دعای 43 ( دعا هنگام نگاه کردن به هلال ) ترجمه محمد مهدی جلالی

(1) الا اى فروزان آرام تاب تو مخلوق فرمانبر پر شتاب شدن، آمدن نى به بالا نه زير كه تقدير كرده معين مسير تو را دست باشد به جايى كز آن مقدر شود نظم كار جهان همانا كه بسته است ايمان من همه آرزوهاى پنهان من

(2) به آن كس كه از تو دهد روشنى نماند ز ظلمت به جا مكمنى ز تو آن گره را كه آمد به كار هم از روشنايى نمود آشكار شوى آيت پادشاهى ورا به قدرت نشان و گواهى ورا بكاهد فزايد برد آورد دهد تيرگى يا كه آن را برد به هر حال او را تو خود بنده‌اى به راهى كه خواهد شتابنده‌اى

(3) خداى تعالى تقدس تو را همى آفريده شگفتى فزا چه باريك راهى كه پيمايدت به قدرت چو مرآت بنمايدت كنى مزرع ماه پيشين درو فراآورى خلق را ماه نو

(4) خدايى كه ما را چنين آفريد به ما سرنوشتى چنين را گزيد چنين بست صورت ز روز الست چنين نغز و دلخواه و يكتاپرست درودش بر احمد و بر خاندان كه هستى شرف يافت از نامشان به ما نيز بركت فزايد به تو بدان نيز كاهش نيايد به تو نيالوده ماهى كند دلنشين نسازد ورا معصيت شوخگين

(5) مهى در امان از بلا و گزند به دور از غم و نكبت و رنج و بند مهى دور از سختى زندگى ز بركت ورا بس فزايندگى نياميخته رنج با شاديش نيالوده نيكى فرستاديش مه ايمنى نيز ماه يقين خدايا ببخشاى ماهى چنين

(6) درود تو بر احمد و خاندان كه هستى شرف يافت از نامشان مرا ساز از جمله پاكيزه‌تر از آنها كه بستند بر مه نظر فزونتر مرا نيكبختى فزا از آنها كه جويند آن مه تو را در توبه بگشاى بر روى ما كه تا رحمتت رو كند سوى ما نگهدار دست مرا از گناه بدارم ز چنگال عصيان نگاه

(7) در اين مه درافكن تو اندر دلم سپاس تو گيرم جهان بر هلم بپوشان به ما جامه‌ى عافيت تمامت ببخشاى بر نعمتت كه در طاعت آييم و فرمانبرى گذاريم بر بارگاهت سرى خدايا تو بسيار بخشنده‌اى فزاينده‌ى نعمت بنده‌اى درود تو بر احمد و خاندان كه پاك است از هر گنه جانشان