انتخاب دعا انتخاب فراز

فراز 15 از دعای 27 ( توفیق شهادت بعد از پیروزی )

فَإِذَا صَافَّ عَدُوَّكَ وَ عَدُوَّهُ فَقَلِّلْهُمْ فِي عَيْنِهِ ، وَ صَغِّرْ شَأْنَهُمْ فِي قَلْبِهِ ، وَ أَدِلْ لَهُ مِنْهُمْ ، وَ لَا تُدِلْهُمْ مِنْهُ ، فَإِنْ خَتَمْتَ لَهُ بِالسَّعَادَةِ ، وَ قَضَيْتَ لَهُ بِالشَّهَادَةِ فَبَعْدَ أَنْ يَجْتَاحَ عَدُوَّكَ بِالْقَتْلِ ، وَ بَعْدَ أَنْ يَجْهَدَ بِهِمُ الْأَسْرُ ، وَ بَعْدَ أَنْ تَأْمَنَ أَطْرَافُ الْمُسْلِمِينَ ، وَ بَعْدَ أَنْ يُوَلِّيَ عَدُوُّكَ مُدْبِرِينَ .

انتخاب ترجمه

اى خداوند، هرگاه با دشمن تو و دشمن خود مصاف در پيوندد، شمار هماوردان در چشمش اندك آور و هيبتشان در دلش خرد بنماى. او را بر دشمن چيره گردان و دشمن را بر او چيره مگردان. و اگر خواهى زندگى‌اش را به نيكبختى پايان دهى و به خلعت شهادتش بنوازى، چنان كن كه شهادت او پس از آن باشد كه دشمنت را هلاك ساخته باشد يا به بند اسارت آورده باشد و اطراف بلاد اسلاميان از تجاوز خصم ايمن گرديده باشد و دشمنان تو پشت كرده روى به هزيمت نهاده باشند.

انتخاب شرح

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.

احادیث مرتبط

اشرف الموت قتل الشهاده.

(با شرافت‌ترين مرگ، مرگ شهادت است.)

بحارالانوار، ج 100، ص 8

و اذا زال الشهيد من فرسه بطعنه او بضربه لم يصل الى الارض حتى يبعث الله عز و جل زوجته من الحور العين فتبشره بما اعد الله عز و جل له من الكرامه.

(وقتى كه شهيد به سبب زخم و جراحت نيزه و يا به واسطه‌ى ضربتى به زمين بيفتد، هنوز به زمين نرسيده كه خداوند زوجه‌ى او را از حورالعين نزد او مى‌فرستد، پس او را به آنچه خداوند از كرامت و بزرگى خويش براى او آماده كرده است بشارت مى‌دهد.)

مستدرك، ج 2، ص 243

للشهيد سبع خصال من الله. اول قطره من دمه مغفور له كل ذنب. و الثانيه: يقع راسه فى حجر زوجتيه من الحور العين، و تمسحان الغبار عن وجهه و تقولان: مرحبا بك، و يقول هو مثل ذلك لهما. و الثالثه: يكسى من كسوه الجنه. و الرابعه: تبتدره خزنه الجنه بكل ريح طيبه ايهم ياخذه معه. و الخامسه: ان يرى منزله. و السادسه: يقال لروحه: اسرح فى الجنه حيث شئت. و السابعه: ان ينظر فى وجه الله و انها لراحه لكل نبى و شهيد.

(براى شهيد هفت خصلت از جانب خداست: اول: اولين قطره‌اى كه از خونش ريخته شود، تمامى گناهانش بخشيده مى‌شود. دوم: سرش بر دامان دو زوجه‌اش كه حورالعين هستند واقع مى‌شود و آنها غبار را از صورتش پاك مى‌كنند و به او مى‌گويند: بجاى خوب و وسيعى درآمدى، خوش آمدى، او نيز همان را در پاسخ آن دو مى‌گويد: سوم: از لباسهاى بهشتى بر او مى‌پوشانند. چهارم: نگهبانان بهشت با بوى بسيار خوش به سوى او پيشى مى‌گيرند و هر كدام مى‌خواهند او را با خود ببرند. پنجم: منزل يا منزلت خود را در بهشت مى‌بيند. ششم: به روح او گفته مى‌شود: در هر جاى بهشت كه مى‌خواهى به گردش درآ. هفتم: نظر مى‌كند به «وجه الله» كه مايه‌ى راحتى براى هر پيامبر و شهيد است.)

وسائل، ج 11، ص 10