دعای 9 ( دعا برای طلب بخشش و آمرزش از خدا ) ترجمه داریوش شاهین

(1) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. آمرزش بخشا، ما را از گرداب گناه با طلب پوزش و «توبه» رهائى بخش، و به سوى عفو و اغماض بازگردان، و از اصرار بر هر خطائى كه پسند تو نيست، دور بدار.

(2) عابد نوازا، آنگاه كه ما ميان دو تقصير، در دين و دنيا، گرفتار شديم، تو زجر تقصير دنياى گذران را بر ما هموار ساز و گناه تقصير دين را بر ما ببخش.

(3) بنده نوازا، آنگاه كه ما ميان دو كيفيت خشم و خشنودى تو قرار گرفتيم، ما را به سوى راه رضايت و خوشنودى خودت بازگردان، و توان و طاقت ما را در آنچه موجب خشم تو مى‌شود، سست و ناتوان ساز،

(4) و ما را و هوس و كردار ما را به حال خودمان وامگذار. زيرا كه وجود ما- جز بر آنچه تو اراده كنى- پيوسته راه ناراست و اغفال و گناه در پيش مى‌گيرند، و اگر رحمت تو نباشد، مايل به بدى هستند.

(5) هستى آفرينا، تو ما را از چيزى بى‌مقدار آفريدى، و بناى وجود ما بر سستى استوار است و آغاز وجودمان از آبى پست و بى‌مقدار است. از اينرو ما را، جز به قدرتت، تحركى و جز به يارى‌ات، ياورى نيست.

(6) پس در معضلات و مشكلات و كوره راههاى گمراهى، تو دست ما بگير و چشم ما را بر آنچه ميل و رضاى تو در آن نيست نابينا ساز. مگذار كه جسم و جان ما اسير معصيت و گرفتار گناه شود.

(7) الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد. اى داناى هر راز، چنان كن كه راز دلها، حركت پيكرها، كنجكاوى چشمها و سخنان زبانهاى ما جز در راههاى نيكوئى، كه رضاى تو در آن است، به كارى ديگر نيايد. شايد كه رحمت و پاداش گرانقدر تو را از دست ندهيم و به كيفرى كه به دليل ارتكاب به خطا گريبانگير ما مى‌شود، نرسيم.