دعای 35 ( دعا در رضا و خشنودی به داده‌های الهی ) ترجمه جواد فاضل

(1) به درگاه الهى سپاس مى‌گذارم و به فرمان او سر تسليم و رضا فرود مى‌آورم، جان من گواهى مى‌دهد كه پروردگار متعال روزى روزى‌خواران را بر هندسه‌ى عدالت قسمت فرموده و مصالح زندگانى بندگانش را در اين قسمت، رعايت داشته است.

(2) اى خداى بزرگ! به روان مقدس محمد و آل محمد رحمت فرست و چشمان مرا به توانگرى و دارائى ديگران با حسرت مگشاى و قلب مرا در آرزوى ثروت و مكنت به فتنه ميفكن و همچنان ارباب ثروت و مكنت را نيز از فتنه‌ى ثروت و مكنت ايمن دار، تا به مال دنيا مغرور نشوند و از زخارف دنيا فريب نخورند. پروردگار من! روا مدار كه به دنياى دنياداران رشك برم و حسودانه به زر و زيور آنان نگرم و در رنج رشك و حسد از فرمان مطاع و مقدس تو سر بپيچم و تو را اى آفريدگار عزيز و عظيم فراموش كنم.

(3) پروردگارا! به روان محمود محمد و آل محمد رحمت فرست و چنان كن كه با خرسندى و خشنودى تقدير تو را بپذيرم و به قسمت و نصيب خويش رضا دهم. چنان كن كه قلب من آسوده و خاطرم آرام و سينه‌ام گشوده باشد تا احكام اعلاى تو را امتثال آورم و به انجام وظائف خويش مشتاقانه برخيزم. چنان كن كه بنيان توكل در نهاد من تحكيم شود و توفيقى عنايت فرماى كه به حكومت تقدير صميمانه ايمان آورم، تا ايمان آورم و اعتراف كنم كه قضاى تو همواره با مصلحت من مقرون است و آنچه تو از تلخ و شيرين و گوارا و ناگوار به كامم ريزى خير من خواهى و به‌ صلاح و صواب من تقدير فرمائى. پروردگار من! آن كسان كه خودپرست و خودبين باشند به لطف تو پى‌نبرند و منع تو را در همه جا حرمان پندارند. اين قوم ندانند كه منع و قبول تو هر دو عين لطف است، زيرا با مصلحت آنان و خيرجوئى تو قرين باشد. پروردگار من! از تو همى خواهم كه شكر مرا در مقام خرمان و منع بر شكر من در مقام كامرانى و پيروزى بيفزائى و توفيقم دهى كه به روزگار بينوائى و مستمندى بيش از هميشه سپاس تو بگذارم و شكر تو به جاى آورم.

(4) پروردگارا! مرا از انديشه‌هاى ناهنجار باز دار و مگذار مردم تهيدست را خوار و ضعيف بشمارم و براى دنياداران به عنوان دنيادارى فضيلتى بينديشم، زيرا فضيلت و شرف ويژه‌ى قومى است كه به طاعت و عبادت تو برخاسته‌اند و شرف طاعت و فضيلت عبادت يافته‌اند. عزيز آنكس باشد كه به درگاه تو پيشانى مذلت بر خاك نهد و خويشتن را در مقام بندگى ذليل و پست انگارد.

(5) همچنان به روان پاك محمد و آل محمد رحمت فرست و به ما ثروتى عطا فرماى كه هرگز كاهش نپذيرد و به نيستى نگرايد و عزت و حرمتى بخش كه همواره بر جاى بماند و فنا نگيرد. سلطنت ابدى به ما عنايت كن زيرا تو خداوند يكتا و يگانه‌ى مائى. خداوندى كه بى شريك و نظير است، خداوندى كه نه از كس زائيده شده و نه كسى را زائيده و نه در ماسواى او همسر و همتائى شايسته‌ى اوست.