دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه حسین عماد زاده اصفهانی

(1) اى پروردگارى كه گره‌هاى مكروه زندگى به دست تو گشوده مى‌شود و اى آنكه به اراده تو، تندى شدايد آرام مى‌گيرد اى كسى كه به مدد تو از ناگوارى و تنگى به راحت و گشادگى مى‌توان رسيد.

(2) در سايه قدرت تو دشواريها آسان مى‌گردد و به لطف تو اسباب سعادت جمع مى‌شود به قدرت تو قضا جارى مى‌گردد و به اراده تو چيزها فراهم گردد

(3) همه كارها به محض اراده تو، بدون گفتن صورت گيرد و به فرمان تو به مجرد اراده وجود يابد شخصيت موجودات بدون اراده تو وجود نيابد و بى نهى تو ممنوعند،

(4) تو آن كسى! كه براى گشايش مهمات به سوى تو پناه مى‌برند توئى آن كسى! كه در موقع سختى و بروز بلايا در پناه تو گرايند هيچ بلايى دفع نمى‌شود مگر به فرمان تو هيچ مكروهى بر طرف نگردد جز آنچه را تو بر طرف سازى.

(5) پروردگارا بر من گران است اين دشواريهاى وارده، ملول مى‌كند مرا اين بار گرانى كه بر دوش من است‌

(6) پروردگارا اين بارهاى سنگين به قدرت تو بر من نازل گشته و به سلطنت تو توجه كرده‌اند كه تحمل آن را سهل نمايد

(7) هيچ نيروئى از آنچه وارد شده يار و ياور من نيست و هيچ كسى را قدرت رفع آن نيست مگر به فرمان تو هيچ قدرتى نمى‌تواند در بسته تو را بگشايد و هيچ قهرمانى نمى‌تواند درى را كه تو گشادى ببندد. كسى نيست كه آسانى تو را مشكل يا مشكل تو را آسان نمايد ياورى نمى‌كند كسى را كه تو خوار و خفيف كرده باشى و خوار نمى‌شود كسى كه تو او را عزيز ساخته‌اى‌

(8) رحمت بر محمد و آل محمد (ص). پروردگارا ابواب فرج و گشادگى را به سوى ما بگشا و به فضل خود سلطه غم و اندوه را بشكن و به قوت خود مرا به خوش بينى و منظر نيكو و به آنچه كه از آن به تو شكوه كرده‌ام بار ده خدايا شيرينى بخشش خود را به ما نشان ده و شيرينى كار خود را به ما بنما آنچه از تو سوال كرده‌ام به عنايت خود به ما ببخش و از رحمت و راحتى تعب خود نصيب ما فرما راهى به سوى خود به ما بنما كه از نابودى به زندگى راه يابيم.

(9) بارالها ما را به تعهد فرايض و واجبات خود مشغول كن تا به سنن تو برخوردار گردم،

(10) پروردگارا طاقت بلاياى نازله را ندارم توفيق اشتغال به طاعت خود را عنايت فرما كه بلائى نازل نشود. پروردگارا قدرت تحمل اندوه و غمى كه بر من حادث شد را ندارم تو قادرى كه سيل حزن و الم را برطرف سازى و مرا از آنچه به آن مبتلا شده‌ام حفظ كن و آفاتى كه رخ داده از ما دفع نما. اى پروردگار عزيز من، اين مسالت مرا اجابت فرما اگر چه مستوجب اجابت نباشم اى صاحب تخت و تاج كبريائى، اين اميد من و بخشش تو. يك نفسى خواجه دامن كشان آستنى بر همه عالم نشان رنج مشو راحت رنجور باش ساعتى از محتشمى دور باش ملك سليمان مطلب كان هبا است ملك همان است سليمان كجا است صحبت گيتى كه تمنا كند با كه وفا كرد كه با ما كند خاك شد آن كس كه در اين خاك زيست خاك چه داند كه در اين خاك چيست گه خورش جانورانت كند گاه گل كوزه گرانت كند غافل بودن نه ز فرزانگى است غافلى از جمله ديوانگى است تخم ادب چيست وفا كاشتن حق وفا چيست نگهداشتن‌