دعای 43 ( دعا هنگام نگاه کردن به هلال ) ترجمه محمد تقی خلجی

(1) اى آفريده‌ى فرمانبردار، پوينده‌ى چست و چالاك، اى گردنده‌ى سرگردان در گذرگاه‌هاى تقدير، اى چاره‌گر در چرخه‌ى تدبير.

(2) به خدايى گرويدم كه تاريكى‌ها را به تابش تو روشن ساخت، و غبار تيرگى از ناديدنى‌ها (در شب) را زدود، و تو را نشانى از نشانه‌هاى پادشاهى‌اش، و نمودى از نمادهاى قدرتش گردانيد، و تو را به افزون و كاهش، و غروب و پيدايش، و فروزندگى و گرفتگى، به خدمت درآورد در همگى اين چگونگى‌ها، تو فرمانبردار و به سوى خواست او شتابناكى.

(3) منزه و پاك اوست! چه تدبير شگفت‌انگيزى كه در كار تو كرده، و چه هنر ظريفى كه در آفرينش تو به كار برده است كه تو را كليد گشايش ماهى نو براى كارى نو ساخته است.

(4) پس از خدايى كه پروردگار من و توست، و آفريننده‌ى من و تو، و اندازه‌گير و چهره‌نگار من و توست، مى‌خواهم كه بر محمد و دودمانش درود فرستد، و تو را ماهى خجسته گرداند كه با گذشت روزها، خجستگى آن، پايدار بماند: ماهى پاك و پاكيزه كه به آلودگى گناهان نيالايد.

(5) ماه ايمنى از آفتها، و سلامت و بى‌گزند از بديها؛ ماه سعادت و نيك اخترى كه شگون بد، بدان راه نيابد؛ ماه ميمنت و فرخندگى كه سختى و بى‌ثمرى، گرد آن نگردد؛ و ماه آسايش كه دشوارى به آن درنياميزد؛ ماه خير و نيكى كه به شر و بدى آلوده نشود؛ ماه امنيت و ايمان، نعمت و نيكى و سلام و اسلام.

(6) خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و ما را از خشنودترين‌ها قرار ده كه اين ماه بر آنان روى آورده است، و پاكيزه‌ترين‌ها كه بدان نظر مى‌افكنند، و سعادتمندترين‌ها كه در آن، تو را بندگى مى‌كنند، و به ما در اين ماه، توفيق توبه عطا كن، و از گناه دور دار، و از نافرمانى‌ات نگاه دار.

(7) و سپاس نعمتى را كه در اين ماه ما را بدان نواختى، بر دل‌هاى ما بيفكن، و پوشش‌هاى عافيت را بر ما بپوشان، و با طاعتگزارى كامل، نعمت خود را بر ما تمام گردان؛ چرا كه نعمت بخش ستوده‌اى، و درود خداوند بر محمد و دودمانش باد كه از پاكان و پاكيزگان‌اند.