دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه باقر رجبی نژاد

(1) اى آن كه گره ناگوارى‌ها به دست او باز مى‌شود، و اى كسى كه به كمك او شدت سختى‌ها شكسته مى‌شود، و اى آن كه رها شدن (از سختى‌ها و رفتن) به سوى آسايش فراخى از او درخواست مى‌شود.

(2) سختى‌ها به قدرت تو نرم شده، و به لطف تو سببها وسيله گشتند، و مقدر به قدرت تو جارى گشت، و همه چيز بر طبق اراده تو انجام يافت.

(3) پس همه چيز به خواست تو پيش از گفتنت فرمان برند، و به اراده تو پيش از بازداشتت باز ايستند، تويى كه در دشواريها خوانده مى‌شوى،

(4) و تو در بلا و سختيها پناهگاهى، از آن سختيها چيزى دفع نمى‌شود جز آنچه را تو دفع نمايى، و از آنها چيزى برطرف نمى‌شود جز آنچه را تو برطرف سازى،

(5) اى پروردگارم! چيزى بر من فرود آمده كه سنگينيش مرا به مشقت انداخته، و چيزى به من رسيده كه زير بار رفتن آن مرا گران بار نموده.

(6) و آن را تو به قدرت خود بر من وارد كرده‌اى، و به سلطنت خود متوجه من نمودى.

(7) پس آنچه را كه تو آورده‌اى برگشت دهنده‌اى نيست، و نه آنچه را كه تو فرستادى باز گرداننده‌اى، و نه آنچه را كه تو بستى گشاينده‌اى، و نه آنچه را كه تو گشودى بستنده‌اى، و نه آسان كننده‌اى آنچه را كه دشوار نمودى، و نه آن را كه خوار نمودى يارى دهنده‌اى،

(8) پس! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و به فضلت - اى پروردگار من!- در آسايش را به روى من بگشا، و غلبه غم را به قدرت خود از من منصرف ساز، و به من در آنچه شكوه دارم اعتنا فرما، و به من در آنچه درخواست نمودم شيرينى احسان (خود) را بچشان، و به من از جانب خود رحمت و گشايش خوشگوار ببخش، و از نزد خود براى من راه خروجى سريع قرار ده،

(9) و مرا به سبب غم و اندوه از رعايت واجبات، و به كار بستن مستحبات خود باز مدار،

(10) همانا به خاطر آنچه به من رسيده اى پروردگار! بى‌طاقت شدم، و از بر دوش كشيدن آنچه بر من رخ نموده پر از غم گشتم، و تو بر رفع آنچه به آن گرفتار شدم، و دفع آنچه در آن افتاده‌ام توانايى، پس آن را نسبت به من انجام ده گرچه از جانب تو شايسته آن نباشم، اى صاحب عرش بزرگ.