دعای 4 ( دعا در درود بر پیروان و تصدیق کنندگان پیامبران ) ترجمه حسین عماد زاده اصفهانی

(1) پروردگارا درود بر پيروان انبياء گرامى و رسولان و تصديق‌كنندگان آنها، خدايا ما را بر اولياء و مردمانى كه تو تصديق به حقيقت و راستى و درستى آنها كرده‌اى آگاه ساز و بر رهبرى آنها هدايت كن و به سوى كسانى هدايت فرما كه عالم به علوم غيبى بوده و در مقابل معاندين و دشمنان و تكذيب كنندگان قدرت مبارزه و منطق آسمانى دارند. پروردگارا ما مشتاق رسولان تو هستيم كه حقايق ايمان را در هر زمان و مكان كه بوده‌اند آموخته‌اند.

(2) آرى تو آن رسولان را فرستادى و مبعوث گردانيدى و به قيام واداشتى تا دليل و راهنما و مشعل فروزان علم و دين باشند اين انبياء گرامى از پيدايش آدم تا زمان خاتم نبوت يكى پس از ديگرى آمده و انجام وظيفه كرده‌اند. درود و تحيت بر آنها و بر محمد خاتم پيغمبران و بر اهل بيت او باد. خاندان نبوت و اهل بيت عترت، پيشوايان و رهبران ملت اسلام در تقوا و ايمان بودند، بر تمام آنها درود و سلام و تحيت باد. پروردگارا پيروان انبياء خود را به آمرزش و خشنودى ياد فرما.

(3) بارالها از اصحاب محمد(ص) خشنود باش كه بهترين اصحاب و نيكوترين ياران رسولان تو بوده‌اند. آنها در مصائب زندگى مشكلات را بر خود هموار كردند تا بتوانند به دين اسلام و پيغمبر (ص) مددكار باشند. آنها پيشى مى‌گرفتند به دعوت پيغمبرت، آنها اوامر او را اجابت مى‌كردند مى‌رفتند مى‌شنيدند و تعمق مى‌كردند حجت خدا را مى‌يافتند

(4) و براى احراز حق و حقيقت از زنان و فرزندان خود دورى مى‌كردند و حتى آن حق و حقيقت را تا مدتى براى بستگان خود نمى‌گفتند مگر آنكه با آنها به جنگ و پيكار پردازند اصحاب و پيروان پيغمبر تو براى تثبيت حق و حفظ مقام نبوت و نشر احكام دين و اعلاء كلمه توحيد با پدران خود جنگيدند و حتى با آن همه محبتى كه در دل والدين است با اولاد خود به مبارزه پرداختند.

(5) آرى آنها در راه تجارتى بودند كه هرگز كسادى ندارند آنها دوستى را گرفته بودند كه سستى و فتورى در محبت او پديد نمى‌آيد.

(6) اصحاب رسول تا پيروان برگزيده تو اى پروردگار از قبيله و عشيره و قوم و خويش دورى گرفتند و مهاجرت كردند آنها دست به كوزه‌اى زدند كه تمام كاسه‌هاى آنها را پر از آب كرد. آنها در زير سايه‌اى آرام گرفتند كه امنيت آن تزلزل ناپذير است،

(7) پرودگارا آنچه را ترك كردند از پدر و مادر و زن و بچه و مال و زندگى در راه تو ترك گفتند و براى خشنودى تو صرفنظر كردند. آنها از همه اقوام و مال و منال منصرف شدند كه مردم را به دين تو و در زير پرچم با اهتزاز توحيد زير فرمان نبوت جمع‌كنند، آنها خواستند ياوران رسول تو روز افزون شوند و مددكاران دين بيشتر تجمع كنند.

