فارسی
دعای 4 ( دعا در درود بر پیروان و تصدیق کنندگان پیامبران ) ترجمه محمد مهدی فولادوند
دعای 3
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الصَّلَاةِ عَلَي أَتْبَاعِ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقِيهِمْ
درود بر پيروان پيامبران و تصديق كنان آنها
درود بر پيروان پيامبران و تصديق كنان آنها
﴿1﴾
اللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ وَ الِاشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْايمَانِ
(1) بار خدايا! آن دسته از مردم زمين را، به آمرزش و خشنودى خود، از پيروان پيامبران ياد كن كه ناديده به رسالت ايشان گواهى دادند، در آن هنگام كه معاندان ايشان را دروغزن مى‌پنداشتند.
﴿2﴾
فِي كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولًا وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلًا مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَى ، وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى ، عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلَامُ ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ .
(2) بر آنان در هر عصرى از عهد آدم گرفته تا محمد- كه درود بر او و خاندانش- كه در طى آن فرستادگانى گسيل داشتى و براى مردمان رهنمايانى مقرر فرمودى كه پيشوايان هدايت و قائدان مردم پرهيزگار بودند، بر همه‌ى آنها سلام باد و جملگى آنها را به آمرزش و خشنودى ياد فرماى.
﴿3﴾
أَللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ احسنوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ ، وَ كَانَفُوهُ ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالَاتِهِ .
(3) بار خدايا! به ويژه ياران محمد (ص) يعنى آن گروه را كه حق صحبت وى را نيكو ادا كردند و در پيروزى وى از عهده‌ى امتحان استقامت نيك بر آمدند و به يارى او برخواستند و به تصديق رسالت او پرداختند، و در پذيرش دعوتش پيشى گرفتند و چون حجت رسالت خود به گوش آنها رسانيد پاسخ قبول دادند
﴿4﴾
وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ ، وَ قَاتَلُوا الآْبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ .
(4) و از زن و فرزند خود براى اظهار دعوت وى بريدند و براى تثبيت پيامبريش با پدران و پسران خود به جنگ برخواستند و به بركت آن حضرت پيروزى يافتند
﴿5﴾
وَ مَنْ كَانُوا مُنْطَوِينَ عَلَى مَحَبَّتِهِ
﴿يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ﴾
فِي مَوَدَّتِهِ .
(5) و به ياد دار آنهايى را كه مهر وى در جان و دل پروردند و در بازار مهرش به سودايى دل بستند كه زيان و كساد را در آن راه نبود
﴿6﴾
وَ الَّذِينَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ ، وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قَرَابَتِهِ .
(6) و آنهايى كه چون چنگ در ريسمان آيين وى زدند جمله خويشان از ايشان بيگانه شدند و پيوندهاى ايشان بريده شد.
﴿7﴾
فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَكُوا لَكَ وَ فِيكَ ، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِكَ ، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ ، وَ كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ .
(7) بار خدايا! آنچه را كه آنها براى تو و در راه تو از دست دادند به ياد آر و به كمال خشنودى خود خشنودشان فرماى، چرا كه مردم را براى اعلاى دين تو فراهم آوردند و همراه با فرستاده‌ى تو در ترويج آيينت خلق را به سوى تو فرا خواندند
﴿8﴾
وَ اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ ، وَ مَنْ كَثَّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ .
(8) و به پاداش آنكه از شهر و ديار و از ميان قوم خود هجرت گزيدند و خود را از فراخى زندگى به تنگى و سختى در افكندند، جمله ايشان را پاداش نيك عطا فرماى و همچنين آن گروه از ستم رسيدگانى را كه در راه پيروزى آيين خود بر شمارشان افزودى پاداش نيك ده!
﴿9﴾
اللَّهُمَّ وَ أَوْصِلْ إِلَى التَّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ ، الَّذِينَ يَقُولُونَ
﴿رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ﴾
خَيْرَ جَزَائِكَ .
