دعای 50 ( دعا در مقام ترس از خدا ) ترجمه محمد تقی خلجی

(1) خدايا! به راستى كه مرا آفريدى، و اندام‌هايم را هماهنگ با يكديگر سرشتى، و در خردى‌ام پروريدى، و روزى‌ام را بى‌رنج و كوشش من، كامل فراهم كردى.

(2) خدايا! در كتاب تو (قرآن) كه فرو فرستاده‌اى، و بدان بندگانت را مژده داده‌اى، خود يافته‌ام كه گفته‌اى: «اى بندگان من كه بر خويشتن، زياده‌روى روا داشته‌ايد، از رحمت خداوند، نوميد مشويد. در حقيقت، خداوند همگى گناهان را مى‌آمرزد، كه او آمرزنده‌ى مهربان است».

(3) پس اگر چنين نبود كه از چندين سو به عفو تو، كه همه كس و همه چيز را فرامى‌گيرد، دل بسته‌ام، دست از خويشتن مى‌شستم؛ و اگر چنين بود كه كسى مى‌توانست از پروردگار خويش بگريزد، من از هر كس به گريختن از تو سزاوارتر بودم؛ و تويى كه هيچ راز سر به مهرى بر تو پنهان نيست؛ نه در زمين و نه در آسمان، جز اين كه همه را در رستاخيز، يك جا گرد مى‌آورى؛ و پاداش دهى تو كافى است و حسابرسى و شمارش تو بس است.

(4) خدايا! اگر بگريزم، جوينده‌ام تويى، و اگر فرار كنم، دريابنده‌ام تويى؛ و اكنون، اين منم كه فروتنانه و ذليلانه، در پيش روى تو به خاك افتاده‌ام اگر عذابم دهى، سزاوارم، و اين اى پروردگار من! از عدل توست؛ و اگر درگذرى، پس عفو و گذشت پيشين توست كه مرا در برگرفته است، و جامه‌ى عافيت و رحمتى است كه از ديرباز بر من پوشانده‌اى.

(5) پس از تو اى خداى من! مى‌خواهم كه به (بزرگى) نام‌هاى نهانت كه ويژه‌ى توست، و به آن شكوه و زيبايى و جمالت- كه در پرده‌هاى عزت و جلالت پنهان است-، بر اين جان رنجور و بى‌تاب، و بر اين يك مشت استخوان بى‌طاقت و ناشكيبا، كه تاب گرمى خورشيد تو را ندارد، تا چه رسد گرمى آتش تو، و بر اين ناتوان و رنجور، كه از شنيدن نعره‌ى رعد تو بى‌تاب است، تا چه رسد غريو خشم تو، رحمت و شفقت آورى!

(6) پس اى خدا! بر من رحم كن؛ چرا كه ناچيز و بى‌مقدارم، و عذاب من، همسنگ ذره‌اى بيش نيست كه بر پادشاهى تو بيفزايد؛ و اگر چنين مى‌بود كه بر پادشاهى‌ات مى‌افزود، صبرورزى بر آن را از تو مى‌طلبيدم و فزونى آن را بر تو دوست مى‌داشتم. اما اى خداى من! سلطنت و پادشاهى تو بادوام‌تر و پايدارتر از آن است كه فرمانبرى فرمانبران، بر دوام آن بيفزايد، يا نافرمانى گناهكاران، از آن بكاهد.

(7) پس بر من شفقت و رحمت‌آور اى مهربان‌ترين مهربانان، و از گناهانم درگذر، اى باشكوه و فر، و توبه‌ام را بپذير؛ چرا كه تو توبه‌پذير مهربانى.