دعای 35 ( دعا در رضا و خشنودی به داده‌های الهی ) ترجمه فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین)

(1) سپاس خدا راست براى رضا به قضاء و قدر خدا، گواهى مى‌دهم كه خدا معيشتها و چيزهائى كه زندگى بندگانش به آنها وابسته است به عدالت قسمت نموده و با همه‌ى آفريدگانش با احسان رفتار نموده،

(2) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا بر اثر آنچه به ايشان داده‌اى پريشان مگردان، و آنان را بر اثر آنچه از من بازداشته‌اى گرفتار مكن كه بر آفريدگانت رشگ برده و قضا و قدر تو را خوار شمارم،

(3) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به قضا و قدر خود دلخوش گردان، و سينه‌ام را در چيزهائى كه مقدر نموده‌اى فراخ كن، و اعتماد و تكيه‌گاهى به من ببخش تا با آن اقرار كنم كه قضا و قدر تو جز به نيكى روان نگشته، و شكر و سپاس مرا براى خود بر آنچه از من باز داشته‌اى از شكرم تو را بر آنچه به من بخشيده‌اى كاملتر قرار ده،

(4) و مرا نگهدار از اينكه به فقيرى، پستى، و به صاحب ثروتى برترى گمان برم، زيرا شريف و بزرگوار كسى است كه طاعت و پيروى تو او را شريف گردانيده، و عزيز و گرامى كسى است كه بندگيت او را عزيز نموده‌

(5) پس بر محمد و آل او درود فرست و به ما ثروتى ده كه تمام نگردد و كمك كن ما را به عزت و بزرگى كه از دست نمى‌رود، و در ملك جاودان (بهشت) روانه ساز، زيرا تو يگانه‌ى يكتاى هميشه بى‌نيازى كه فرزند ندارى و فرزند كسى نمى‌باشى و هيچكس مانند و همتاى تو نبوده است