دعای 4 ( دعا در درود بر پیروان و تصدیق کنندگان پیامبران ) ترجمه عباس عزيزی

(1) خدايا، و پيروان پيامبران و ايمان‌آورندگان به ايشان از اهل زمين كه ناديده ايمان آوردند، هنگامى كه دشمنان آنان را تكذيب كردند، و آنان كه از پرتو حقايق ايمان مشتاق پيامبران بودند.

(2) در هر روزگار و زمانى كه در آن پيامبرى فرستادى، از زمان آدم تا محمد- كه درود خدا بر او و خاندانش باد- و براى اهل آن دليل و راهنمايى گماشتى از پيشوايان هدايت و رستگارى و پيشتازان تقوا و پرهيزگارى- كه بر همه‌ى آنان درود باد- از جانب خود آنها را به آمرزش و خشنودى ياد فرما.

(3) خداوندا، و ياران حضرت محمد را، به خصوص آنان كه همراهى آن حضرت را نيكو به پايان بردند و آنان كه براى يارى او در جنگ شجاعت و دلاورى‌هاى بسيارى كرده و او را يارى كردند و براى ايمان آوردن، به سوى او شتافتند و به پذيرش دعوتش (از ديگران) پيشى گرفتند و آنگاه كه پيامبر برهان رسالت‌هاى خود را به گوششان رساند، دعوتش را پذيرفتند.

(4) و در راه آشكار ساختن دعوت او، از زنان و فرزندان دورى نمودند و در استوار كردن پيامبرى او با پدران و فرزندان خويش جنگيدند و به واسطه‌ى وجود آن حضرت پيروز گرديدند،(آنها را مورد رحمت خود قرار ده).

(5) و آنان كه محبت آن بزرگوار را در دل داشتند و در دوستى‌اش سودى بى‌ضرر آرزو داشتند.

(6) و آنان كه چون به آن حضرت تمسك ورزيدند قبيله‌هايشان از آنان دورى گزيدند، و چون در سايه‌ى خويشى با او جاى گرفتند، خويشان آنان خود را بيگانه پنداشتند، (مورد عنايت قرار ده).

(7) بارالها، پس آنچه را كه براى تو و در راه تو از دست داده‌اند. براى ايشان فراموش مكن، و براى آنكه مردم را بر (دين) تو گرد آوردند و همراه پيامبرت به دين تو دعوت كردند، آنها را با خشنودى خود خشنود ساز.

(8) بارالها، ايشان را همانند آن كس كه در راه تو از شهرها و خويشاوندان دورى گزيده و از زندگى آسوده، به سختى روى آورده و نيز آن افراد بسيارى را كه براى بزرگداشت دين تو ستم‌هايت پاداش ده!

(9) خداوندا، بهترين پاداش خود را به تابعان و پيروان ايشان كه نيكو كردارند برسان، آنان كه مى‌گويند: «پروردگارا، ما و برادران ما را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز».

(10) آنان كه راه ايشان را قصد كرده و به آنجا كه آنها روى آوردند رو نمودند و راه و روش ايشان را پيمودند، پاداش ده!

(11) آنان كه هيچ ترديد و شكى، از بصيرتشان برنگرداند و در پيروى آثار و اقتدا به نشانه‌هاى هدايت و رستگارى صحابه، دستخوش تزلزل نشدند.

(12) يار و كمك‌دهنده ايشانند، پيرو دين آنان و رهرو راهشان هستند و با آنان يگانه‌اند و آنچه را كه صحابه به آنها رسانده‌اند (پذيرفته) و تهمت (دروغگويى) به ايشان نمى‌زنند.

(13) بار خدايا، از امروز تا روز قيامت بر تابعان و زنان و فرزندانشان و بر هر كدام از ايشان كه تو را اطاعت نموده‌اند درود فرست.

(14) درودى كه به سبب آن ايشان را از نافرمانى خويش نگاهدارى و در باغ‌هاى بهشت خود نعمتت را بر آنان بگسترانى و آنان را از مكر شيطان باز دارى، و بر هر كار نيكى كه از تو كمك خواستند يارى‌شان فرمايى و از وقايع (بد) شب و روز، جز امرى كه نيكى در آن باشد حفظ نمايى.

(15) و چنان درودى كه به سبب آن، ايشان را بر اعتقاد به اميد نيك به تو و طمع به آنچه نزد توست و پرهيز از تهمت (ستمگرى- العياذبالله- به تو) در آنچه در دسترس بندگان سپرده‌اى برانگيزى.

(16) تا آنان را به خود راغب كنى و به ترس از خودت بازگردانى و در گستردگى دنياى فانى بى‌رغبت و زاهد نمايى و عمل براى آخرت و آمادگى براى پس از مرگ را محبوبشان گردانى.

(17) و هر اندوهى را كه در هنگام خارج شدن جان ا زتن روى مى‌دهد بر آنان آسان كنى.

(18) و از آنچه كه آزمايش‌هاى ترسناك به وجود مى‌آورد، و از شدت آتش و جاويد ماندن در آن رهايى‌شان بخشى.

(19) و ايشان را به جايگاه آرامش كه آسايشگاه پرهيزگاران است رهنمون باشى.