(9) بار خدايا! پيروان و ياران محمد را هر چه نيك‌تر پاداش ده، همانها كه به نيكى در پى اصحاب رفتند و گويند: «پروردگارا! ما را و برادران ما را كه در ايمان بر ما سبقت جسته بودند بيامرز!».
﴿10﴾
الَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ ، وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ ، وَ مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ .
(10) آنان پيروانى بودند كه راه و روش ايشان را در پيش گرفته بودند و پا به پاى آنها مى‌رفتند
﴿11﴾
لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ ، وَ لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شَكٌّ فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ، ، وَ الْاِئْتَِمامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ .
(11) و در دلشان شائبه‌ى ترديد روى نياورد و در تاسى به آثار تابعان آنها را هيچ شكى پريشان خاطر نكرد
﴿12﴾
مُكَانِفِينَ وَ مُوَازِرِينَ لَهُمْ ، يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ ، وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ ، يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ ، وَ لَا يَتَّهِمُونَهُمْ فِيما أَدَّوْا إِلَيْهِمْ .
(12) چرا كه آنها خود ياران صحابه‌اند و در امر دين پيرو ايشان و از پرتو هدايت ايشان به هدايت رسيده‌اند و صحابه را در آنچه از پيامبر مى‌رسانند متهم نمى‌دارند.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى التَّابِعِينَ مِنْ يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ الدِّينِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَكَ مِنْهُمْ .
(13) بار خدايا! از همين امروز تا روز رستاخيز بر پيروان پيامبر و همسران ايشان و فرزندانشان و هر يك از آنها كه فرمانبردار تو بوده‌اند رحمت فرست،
﴿14﴾
صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنَّتِكَ ، وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ كَيْدِ الشَّيْطَانِ ، وَ تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ ، وَ تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِلَّا طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ .
(14) چنان رحمتى كه از پرتو آن ايشان را از نافرمانى از خود نگاهبان باشى و آنان را جايى فراخ در بهشت خود مقرر فرمايى و به يمن آن از مكر اهريمن ايشان را نگهدارى و در هر كارى نيك كه از تو يارى جويند، آنها را مدد فرمايى و از رخدادهاى ناگوار شب و روز، مگر پيشامدهاى فرخنده، ايشان را نگاهبان باشى
﴿15﴾
وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَكَ ، وَ الطَّمَعِ فِيما عِنْدَكَ وَ تَرْكِ التُّهَمَةِ فِيما تَحْوِيهِ أَيْدِي الْعِبَادِ
(15) و آنها را به نيك اميدى و چشمداشت در آنچه پيش توست و ترك تهمت زدن به تو در آنچه در دست بندگان است بر انگيزى
﴿16﴾
لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْكَ ، وَ تُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ ، وَ تُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلآْجِلِ ، وَ الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ
(16) تا ايشان را به رغبت به سوى خود و بيم از خويش بازگردانى و از فراخى زندگى دنيوى بى‌ميل كنى و در تلاش براى آخرت و خود را آماده ساختن براى پس از مرگ مستعد فرمائى
﴿17﴾
وَ تُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحُلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا
(17) و هر اندوهى را كه روز جان رفتن از تن براى ايشان پيش تواند آمد، بر ايشان آسان فرمايى
﴿18﴾
وَ تُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا ، وَ كَبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِيهَا
(18) و از رويدادهاى دهشت زاى رستاخيز و سختى آتش جهنم و عذاب پايدار آنان را معاف دارى
﴿19﴾
وَ تُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ .
(19) و به جايگاه امن كه جايگاه پرهيزكاران است آنها را روانه فرمايى
برچسب:
دعای چهار صحیفه سجادیه
-دعای چهارم صحیفه سجادیه
-دعای 4 صحیفه سجادیه
-دعای ۴ صحیفه سجادیه
-چهارمین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