(8) اى پروردگار من تو آنها را دعوت كردى و به اجابت خواندى و آنها براى رضايت تو اجابت كردند و جهاد نمودند و به مبارزه قيام كردند آنها در اين عمل شكرگزار و راضى و خشنود هستند و با آنكه از وطن و زندگى و فراخى و معيشت هجرت كردند و از بيم دشمنان راه شهر ديگرى را گرفتند و به مضيقه افتادند همه براى خشنودى تو بود. خدايا از آنها خشنود باش. پروردگارا جزاى خير ده كسانى را كه به راه تو آمدند و در عظمت دين و تعليم شعائر آئين پيغمبرت ستم ديدند و رنج كشيدند خدايا آنها را رحمت فرست و پيروان آنها را به نيكويى خرسند فرما

(9) پروردگارا آن تابعين و پيروانى كه هر دم دست نياز به سوى تو بلند مى‌كنند و از تو آمرزش خود و برادران خود كه در ايمان سبقت داشته‌اند مى‌خواهند، آنها را ببخش و بيامرز و جزاى خير عنايت كن.

(10) خدايا آن كسانى را بيامرز كه در طريق اصحاب رفتند و سايه صفت قدم جاى قدم آنها گذاشتند تا راه و روش آنها را فرا گرفته و خط مشى آنها را وجهه همت خود قرار دهند،

(11) آنها به راهى كه اصحاب رفته بودند، رفتند و در رويه آنها شك و ترديدى به خود راه ندادند، آنها با بصيرت و بينائى با ديده عقل و خرد طريق صحابه را پيش گرفتند. آنها در پيروى خويش شك و ترديد نداشتند و كوركورانه عمل نمى‌كردند و در ايمان و عقيده خود تزلزل و اضطراب راه نمى‌دادند.

(12) روش اصحاب را دليل موفقيت و عمل آنها را سبب سعادت شناختند در آن راه رفتند و گفتار آنها را تقويت كردند و كردار آنها را تقديس نمودند و دين آنها را ادا نمودند و مشعل فروزان آنها را حفظ كردند تا به كمال مطلوب رسانيدند تابعين اتفاق بر راه راست داشتند و هيچگاه به آنها تهمت و افتراء نزدند تا به هدف آنان رسيدند،

(13) پرودگارا رحمت فرست بر تابعين اينك كه بر گرويدگان به دين هستيم تا يوم الدين (روز قيامت) رحمت تو بر آنها و بر كسانى كه تو را از اتخاذ همان رويه پيروى كردند

(14) رحمت تو بر آنها باد، رحمتى كه آنها را از معصيت حفظ كند و بهشت وسيع و جاودان را به آنها ارزانى فرمايد و آنها را از كيد شيطان حفظ نمايد، پروردگارا آنها از تو استعانت جستند و مدد خواستند و طلب نيكى كردند و از حوادث و آفات شب و روز مصونيت خواستند خدايا آنها را به خير هدايت فرما و بر آنها راهى بنما كه به حقيقت و كمال مطلوب موفق شوند. بارالها اگر حادثه‌اى بر آنها ايجاد مى‌كنى حادثه‌اى باشد كه آنها را به خير و سعادت و به حسن عقيدت و اميدوارى كامل رهبرى نمايد،

(15) آنها به دربار تو طمع دارند كه از تهمت و افتراء برى بوده و با دستهاى پر، از دربارت برگردند

(16) و از ترس تو و رغبت به سوى تو در وسعت دنيا و خير عاقبت از پيشگاه تو تقاضاى دوستى و مودت مى‌كنند، آنها را مايوس مفرما.

(17) پروردگارا مرگ را بر آنها آسان كن و عقبات مرگ را سهل فرما هر اندوه و غمى را از آنها بر طرف فرما، نگرانى خاطر را در روز واپسين و روز حشر و قيامت بر طرف ساز

(18) و آنها را در آزمايشهاى سخت حفظ كن و از شدت آتش جهنم و طول و درازى در آتش بازگردان‌

(19) و به آرامگاه پرهيزكاران جاى ده. گر قرب خدا مى‌طلبى دلجو باش اندر پس و پيش خلق نيكو گو باش خواهى كه چو صبح صادق الوعد شوى خورشيد صفت در همه جا يك رو باش‌