فراز 18 از دعای 44 ( بندگان شایسته‌ای که بهشت را به ارث می‌برند )

خدایا! ما را در دیگر ماه‌ها و دیگر ایّام تا زمانی‌که زنده‌مان می‌داری، چنین قرار ده؛ و هم ‌چنین ما را از بندگان شایسته‌ات مقرر کن؛ آنان که بهشت را به ارث می‌برند و در آن جاودان‌اند و از اموال خود در راه خدا می‌بخشند و عمل شایسته انجام می‌دهند، در حالی که دل‌هایشان از اندیشۀ بازگشت به سوی پروردگارشان ترسان است؛ و از کسانی قرار ده که به سوی خیرات می‌شتابند و نسبت به آن، از دیگران پیشی می‌گیرند.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.