پنهانيهاى دلهايمان، و حركتهاى اندامهايمان، و نگاههاى لحظه‌اى چشمهايمان، و سخنان زبانهايمان را در چيزهايى كه سبب پاداش و ثوابت مى‌شوند قرار ده تا كار خوبى كه با آن سزاوار پاداش تو باشيم از دست ما بيرون نرود؛ و عمل زشتى كه با آن مستوجب كيفر تو باشيم براى ما باقى نماند.