دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه عباس عزيزی

(1) اى (خدايى) كه گره‌هاى بسته به (دست) تو گشوده مى‌شود و سختى به نام تو آسان مى‌گردد و راه خروج از ناگوارى‌ها و رسيدن به آسايش از تو درخواست مى‌گردد.

(2) در برابر قدرت تو ناهموارى‌هاى و سختى‌ها رام و ذليلند و همه‌ى اسباب و ابزار با لطف تو سببيت و عليت يافته اند و به قدرت تو قضا و فرمان‌ها جريان يافته و به اراده‌ى تو اشياء به حركت خود ادامه مى‌دهند.

(3) و به مشيت تو بدون احتياج به گفتار فرمانبرند و طبق اراده‌ى تو بدون اين كه نياز به نهى لفظى باشد از حركت باز مى‌ايستد.

(4) تويى كه براى حل مشكلات خوانده مى‌شوى و در سختى‌ها تو پناهگاهى هيچ كدام از اين مشكلات بدون آن كه آنها را دفع كنى زدوده نمى‌شوند و هيچ كدام از اين سختى‌ها بدون اين كه تو آنها را بر طرف كنى بر طرف نمى‌گردند.

(5) خدايا، مشكلاتى مرا فراگرفته كه سنگينى آنها مرا به زانو درآورده و گرفتارى آن مرا از تحمل آن ناتوان ساخته.

(6) و با قدرت خود آن را بر من وارد ساخته‌اى و با سلطه‌ى خود آن را متوجه من گردانيده‌اى.

(7) آنچه را كه تو وارد كرده‌اى كسى را توان راندن آن نباشد و چيزى را كه تو متوجه من ساخته‌اى كسى را قدرت بازگرداندن آن نيست. آن درى كه تو ببندى هيچ كس نتواند گشود و هر درى را كه تو باز كنى كسى توان بستنش را ندارد و هر كس را تو خوار و ذليل ساخته‌اى ياورى نباشد.

(8) پس بر محمد و آلش درود فرست و- اى پروردگار من- به لطفت باب فرج و آسايش را بر من بگشا و با توانايى خود، سلطه و هجوم اندوه را بر من درهم شكن و در آنچه شكايت مى‌كنم با حسن نظر رسيدگى فرما و شيرينى انجام و اجابت خواسته‌ام را به من بچشان، و از ناحيه‌ى خود رحمت و گشايش گوارايى به من ببخشاى و از پيشگاهت راه رهايى سريعى پيش رويم قرار ده.

(9) و مرا با مشكلات امور زندگى از پرداختن به فرايض و به كار بستن سنت‌هايت باز مدار.

(10) كه- پروردگارا- چنان محنتى بر من نازل شده كه توانم را از دست داده و بى تاب شده‌ام و سراسر وجودم در اثر اين غم و اندوه پر شده است. (بار پرودگارا،) تو در بر طرف ساختن و دفع آنچه به من روى آورده و گرفتار آن شده‌ام قادرى و بس، پس قدرتت را درباره‌ى من (و دفع گرفتارى‌ام) به كار گير، گرچه از ناحيه‌ى تو مستوجب آن نيستم اى صاحب عرش عظيم.